Odsłuchałem blisko 40 minut i przyznam szczerze, że jestem zawiedziony.

     Zacznę może od tego, że ksiądz profesor rozpatruje klasyków liberalizmu w zupełnym oderwaniu od czasoprzestrzeni, w której kształtowała się ich myśl liberalna. Prawdopodobnie w ten sposób powstały pewne błędy, które doprowadziły księdza profesora do wniosku, iż nazizm jest wynikiem połączenie myśli socjalistycznej z liberalizmem, a stalinizm jest krzyżówką marksizmu z myślą liberalną. Do tego całkiem błędnie ( według mnie), ksiądz profesor postrzega wiek XIX jako wiek straszny, wiek wyzysku, wiek ciemny. Otóz dzięki rewolucji przemysłowej, niewolnicy ( chłopi i miejscy żebracy) stali się obywatelami. Świadomymi swych praw obywatelami. Stali się ludźmi w pełnym tego słowa znaczeniu.

     Zakończyłem, gdy ksiądz profesor dotarł do neoliberalizmu i uznał, iż Hayek rozważał, jak nie dopuścić do przepoczwarzenia się neoliberalizmu we wspomniany nazizm lub komunizm, gdy w rzeczywistości Hayek prowadził takie rozważania, lecz tyczyły się one populizmu i systemu demokratycznego, jako trampoliny dla wyżej wspomnianych.

     Gdy Smith umierał, w Europie kwitło jeszcze niewolnictwo, Locke i Marks byli świadkami przemiany niewolników, w to co Marks nazwał proletaryatem, Hayek- to już okres XX wieku, gdzie zwykli pracownicy fabryk stawali się posiadaczami. Ale nad tym nie ma żadnej refleksji.

      Natomiast zgadzam się w pełni z częścią o protestanckich korzeniach myśli liberalnej.