Borys Budka coraz ostrzej działa by zastąpić Grzegorza Schetynę

Zmiana "konia" w zaprzęgu zapowiada tylko zaostrzenie tej wojny. To jest typowy, paniczny wrzask złodziei złapanych na gorącym uczynku. Pasożytom i grabieżcom świeci w wyobraźni zagrożenie utratą planowanego łupu i są gotowi na wszystko. Widać to w najnowszych spektaklach publicznych debat we wszystkich telewizjach.

Antypis nie przebiera w środkach, a nowa kasta nowych posłów jeszcze nie jest w Sejmie, jeszcze są to posłowie-elekci, ale już działają jak zaprogramowani z ugruntowaną i dobrze wyuczoną narracją. Zachowują się jak żywe roboty, a każdy z nich to człowiek demolka.

Nowe wojsko tej samej antypolskiej partii.

Bardzo mi się podobają Twoje obrazki wrzucane w dyskusji. To są znakomite komentarze.

A te pozostałe 5%  to bardzo wielka sprawność w manipulowaniu ludźmi i posługiwaniu się organizacją aparatu partyjnego, czyli ma w sobie spryt przebiegłego salonowego intryganta. 

95% politycznego bałwana, impregnowanego na wszelki polityczny interes państwa Polskiego + 5% salonowego intryganta. 

A propos: A gdy używamy słowa salon, to tylko jako wielką przenośnię - jaki to salon, w którym diabły tańcują?

Przemiany świadomości ludzi sięgające do ich mentalności przebiegają bardzo powoli, tak jak do tej pory w historii było. Można przypuszczać, że kilkaset lat temu, istotne zmiany w organizacjach i systemach władzy, w technice, nauce i kulturze przebiegały znacznie wolniej. Wtedy czas zmian ludzkiej mentalności był dłuższy od trzech pokoleń. Dziadkowie mogli być traktowani jako stare doświadczone słonie, które były autorytetami dla pokolenia swoich wnuków.

Tempo zmian w wieku pary i elektryczności, które gdzieś w okolicach roku 1848 wyraźnie przełamało dotychczasowy bieg dziejów i spowodowało skrócenie czasu istotnych przemian mentalności, koniecznej do rozumienia rzeczywistości - do dwóch pokoleń. Wtedy doświadczenie i mądrość rodziców pozwalała im być autorytetem dla swoich dzieci, ale dziadkowie byli już zbyt anachroniczni, by mogli być autorytetami dla swoich wnuków. Ostatecznie nastąpiło to gdzieś na przełomie XIX i XX wieku. Można to było zobaczyć w literaturze tamtych czasów. Na przykład w takich powieściach jak "Saga rodu Forsyte" Johna Galsworthy'ego, w której wnuki chowały gazety przed dziadkiem, aby ten nie zwariował od niezrozumiałych wiadomości.

Lata dwudzieste, lata trzydzieste, lata dwudzieste wieku XX skróciły czas istotnych zmian do jednego pokolenia. Już rodzice nie nadążali, by pozostać autorytetem dla swoich dzieci. Wtedy pojawił się znany socjologom konflikt pokoleń. Czas II wojny światowej był epoką bardzo szybko następujących zmian, które jeszcze bardziej skracały czas potrzebny do rekonstrukcji podejścia do realnego świata w sposób wystarczający do sprostania wyzwaniom współczesności. Przez ostatnie półwiecze przyspieszenie narasta, tak, że często poważne zmiany cywilizacyjne w sferze wiedzy technicznej, komunikacji w dziedzinie relacji publicznych, systemów ustrojowych, nauki, kultury i aksjologii biegną tak szybko, że przez dwa lata potrafią całkiem zmienić fundamentalne parametry rzeczywistości.

