Kultura

Ostat­nie ty­go­dnie to eks­plo­zja neu­ro­mu­zycz­nej tan­de­ty ge­ne­ro­wa­nej przez AI. Wy­twór­nia "Ku­tas Re­cords" wska­ku­je na szczy­ty play­li­st na Spo­ti­fy, dzie­cia­ki ły­ka­ją te wul­gar­ne hi­ty jak cu­kier­ki, bo to szyb­ka do­pa­mi­na. Przy­zna­je się, że w przed­szko­lu też ta­ki by­łem. Też mnie śmie­szy­ło, jak ktoś po­wie­dział „du­pa”. W pod­sta­wów­ce śmie­szy­ła mnie baj­...

BYLIŚMY PRZECIEŻ...

Pamięć nam jest potrzebna – pamięć i sumienie

Abyśmy budowali w imię Twoje Boże

Byliśmy przecież Wielkim i Wolnym Narodem

Przejdziemy przez Czerwone i Niebieskie Morze

Wykrwawimy tę truciznę która nas zniewala

I staniemy wokół Matki mocni siłą Ducha

I znów będzie Najjaśniejszą Rzeczy Pospolitą

Bóg i Honor i Ojczyzna dziś jak hostia krucha

Wypłaczemy... wymodlimy......

Cza­sem czło­wiek pi­sze fe­lie­ton, cza­sem pro­gra­mu­je, cza­sem czy­ta trak­ta­ty na­uko­we. A cza­sem — nie­ste­ty — pa­trzy na pol­ską rze­czy­wi­sto­ść i wy­cho­dzi mu pro­te­st song. Ta­ki, któ­re­go nor­mal­ny kraj by się wsty­dził. Ta­ki, któ­ry w cy­wi­li­za­cji ła­ciń­skiej po­wi­nien być już daw­no nie­ak­tu­al­ny. Jed­nak nie je­st.



  Bo tu, gdzie ży­je­my, wciąż obo­wią­zu­je za...

     Ta starannie wydana choć skromnie wyglądająca książka, nie za długa i nie za ciężka, jak większość w ostatnich latach – „Państwowiec w Muzeum”, to spisana przez Piotra Zarembę prawdziwa historia blisko trzydziestu lat zmagań Roberta Kostry i jego niezwykłej ekipy o polską pamięć. To opowieść o powstaniu Muzeum Historii Polski, dzieła, które pozostanie z nami na długie, długie lata ku chwale...

Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zamiera życie zawodowe, pustoszeją szkoły, drogi i człowiek z wyroku kalendarza tradycji, jak zahipnozowany dosiada jakiegoś środka lokomocji samochodu, pociągu, czy samolotu. Zostawia wszystko, czym żyje na co dzień i poddając się pierwotnym instynktom, przestaje opierać się bajkowemu światu marzeń, niby dawno minionych, ale zakodowanych i ...

PYTAM Z LĘKIEM O NASZE JUTRO

I LOS NARODU…

Dzisiaj słowo Człowiek nie brzmi już dumnie

Na powierzchni demokracji brudny ściek zła

                    Niesprawiedliwości i nienawiści

                 Trująca serca oraz sumienia mgła

Za parawanami oraz transparentami

Za tłustymi nagłówkami publikatorów

Za światową piramidą ONZ

Prawda z kneblem kłamstwa oraz pozorów

Kompas mamony działa...

GDZIE JEST TA GWIAZDA

ZBRODNI I ZAGŁADY..?

Okrągły stół się nieprzerwanie toczy

Po grzbietach polskich patriotów zdradą

Polska rozdarta tragedią Narodu

Z czerwoną ciągle w Sejmie barykadą

Bo biało – czerwona rozdarta na pół

Znakiem dziś tylko czerwona szmata

Biel patriotów zdeptana przez wrogów

Symbolem zniewolenia ból i krata

Obce symbole gorzki znaki niewoli

I obce służby wokół...

DO CIEBIE MÓWIĘ

DZIEDZICU TEJ ZIEMI !

Do ciebie mówię Dziedzicu tej Ziemi !

Spadkobierco historii naszego plemienia

Co stoisz zagubiony w środku Europy

Bądź chrobry i posłuchaj polskiego sumienia

Pamiętaj aby słowo jak napięta struna

Drżało zawsze harmonią w kartach Dekalogu

By każdy mógł powiedzieć „ten z Ojczyzny mojej”

Po bliznach go poznaję gdy szlocha na progu

I gdy wraca do domu...

JEST BRUDNĄ GUMĄ DO ŻUCIA PUBLIKATORÓW…

Lepicie nieustannie polskiego bałwana

Kłamcę który nie wart jest polskiego słowa

Sługusa oraz wroga polskiej racji stanu

Nosiciela zarazy którą w sobie chowa

Służył przecież pod czerwoną i złotą gwiazdą

Czułym gestem dla wroga w Smoleńskiej rozpaczy

Zbrodniczy zamach bolał nas otwartą raną

A on mydlił Polakom zapłakane oczy…

Do dzisiaj wielu z nas...

