Marek Jastrząb - blog

Kiedy mam cofkę pamięci, przypominam sobie, że w latach poprzedniego błogostanu,  odpisywanie należało do dobrego tonu. Na przykład ty piszesz, ja odpowiadam: gdy ktoś mi się grzecznie kłania, istnieje potrzeba, bym reagował odwzajemnieniem ukłonu, a nie ograniczał się do brzydkiego splunięcia. Chyba, że ktoś mnie celowo obrazi. Tak mnie wychowano, tak robię, no ale tym razem dostałem list i...

Poprzedni artykulik zakończyłem zdaniem: trzęsę się na myśl że mam wyjść na ulicę, gdzie ci sami ludzie, którzy tak masowo piszą wiersze lub prozę, ludzie, których nigdy przedtem nie widziałem na oczy, chcą mnie powiesić na suchej gałęzi, zdjąć gacie, strzelić fotę i w ramach ubawu wetknąć w Internet.

Wszelako tuż po jego napisaniu postanowiłem kontynuować ledwo muśnięty wątek o naszej...

Polecam lekturę znakomitego felietonu Piotra Wojciechowskiego http://www.pisarze.pl/felietony/9389-piotr-wojciechowski-wyplacz-sie-z-glupoty.html. Poruszony temat mocno daje po łepetynie i zmusza do refleksji. Jednakże zastanawiam się, kogo. Kogo skłania de facto, a kogo na aby aby. Bo że  ciebie, luby czytelniku, nie dziwi mnie ani trochę: wszak jesteś ogniwem piśmiennego narodu i daleko ci do...

Nazywam się Ignacy Elektorat i występuję w kreacji standardowego kolesia piejącego z zachwytu, że znowu oberwał w dziób.

*

Wszyscy, którzy mnie znają, wiedzą, że bez skrupułów skrzywdziłbym muchę, gdybym miał po temu sposobność, jeśliby wlazła mi w szkodę i o ile nie byłoby świadków. Albowiem mam taki zwyczaj: z punktu protestuję, jak się na mnie wypróżniają. Jednakowoż sprzeciwiam się po...

Od narzekania i podawania gotowych rozwiązań są politycy wygłaszający kiełbasiane przemowy. Zwłaszcza podczas wieców, partyjnych konwencji i wyborów. Nasennym gdakaniem po próżnicy zajmują się też gadające puste głowy. Wielokrotnie wypowiadałem się (w felietonowej formie) na polityczne i społeczne tematy i zazwyczaj natykałem się na komentarze świadczące o kompletnym niezrozumieniu tego...

Nadzwyczajny dodatek

Nie można umieć na 100%. Człowiek pobieżny, uważający się za erudycyjnego macho, popełnia śmiertelny grzech pychy, ma skażone, toksyczne, ograniczone pole manewru, dysponuje chybotliwym zestawem argumentów, które są w zasadzie słuszne, niejako właściwe i ogólnie wyznawane, dopóki nie trzaśnie się w łeb i nie odkryje nowych. Im mniej wie, tym łatwiej mu lawirować pomiędzy...

Przeptaszenie stało się ciałem; na dzień dzisiejszy jest nas dziesięć, no, może dwadzieścia miliardów z hakiem i całym pogłowiem obijamy się na drzewach. Natomiast na dzień wczorajszy było nas, średnio licząc, ze dwa razy mniej. Poprzednio nie mogliśmy swobodnie drzeć mordy, bo każdy ptaszek miał swoją prywatną gałąź, konar z podsłuchem przebranym za dzięcioła.

Teraz, jak wszyscy, mamy...

Na wydawniczym rykowisku nie toleruje się stylistycznych eksperymentów: tekst nietypowy jest ryzykownym interesem dla każdego niezdrowo myślącego mecenasa. Twórczość, jeżeli wiąże się z wysiłkiem i wymaga przygotowania do jej odbioru, jest traktowana teraz jako nudziarstwo, a treść utworu, wykraczająca poza rachowanie na palcach, uważana jest za treść nieomal awangardową. Stąd lansowany jest...

Chodzi za mną (czasem przede mną) temat naszych próśb. Nawoływań o opamiętanie. O dalekosiężnych skutkach ich spełnienia. Na przykład ziszczenia gorących apeli o niepicie, niezażywanie i zapowietrzony umiar w staczaniu się do kulturalnego zlewu (ciężko jest utopistom. Dowody? Platon, Huxley, Morus, Orwell. Jednak choć ekspulsowani do Brudownika Historii, mają przewagę nad realistami: żyją POZA...

W Grecji, starożytnej kolebce europejskiej filozofii trafiały się osoby potrafiące udowodnić, iż dwa plus dwa jest mniej więcej trzy, może nawet pięć, ale nigdy-przenigdy, nie równa się cztery. Nazywano ich sofistami.

Dzisiejsi bajeranci rozwinęli i udoskonalili faryzejski proceder wciskania kitu. Do perfekcji opanowali sztukę tańca z faktami, a robienie wody ze skołowanych mózgów stało się ich...