Można powiedzieć, że współczesność tym się różni od całej ludzkiej historii tym, że już nie mamy do czynienia z kolejno następującymi rewolucjami technicznymi czy tam rewolucjami społecznymi, ale rzeczywistość konfrontuje nas z jedną ciągłą zmianą, w której codziennie jest inaczej niż wczoraj. Wymaga to zupełnie nowego systemu patrzenia na rzeczywistość i ogarnięcia nowego sposobu jej zrozumienia. Na tym polega konkretny współczesny konflikt poznawczy, który stwarza konieczność nabycia nowych umiejętności posługiwania się naszym człowieczym rozumem.

Niestety ten sam konflikt poznawczy stał się źródłem absolutnej alienacji, a nawet czegoś w rodzaju autyzmu współczesnego mainstreamu, który został zamrożony na poziomie studenckiej wiosny roku 1968 roku. Tam siedzi jak w lodówce cała nowoczesność marksizmu kulturowego, demokracji liberalnej i przeróżnego typu przesądów pseudonauki i pseudouczonych lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych dwudziestego wieku, razem z jeszcze starszymi konfliktami poznawczymi, biorącego się od dogmatycznego zaczopowania rozumienia świata na modnych wtedy teoriach w rodzaju imperatywu kategorycznego Freuda, albo "stressu życia" według teorii Hansa Selye, który przeorał programy szkolne całego świata na szkodę całych pokoleń cywilizacji homo sapiens, albo przeróżnych maltuzjańskich teorii zagłady naszego globu, np raportu Klubu Rzymskiego (1972) [link] prognozującego granice wzrostu ludzkości.

To są cywilizacyjne lata siedemdziesiąte lata, osiemdziesiąte bardzo podobne do czasu podobnego dysonansu poznawczego, który pojawił się w latach dwudziestych, latach trzydziestych wieku XX..

Nie będę kontynuował tej relacji, ważne są wnioski:

1. Współczesny dysonans poznawczy spowodował zatrzymanie lub zamrożenie umysłów elit światowego mainstreamu intelektualnego na poziomie wiosny roku 1968. Taka jest pokraczna "nowoczesność" timmermansoidalnych schetynoidów. Dalsze zabetonowanie ich umysłów w przestrzeni wszystkich utopii marksizmu kulturowego i różnych "post", post-prawdy, post-komunizmów, bioetyki albo ratowania planety grozi im wyginięciem z powodu kompletnego braku kontaktu z tym, co się w globalnej rzeczywistości dzieje. To jest ostatnia załoga tonącego okrętu przestarzałej nowoczesności.
2. Niestety, ta tonąca cywilizacja jest zmontowana na osnowie totalitarnych koncepcji neokomunizmu i dlatego jest totalitarna w duchu, idei, strategii i wszystkich wykorzystywanych narzędzi. Ten totalitaryzm jest przyczyną zła i ekstremalnego zagrożenia dla współczesnej globalnej cywilizacji homo sapiens.
3. PiS doskonale zdaje sobie sprawę z mechanizmu tego dysonansu poznawczego i wie, że nasz problem polega na tym, że musimy zsynchronizować możliwie najsprawniejsze dostosowanie możliwej do zniesienia prędkości przeprowadzenia Polaków przez ten dysonans poznawczy, tak aby ludzie znowu zaczęli rozumieć co się dzieje. Fachowców od tego co się dzieje jest mocno za mało. Wiemy jedno, nie możemy tego robić szybciej niż nasze normalne ludzkie umiejętności pracy naszym rozumem pozwolą nam nadążyć za tym co się dzieje. Nic na siłę.
4. Dlatego to musi trwać. Nie za długo, abyśmy mieli szansę jeszcze zobaczyć jak wygląda wynik naszej pracy. Widać jednak, że trzeba przyspieszyć, między innymi dlatego, by tych komuchów zostawić za nami, niech sami się zagryzą.
5. Ale jednak tak szybko jak to jest możliwe, musimy ustalić, jak ma wyglądać ta Polska, do której się wybieramy, jaka jest polska racja stanu i gdzie jest nasz narodowy interes. Chodzi o to, abyśmy lepiej widzieli nasz cel. by niepotrzebnie nie skręcać przed metą.
6. A bolszewika, goń, goń, goń!

I to by było na tyle.