Żelazna kurtyna. Widzimy, ale jesteśmy ślepi

7 lat szamotania się z „najlepszą kastą” dowiodło nawet największym optymistom, że zadowalająca społeczeństwo reforma wymiaru sprawiedliwości jest… niemożliwa.

Oto pod wieloznacznym płaszczykiem „praworządności”, nicowanym i sztukowanym przez wydawane na polityczny obstalunek wyrokami zależnego politycznie TSUE, Polska od 2015 roku (kiedy to Komorowski zajął zaszczytne drugie miejsce, a Duda był przedostatni w wyborach prezydenckich wg PO) stała się dyżurnym chłopcem do bicia w Parlamencie Europejskim. Co tam panie jakaś Rosja… W końcu wojna z Ukrainą to jej prawie wewnętrzna sprawa.

Wyraźne wychodzenie Polski spod kurateli Niemiec oraz, zdecydowanie mniejszej, Francji, to prawdziwy powód do euro-zaniepokojenia.

Prawdopodobnie sprawa nie byłaby aż tak głośna, gdyby nie nasza oPOzycja. Synowie i wnuki pierwszych władców PRL, wg zapewnień Gomułki władzy nie mieli oddać nigdy.

Wybory parlamentarne, i to już dwukrotnie, pokazały, że jednak Naród niekoniecznie musi się godzić z jedynie słuszną drogą wytyczoną jeszcze w Jałcie.

Urna nie, ulica nie… zatem już tylko zagranica.

Ale i tu, o zgrozo, szefowa Europarlamentu nie stanęła na wysokości zadania wg Tuska, Budki i jeszcze paru „brukselczyków”, które to miano jak najbardziej prawidłowo kojarzy się z kapustą. ;)

Oczywiście nie tylko czołówki totalitaruchów oPOzycji.

W piątkowym wydaniu GazWyb dał głos dr hab. Adam Bodnar, do niedawna Rzecznik Praw Obywatelskich.

W tekście zatytułowanym Krajobraz po bitwie o KPO. Błąd Ursuli von der Leyen pisze:

Akceptując Krajowy Plan Odbudowy przed spełnieniem warunków dotyczących praworządności, Bruksela uległa manipulacjom władzy PiS i zostawiła bez wsparcia obrońców polskiej demokracji, takich jak Andrzej Chyra.

(…) Jesteśmy poobijani ciągłymi sporami o praworządność. Wiele osób niewiele z tego rozumie. Władza wykorzystuje najmniejszy błąd, aby bić w niezależne sądy i sędziów, a jednocześnie nie zatrzymuje się. Tak oczywiste afery jak afera hejterska są nierozliczane, prominentni sędziowie związani z obozem ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry awansują w strukturach sądownictwa, rzecznicy dyscyplinarni prowadzą krucjatę przeciwko niezależnym sędziom i zastraszają całe środowisko, a dyskusje z Komisją Europejską sprowadzane są do żenującego targu. Opozycja jest zapędzana w kozi róg, ze względu na ciągłą presję polityczną i finansową: „No jak to, nie chcecie, aby Polska dostała fundusze z KPO. Jesteście przeciwko interesom polskiego społeczeństwa i przedsiębiorców. Przecież mamy kryzys i pieniędzy tych potrzebujemy!".

Przyjazd Ursuli von der Leyen do Polski i podpisanie KPO były błędem

W tej właśnie atmosferze przebiegła wizyta Ursuli von der Leyen w Warszawie na początku miesiąca. Presja władzy na Komisję Europejską się udała. Pytanie, czy nie odbywało się to przy milczącej aprobacie głównego sojusznika, czyli USA. Krajowy Plan Obudowy został podpisany. Dzień przed wizytą – na zasadzie malowania trawników – senatorowie PiS głosowali razem z opozycją nad przyjęciem poprawek do ustawy o likwidacji Izby Dyscyplinarnej. Jednak Sejm w czwartek najważniejsze poprawki uchwalone z inicjatywy opozycji odrzucił. Słowem – władza wymyśla kolejny sposób, jak pieniądze ściągnąć do Polski, a nie poczynić ani kroku w kierunku naprawy praworządności.