NAPRZÓD POLSKO !

z CHORĄGWIĄ KRZYŻA !

Bo pamięć Narodu przecież jest nieśmiertelna

I zachowa każdą datę w popiele i krwi…

W imię tej pamięci wołam dziś do Ciebie

By przywrócić zagrzebane przez historię dni

Tyle zbrodni ukrywanych przed oczami świata

Zaciśniętych mocnym kneblem czerwonej cenzury

Gdy od wschodu wiatr śmiertelną roznosił zarazę

Goniąc nienawiścią zbrodni ciężkie chmury…

...

Bo to dla Was których boli samotność i lęk

Przywiązanych do Polski honorem i bólem

A zaplątanych w zasieki oficjalnych kłamstw

Przynoszę proste słowo jak gorącą kulę

Skrzywdzonych głodujących w upartym milczeniu

Dla których los zatrzymał płaczące zegary

Ta pobladła chusta kartki z krzykiem waszej krwi

W proteście bo odeszła od Prawdy i Wiary

Zmęczonych przepasanych ciasnym sznurem nocy

To...

CIĄGLE SIĘ WE MNIE TŁUCZE SYGNATURKA TRWOGI...

Będą ciągle sączyć w polski krwiobieg jad

Siać ziarna nienawiści w słonecznym zagonie

Rozpalać iskrę wojny pod węgłami domu

Aż pożoga nad światem nowa nie zapłonie

Nam tylko dać świadectwo – nam tylko ocalić

Tę nić co wiedzie pewnie do serca Narodu

By Ci co po nas przyjdą przez labirynt kłamstwa

Mogli wejść do Ojczyzny bez rany zawodu

Czy...

M S Z A   Z A   O J C Z Y Z N Ę

„Będziecie nie tylko bez pana  (...) ale też bez

Ojczyzny i królestwa swego(...), wygnańcy

wszędzie nędzni, wzgardzeni, ubodzy włóczęgowie (...)

                                                                      Piotr Skarga

Blask żyrandoli łamie się w złoceniach

Poczty... sztandary... trąb mosiężnych granie

Świece... symbole... modlitwa i pamięć...

Bądź...

Jutro znowu jest najgorszy dzień w roku. Jutro jest ulubione "święto" szatanistów, lewaków, komunistów, i pewnie także muzułmanów i talmudystów (choć otwarcie tego nie przyznają).

Głupole, bezmózgowcy i imbecyle będą przebierać swe dzieci za diabły, potwory, i inne godne potępienia kreatury i chodzić razem z nimi żądać okupu, i demolując różne rzeczy, jeżeli się kto nie zgodzi.

To paskudztwo jest...

NA POLSKIM POLIGONIE TRWA ZABAWA KATA

Nie jesteście władzą ! Panie i Panowie !

Macie służyć najjaśniejsze Pospolitej Rzeczy !

Kto raz skłamał przeciwko polskiej racji stanu

Ten prawom w Jej imieniu na zawsze zaprzeczył !

By służyć Najjaśniejszej Rzeczy Pospolitej

W imieniu Narodu który zapłacił krwawo

Na tym miejscu gdzie służba narodowej sprawie

To najwyższy zaszczyt i najwyższe prawo !

 ...

 Kiedyś a właściwie nie tak dawno, zapożyczenia i językowe maniery nazywano makaronizmami.

 Bo pierwotnie nadużywano ich w renesansowych Włoszech. Zaś o poetach którzy wplatali łacinę w język włoski mówiono pogardliwie... makaroniarze.

 Tu, szlachta, szczególnie ci którzy liznęli łaciny, natrętnie wplatała łacińskie zwroty we własne wypowiedzi. Podkreślając swą"lepszość", nieistniejące...

JESIENNE ZAMYŚLENIA…

NIM ANIOŁ…

Październik rozbiera buki ze złotych ornatów

Za progiem już listopad jak znak zapytania                                 

Ile jeszcze zostało lat… a może godzin ?

Na rozwiązanie ostatniego za życia pytania…

Klękam przed Tobą Panie ! bo czas niepokoju

Serca nasze jak znicze na wietrze się chwieją

Szatan podpala wielką nienawiścią Kościół

I staje między miłośa....

ZNÓW ROZSZARPUJĄ CIĘ OJCZYZNO!

Znowu będziemy wykuwać Orły

I ryć okopy haftować sztandary

Zakładać czarne suknie żałoby

Gdy wyjdą z cienia zbudzone mary

Będziemy nosić czarną biżuterię

Dławić się sercem które boli

Ci sami zbawcy Polski będą

Kłamstwo obsadzać w głównej roli

Głupcy udają mężów stanu

Łażąc na smyczy zniewolenia

Na barykadach chore dzieci

Bronią  godności i sumienia

Bawi...

