Gawrion - popatrzmy na to strategicznie - z drugiej strony

Pamiętamy, Jędruś także sobie nagrabił, ale rzeczywiście w innym czasie i nieco inaczej - ale teraz zanim przystąpimy do trzyletniej roboty wszystko trzeba poukładać. Także taki fakt, że nawet w tym jednym ministerstwie sprawiedliwości jest wielu ludzi, którzy uczciwie i z wielkim sercem ciągną do przodu konkretne sprawy, chociażby tak jak pan Michał Wójcik w sprawach obrony polskich rodzin przed agresją niemieckich albo norweskich Jugendamtów, albo bezdusznością polskich albo zagranicznych sądów.

Wiadomo także, że akurat tak zwana praworządność jest frontem antypolskiej, globalnej wojny aksjologicznej, jest to skomplikowany i wielowektorowy front, na którym grasują różni grasanci i różne interesy niekiedy bardzo bezczelne i szyte grubymi nićmi, a inne subtelne i przebiegłe i parszywie zdradzieckie. A gdy teatr wojenny jest trudny, absolutnie konieczny jest prawdziwy geniusz strategiczny i jak mawiał Onufry Zagłoba - kanclerska głowa.

Konieczna jest wizja, misja i prawdziwa skuteczna akcja. Wdać na moim banalnym przykładzie, istnieją proste rozwiązania, które wymagają tylko zwykłego starania. A przecież potrzebna jest jakaś strategia, jakaś polityka, jakaś idea dobrej zmiany w systemie. A co jest?

I gdy widzimy, że na strategicznym polu tej polityki nie ma, a widzimy zacietrzewienie i przewagę osobistych ambicji, to trzeba mocno dać tym ambicjom po łapach, by polski strategiczny interes wrócił na wokandę.

gdy mamy konflikt paradygmatów. Uważam, że zasadniczy wzorzec postępowania, najważniejszy cel strategii politycznej a nawet zbiór wartości etycznych wśród niektórych polityków Zjednoczonej Prawicy był źródłem konfliktu od początku jej historii. Zacytuję fragment dawnej diagnozy określającej to, co decyduje o zwycięstwie PiS:

"Przez ostatnich parę lat ugrupowanie zjednoczonej prawicy dojrzało już na tyle, że pojawił się zespół. Aby w instytucji albo w ugrupowaniu ukształtował się system pracy zespołowej, potrzebna jest dojrzałość, która sama w sobie jest nie tyle faktem, ile faktycznym zjawiskiem. [link] Staram się pisać oględnie, ale zespół zbliża się do sukcesu tym bardziej, im selekcja kadr jest bardziej pozytywna. Otóż z każdą chwilą widać coraz wyraźniej, że: 

• w totalnej opozycji filtr kadr działa w negatywnym sprzężeniu zwrotnym,
• a w PiS przeciwnie, 

Odporność na zakłócenia, czyli stabilność zespołu zależy od siły indywidualności i samodzielności członków zespołu. Teoretycznie mogę powiedzieć, że im bardziej działanie zespołu zbliża się do modelu "rozległego systemu o rozproszonej inteligencji", tym bardziej tak działający zespół jest odporny na zakłócenia.

Odporność na zakłócenia, czyli stabilność zespołu zależy od siły indywidualności i samodzielności członków zespołu. Teoretycznie mogę powiedzieć, że im bardziej działanie zespołu zbliża się do modelu "rozległego systemu o rozproszonej inteligencji", tym bardziej tak działający zespół jest odporny na zakłócenia".

Nawet najsilniejsze osobowości konkurując pomiędzy sobą, dążą do tego samego celu. W przypadku Zjednoczonej Prawicy tym wspólnym celem miała być Polska. Może być tak pięknie, gdy zespół rzeczywiście jest zespołem działającym we wspólnym celu, poruszając się we wspólnej przestrzeni aksjologicznej i budując swoje działanie zgodnie z regułami akceptowanego w zespole paradygmatu. 

I TERAZ WNIOSEK:
Otóż uważam, ze już od samego początku Zjednoczonej Prawicy utworzonej z "Solidarnej Polski", "Porozumienia" i PiS wspólnota paradygmatu była oczywista wśród członków tych trzech ugrupowań, co jednak nie dotyczyło ich przywódców, którzy mieli i mają zupełnie inne ambicje. A ta wyglądająca na niezrozumiałą akcja Jarosława Kaczyńskiego przy okazji ustawy o szacunku do zwierząt wcale nie była przypadkowym wyskokiem, ale zjawiskiem ucinającym stopniowo narastającą kaskadę wyczynów przywódców ugrupowań koalicjantów, którzy zaskakiwali całą Zjednoczoną Prawicę kolejnymi wybrykami, pojawiającymi się już od kwietnia i zwykle odpalanymi w najbardziej wrażliwych momentach przesileń politycznych, atakując najważniejszy cel polityki Zjednoczonej Prawicy. Tak pan Gowin rozwalił prezydencką kampanię wyborczą umożliwiając Platformie wymianę kandydata. Podobnie ciągnąca się od wielu miesięcy kampania pana Ziobry, zbierającego haki na premiera i niszczącego jego pozycję polityczną. Ostatnim takim wyskokiem było obalenie ustawy o ochronie urzędników państwowych podejmujących błędne decyzje w nadzwyczajnych warunkach walki z pandemią koronawirusa. 

To był ten moment, w którym trzeba było powiedzieć, że póty dzban wodę nosi, póki mu się ucho nie urwie. Najkrótsza ocena działań pana Ziobry jest [TUTAJ].

Mówiąc szczerze, jak można tolerować systematyczną serię zdradzieckich ataków nożem w plecy w krytycznych momentach. To jest po prostu głupie i bardzo niebezpieczne. Mamy przed sobą trzy lata i musimy zabezpieczyć naszą misję przed takimi głupimi wybrykami.  

W sumie bardzo trafione jest to "puzzle". W kwietniu 2020 "w chwili uwalenia przez Gowina korespondencyjnych wyborów Prezydenta RP" na tyle w ZP się hajcowało, że pan Gowin już się poważył na wbicie własnej formacji noża w plecy.

Ale to nie PiS sobie wbija cokolwiek w plecy, ale ktoś w białych rękawiczkach, ten który teraz zaatakował wprost, nieomal rozpoczynając coś na kształt puczu.

Pomódlmy się więc o to, by nie zawiodły dobrze przeliczone siły na zamiary.