Uważam, że przyjazd Ursuli von der Leyen do Polski i podpisanie KPO były błędem. Zostało to zresztą wytknięte pani przewodniczącej przez niektórych komisarzy unijnych, w tym Fransa Timmermansa i Verę Jourovą. Nie wierzę w zapewnienia, że to tylko podpisanie jednego dokumentu, a pieniądze będą wypłacane po wdrożeniu konkretnych „kamieni milowych". Być może w końcu jakaś ustawa o Izbie Dyscyplinarnej zostanie przyjęta, ale przecież władza nie po to ma kontrolę nad Trybunałem Konstytucyjnym, aby potem nie móc odwrócić biegu spraw. Być może zawieszeni sędziowie otrzymają mechanizm pozwalający im na powrót do orzekania, ale i na to min. Ziobro oraz jego usłużni sędziowie znajdą sposób. Skierowanie sędziego Juszczyszyna do wydziału rodzinnego jest tego przykładem. Słowem – warunki postawione jako „kamienie milowe" będą wypełniane pozornie. Tymczasem nikt w Brukseli nie będzie czekał na to, czy rzeczywiście Igor Tuleya i jego koledzy w pełni ich godności zawodowej zaczną znowu orzekać. Istnieje duże ryzyko, że sędziowie zostaną poświęceni na ołtarzu polityki.

Jak widać pozorność działań obecnej władzy to nowy leitmotiv wystąpień oPOzycyjnych. Po prostu ma być, jak było w sierpniu 2015 roku, kiedy to opanowany jeszcze przez PO i PSL parlament wyznaczył sędziów TK... na zapas.

Każdy innych ruch jest poczytywany za likwidację „praworządności”, chociaż termin ten w rzeczywistości oznacza, że każdy organ państwa (w tym sądy i trybunały) działać powinny na podstawie stanowionego prawa.

Tak naprawdę chodzi o coś zupełnie innego. Bodnar już prawie otwarcie ostrzega:

Bo jeśli wybory w 2023 r. wygra Zjednoczona Prawica, to dokończy cementowanie systemu politycznego w Polsce na wzór Węgier. Nie miejmy wątpliwości, że w dążeniu do zwycięstwa władza wykorzysta wszystkie dostępne mechanizmy: finansowe, medialne, inwigilacyjne i związane z przemocą aparatu państwa.

Co wtedy powie Ursula von der Leyen? Że zabrakło jej wyobraźni? To nie będzie usprawiedliwienie, bo zbyt wiele osób i instytucji ostrzegało. Jeśli wartości europejskie zapisane w art. 2 traktatu o Unii Europejskiej mają coś znaczyć, to trzeba o nie każdego dnia dbać i walczyć. Także jeśli oznacza to koszt polityczny. Inaczej cała integracja europejska nie ma sensu, a Putin będzie święcić triumfy w skutecznym rozmontowywaniu najważniejszej inicjatywy politycznej i pokojowej XX wieku.

Cytaty: ]]>https://wyborcza.pl/7,75968,28563232,blad-ursuli-von-der-leyen.html]]>

Oto przewrotność Putina wg Adaśka Bodnara - Polska, najbardziej antyrosyjski kraj w UE, przez który podąża 80% pomocy wojskowej dla walczącej z rosyjskim agresorem Ukrainy, tak naprawdę jest proputinowska.

Co innego Niemcy. Co prawda nie pomagają Ukrainie, ale za to są praworządne wg Bodnara, więc antyputinowskie. To, że przebierają nóziami by jak najprędzej móc oficjalnie już korzystać z syberyjskiego gazu nie ma najmniejszego znaczenia.

Dla UE o wiele większe znaczenie ma przywrócenie do pracy Tuleyi i Juszczyszyna niż obrona Ukrainy przed rosyjską agresją.

Jak to wytłumaczyć???

Ano chyba tylko tym, że „żelazna kurtyna” ciągle jeszcze tkwi głęboko w głowach zachodnich macherów politycznych, co spływa niestety do oPOzycyjnych łepetyn nad Wisłą i Odrą.