MIĘDZY ŁOTRAMI…

Polityczna waga sprawiedliwości – kłamie !

Tłustymi nagłówkami podłej propagandy

Ruinami Gazy oraz śmiercią niewinnych

Katowanych z rozkazu politycznej bandy

Głodzeni oraz odarci z ludzkiej godności

Przywaleni gruzami i śmiertelnie niemi

Gorzkim milczeniem tchórzliwego wokół świata

Depczącego Dekalog w ich Świętej Ziemi

Dziś przez Morze Ruin nie przepłynie nadzieja

To...

Żył kiedyś człowiek. Nazywał się Tertulian (ur. 150-160, zm. 240 n.e.). Bardzo ciekawy człowiek. Jeden z niedoszłych ojców, dogmatyków kościoła. Niedoszłych, bowiem został wyklęty przez kościół i uznany za heretyka. Tertulian urodził się w Kartaginie, Żył sobie spokojnie jako obywatel rzymskiego imperium do dojrzałego wieku średniego. Nie wiedzieć czemu nawrócił się wówczas na chrześcijaństwo w...

POPIEŁUSZKO

Gdy ksiądz Jerzy szedł do nieba

Zbity zapłakany   

Matka Boża czułą ręką

Goiła Mu rany

Rozcierała sine pręgi

Ściągała powrozy

Wyciągała z ust zsiniałych

Wielki knebel grozy

I patrzyli wszyscy święci

Z wielkim zatroskaniem

I mówili coraz głośniej

Do Matki Litanię

Jeszcze ciekła cienką strużką

Z Wisły brudna woda

Gdy już spadał kamień śmierci

Po niebieskich schodach

Potem...

A GDY NAM LOS WYŁAMIE DRZWI…

Moja zmęczona Matko! Polsko!

Składam najprościej zgrzebne słowa

Gdy Twoje serce z bólu drży

I we mnie struna łka Hiobowa

I ja zarastam perzem smutku

Gdy coraz mroczniej myśli łączę

Dlatego proszę w progu stań

Gdy nam niepewność kroki splącze

I rozpal w piecu wielki ogień

I obrus biały złóż na stole

Tak by z daleka światło z okna

Wiodło przez zaorane pole

By...

Z pewnym niepokojem przechodzę do strefy ekspresji smokofobicznej. Anna Brzezińska wypuściła bowiem powieść (?) „Mgła” w której zanurza nas po raz kolejny w klimacie włoskiego średniowiecza. O ile „Wody głębokie jak niebo” niosły poważny ładunek poetyki, melancholii, liryczności, przeżyć, uczuć, mistycyzmu nawet o tyle „Mgła” stylistyką nawiązuje do plugawych wynurzeń Jacka Piekary. Nie jest też...

NIE BĘDZIEMY PAROBKIEM

WSCHODU CZY ZACHODU…

I choć Jałta trucizną krąży w Europie

Nie będziemy parobkiem Wschodu i Zachodu

Ci co nas próbowali sprzedawać przez wieki

Niech pamiętają o dumie polskiego Narodu

Który nigdy nie zginał przed tyranem karku

I w którym wolność żyła jak w mroku blask świecy

Gdy wiatr historii rzucał krwawym piachem w oczy

Chociaż zdrajcy mu nie raz nóż wbijali w...

NARÓD PRZECIEŻ NIE PROSI…

NA ŁASKĘ NIE CZEKA !

Bo czas już zdezynfekować nasz Ojczysty Dom

Po tych co jak choroba podstępnie się czają

Gdy ukryci w krwiobiegu naszego narodu

Ze śmiertelną gorączką pośród nas wracają

Ci co już zapomnieli że służyli wiernie

W wydawanych na Kremlu nieludzkich rozkazach

Niech zostaną w wapiennym archiwalnym dole

By wciąż nie powracała czerwona zaraza

Ta...

TRYPTYK SZOPEINOWSKI

Wiesz, ile chciałem czuć, i po części doszedłem

do uczucia naszej narodowej muzyki

                                              F. Chopin – Listy

Wierzby Mu stały w chwili pożegnania

Szeregiem długim zgarbione troskami

Listopad palił chybotliwe świece

I wstążki czarne plótł między grobami

Mizerny - mały - budził noc swym żalem

W drodze co wiodła po armaty w różach

I...

Ogól­na oce­na pio­se­nek Grze­go­rza GPS Świ­der­skie­go wy­pa­da bar­dzo po­zy­tyw­nie. Au­tor pre­zen­tu­je nie­zwy­kle sze­ro­kie spek­trum sty­li­stycz­ne – od blu­esa, przez folk, szan­ty, jazz, in­die rock, pop, ska i co­un­try. Je­go twór­czo­ść wy­róż­nia się kil­ko­ma klu­czo­wy­mi ce­cha­mi:

• Du­ża kre­atyw­no­ść i róż­no­rod­no­ść mu­zycz­na – każ­da pio­sen­ka re­pre­zen­tu­je in­ny...