Ledwie zwyciężyli, a już gracko dzielą łupy, już wywijają rozgdakanym rozumkiem cynicznie mnożąc stanowiska dla swoich krewnych, znajomych i przybocznych entuzjastów. Nowe miotły narodu traktują Sejm jak stołówkę, sypialnię i pogaduchownię, tańcują w jego kuluarach, imprezują i wojażują na koszt szeregowego podatnika, a ich główne zmartwienie polega na podwyższeniu własnych uposażeń. Moje ich...

Chciałem dać Wam nieco wytchnienia do moich tekstów, a i sobie zabezpieczyć kapkę luzu. Z tej oto zacnej chęci zanurzyłem się w totalnym nieróbstwie; zamknąłem przegrzany komputer i otworzyłem telewizor oddając się leserowaniu.



Akurat nadawano kolejne sprawozdanie z francuskich jatek w Charlie Hebdo, kolejne relacje z ulicznych protestów ludzi oburzonych na fundamentalizm. Parę dni wcześniej...

Na jednym z zaprzyjaźnionych portali internetowych znalazłem szumną deklarację: "nie publikujemy tekstów politycznych". Na innym znany krytyk zamieścił artykuł o apolityczności w branży literackiej i powiedział: „Sądzę, że żaden portal literacki nie powinien być upolityczniany”.  



Nie powinien? Jak najbardziej powinien, bo jak świat światem literatura zawsze szła z polityką pod pachę. Bo cóż...

Nie może wyjść ze zdumienia, że są jeszcze ludzie potrafiący tęsknić za poprzednim ustrojem. Niełatwo przychodzi mu zrozumieć, jak mógł się im podobać: przecież jest lepiej niż wtedy. Nie kapuje, po co te ciągłe narzekania, wspominania, nostalgie i frustracje, skoro bez przeszkód można zarabiać i bogacić się na czym kto chce?

Uważa, że kiedyś było bez porównania gorzej; nikomu nic się nie chciało...

Słowa są nie po to, by gęba miała zajęcie. Mają służyć nie tylko do ciurkania elokwencji, ale i do odzwierciedlania tego, co się ma zamiar wyartykułować. Jednakże między powiedzieć, a „powiedzieć„ rozpościera się otchłań różnic; można coś tam wyrazić, nie uzyskawszy żadnego oddźwięku.

Dzieje się tak, gdy język jest martwy, sparciały, mało elastyczny, nie zmusza do przetwarzania skojarzeń,...

Pierwszą czynnością niemowlaka jest macanie zewnętrznego świata. Zbieranie wiadomości o najbliższym otoczeniu. Orientacja w terenie wystającym poza becik: co wisi nad kołyską, czyja twarz pochyla się nad nią, do czego służy pielucha. Potem następuje proces uświadamiania sobie własnego ja: gdzie leżę, kogo to rąsia, nózia, gębusia.

A potem zanoszą go do żłobka, z którego za jakiś następny czas...

Jeszcze raz potwierdziło się, że jakkolwiek Internet jest wysypiskiem dóbr wszelakich i przeważnie natknąć się w nim można na piśmienne fekalia, to nawet wśród tych odpadów zdarzają się cymesy; znalazłem w Internecie bardzo ciekawą stronę i wpadłem po uszy. Już na wstępie uderzył mnie zachęcający apel:



Kontrrewolucja Kulturalna!

Zapraszamy do czynnego przyłączenia się do zapoczątkowanej przez...

Impresja

Nadszedł czas urządzania się w nowym pokoju, szukania świeżych znajomości, upalny okres jeżdżenia gdzie bądź. Ale najczęściej pochłaniało mnie beztroskie śmiganie po nieoświetlonym osiedlu, jeżdżenie pomiędzy betonowymi uliczkami, ich środkiem lub wyasfaltowanymi alejkami chodników. Przyznam się, że byłem wtedy zauroczony zazdrosnym staniem w cieniu drzew, tuż pod nieznanym balkonem...

Prawda to podstawowa i niemal banalna, że Państwo jest dla narodu, a nie odwrotnie. Teoretycznie można rzec, że jest znana od lat, lecz co z tego! Choć znana, w krajach niedorozwiniętych i potłuczonych, czyli u nas, nie istnieje: w kraju nad Wisłą to naród jest dla państwa i nie ma gadania.



Buntujemy się, wmawiamy sobie, że nie myślimy w ten sposób, ale fakty wskazują, że prawda jest inna, niż...

Wszystkim nam zależy, by nasz kraj był coraz piękniejszy. By był kierowany przez ludzi mądrych, a nie przemądrzałych. Wrażliwych, lecz nie – przewrażliwionych. Wierzę, że ludzi skromnych, uczciwych, niezłomnych w konsekwentnym zmierzaniu do celu, znalazłoby się trochę. Dlaczego ich więc nie widzę wśród posłów?  Dlaczego rządzi nami prywata, zawiść, egoizm, a naszym postępowaniem dyryguje czubek...

Niedługo będziemy musieli czekać na upragniony sukces: wkrótce, wysiłkiem wielu układów trawiennych, nasze ukochane Mazury zmienią się w największe szambo w Europie. Tereny leśne, obfite w zwierzynę, świeże powietrze i ciszę, zostaną wygumkowane z istnienia. Nad jeziorami pojawią się rachityczne bungalowy w stylu zakopiańskim; tubylcy z ciupagami w jednej, a oscypkami kaszubskimi w drugiej ręce...

Nazywają GO różnie

jedni szczerze

inni z przekąsem

czasem równy chłop

niekiedy świnia

jak w życiu

ale najczęściej mówią do niego Al  

Al od tego gangstera za podatki

jednak gdzie mu startować do tego zaszczytu

zwykły z niego rzezimieszek

stateczny rabuś  

co on tam kradnie

kogo flekuje

same płotki

uważam go za genetycznie zacnego człowieka  

więc jako drań spod nieformalnej gwiazdy
...

Początkowo zamierzałem napisać komentarz pod celnym tekstem pana Piotra Müldner-Nieckowskiegohttp://www.pisarze.pl/eseje/7456-piotr-mueldner-nieckowski-jak-sie-traktuje-literature.html później jednak doszedłem do wniosku, że krótkawa opinia o tak potrzebnym artykule byłaby za bladą wypowiedzią: wszak poruszony temat zasługuje na pogłębioną dyskusję! Obawiam się jednak, że słowo DYSKUSJA użyte w...

Przeważnie bawiłem w szpitalach. Na ogół zawierałem znajomość z rehabilitacjami w mnogich zakładach leczniczych. Stanowiły dla mnie drugi dom, oazę i deptak, ratunek przed szyderstwem najbliższego otoczenia, od sąsiadów z piętra, tarczę broniącą mnie przed ironią tych, których mogłem lekceważyć na zewnątrz, którzy jednak ranili mnie, gdy, pogrążając się w rozpamiętywaniu, zostawałem niczyj, zdany...

Człowiek noworodkowy, prowizoryczny, jeszcze nie wiedzący, na czym polega życie wśród innych, jest pewny siebie i swoich zapatrywań, radykalny w nich i autorytatywny w ich wygłaszaniu; chce zmieniać, osądzać, ulepszać świat, nie dając mu w zamian nic, poza gołosłowiem swojego sprzeciwu. Celesta odwrotnie; intuicyjny Sokrates, z pokorą i na każdym kroku stwierdza, że wie, jak mało wie. Gdyby...

Otrzymaliśmy pałę z Historii: zamiast zajmować się wymyślaniem scenariuszy politycznych, zajmijmy się sprawami daleko istotniejszymi dla naszych obywateli. Zainteresujmy się praktyką, a nie teorią, konkretami, a nie – fikcją.

Jesteśmy po przeciwnych stronach barykady. Jak za dawnych, niedobrych lat, dzielimy się na ugrupowanie MY i ugrupowanie ONI. Czyli na realistów i marzycieli, na...

Będzie to uproszczone gadanie na temat wolności w Polsce. Żeby cokolwiek powiedzieć na ten temat, zacznijmy od jednozdaniowego wykładu z Historii. Zdanie to brzmi tak: po troskliwym przyklepaniu nas łopatą, zaborcy zyskali nową prowincję, a my - utratę państwa.  W ten sposób każdy nasz praprzodek zatrudniony na państwowej posadzie, pracował u kolonisty. 

Pracować na cudzym, to nie to samo, co...

Raziły mnie urwane guziki i zmierzwione wyglądy. Uważałem, że trzeba być zwartym i gotowym, bo może ktoś przyjść, znienacka zaskoczyć mnie wizytą i zastać w kalesonach opuszczonych do połowy twarzy. A ponieważ nie tęskniłem do pomocy, twierdziłem, że dopóki mam sprawne ręce, sam sobie pomogę, że dopiero wtedy, gdy będzie ze mną gorzej, zmienię zdanie. Toteż pędziłem uparty żywot "zwolennika...

Jego prywatny, domowy rynsztunek, to habit, strój przywdziewany do przymusowej, regularnej, rzemieślniczej pracy, codzienny ubiór służący skupieniu nad tworzonym tekstem.

Kiedy pojawia się wśród innych pisarzy, w oczach ma iskierki rozbawienia. Rozluźniony i oswobodzony z nadmiaru wrażeń, odpoczywa od poważnego myślenia: gada byle co i byle jak. Nie musi udawać wielkiego człowieka. Ma świadomość...

Paryska wycieczka Lucjana Chardon de Rubempré, (bohatera powieści „Wielki człowiek z prowincji w Paryżu”), jest podróżą Balzaka. W odróżnieniu od Lucjana, Honoriusz nie należał do psychicznych ułomków; Balzak jest Lucjanem, lecz nie ze względu na brzoskwiniową urodę i minimalny talent, ale - z uwagi na nadzieje związane z życiem we francuskiej stolicy (Tak Honoriusz, jak i Lucjan, nieświadomi...