Stąd bierze się zarówno mentorski ton i pouczanie naszych krajów, które są ciągle postrzegane jako gorsza część Europy, jak i obojętność na sprawy Ukrainy. To nie przypadkiem Niemcy, nb. posiadający armię prawdopodobnie nie umiejącą sobie aktualnie poradzić nawet z hipotetycznym atakiem czeskim, wysyłają pomoc do Kijowa praktycznie od początku agresji, ale... jeszcze nie zapewnili odpowiednich środków transportu.

Tak naprawdę bowiem przywykli, że to, co rozgrywa się za „żelazną kurtyną” stanowi wewnętrzną sprawę Moskwy.

Tymczasem oni zrobili wiele, aby wschodnią potęgę ucywilizować.

Gdyby nie USA już dawno można było prowadzić handel wymienny – za paciorki wytwarzane w zachodniej Europie dostawy ropy i gazu. Tymczasem komediant Reagan pokrzyżował plany i nałożył sankcje za najazd na Afganistan.

Dokładnie tak, proszę państwa. Słowo komediant dziwnie jakoś używane było wobec największych wrogów sowieckiego (obecnie zaś rosyjskiego) imperializmu.

Dzisiejsza nieskrywana nienawiść do Polski to jedynie kontynuacja tego samego zjawiska.

Trzeba powiedzieć wreszcie głośno – jeśli nie postawimy sprawy ostro, zamrażając np. wpłaty do budżetu Unijnego i jawnie sabotując wypłatę drugiej transzy środków na fundusz odbudowy biurwokratyczny eurocyrk będzie trwał dalej.

Unijne biurwy silne są wyłącznie naszą słabością. Tymczasem Putas pokazał, gdzie ma całą UE i protesty „wielkich” typu Macron czy też obecny następca Makreli, którego nazwiska nawet nie warto zapamiętywać.

Znowu wkraczamy w świat, w którym liczy się brutalna siła.

W nim zaś Polska pozbawiona armii padnie ofiarą najeźdźcy kałmuckiego bez względu na to, w jakim wydziale sądzić będzie Juszczyszyn oraz kto wybierze sędziów do KRS-u.

Próby zamrażania pieniędzy tak naprawdę wymierzone są w naszą obronność.

Polska musi się zbroić, musi kupować czołgi oraz artylerię, nie mówiąc o innych środkach.

Lewactwo unijne, któremu tradycyjnie o wiele bliżej do Moskwy niż do Waszyngtonu, ograniczając nam pieniądze zmusi rząd do rezygnacji z planów dozbrojenia Polski. Po prostu posiadane już środki będą musiały być użyte zamiast unijnych.

Tak naprawdę chodzi więc o to, by na drodze Rosji zniwelować ostatnią przeszkodę.

Na co liczą zachodni „demokraci”? Na triumf własnej wizji lewicowości i wprzęgnięcie Rosji do brukselskiego kieratu?

Tyle tylko, że co by o Rosji nie powiedzieć, to jednak pewne „wynalazki” zachodnie zwłaszcza w zakresie „praw człowieka” (z dodatkiem tęczowego) po prostu nie przejdą.

Kto jednak potrafi udowodnić, że eurolewactwo posługuje się logiką?

Wizja otwartego społeczeństwa doprowadziła do zalania Europy islamskimi przybyszami zasiłkowymi.

Próba obłaskawiania Putasa wywołała największą w Europie wojnę po 1945 r.

Do czego może doprowadzić uniemożliwienie wzmocnienia polskiej armii i odsłonięcie flanki wschodniej NATO?
Najwyższa pora, żebyśmy przestali rozmawiać, a zaczęli stawiać twarde żądania. A jak nie, to może, na początek, dogadajmy się z Łukaszenką, i przepuśćmy ze 30 tysięcy „uchodźców” z Bliskiego i Dalekiego Wschodu do Mekki uciekinierów zasiłkowych, czyli do Berlina.

Jaki problem, by wytyczyć „korytarze humanitarne”, i to jeszcze z dnia na dzień tak, by Niemcy nie zdążyli zareagować.

Może faktycznie potrzebna jest nowa fala burd i zamachów pod Bramą Brandenburską, żeby do ludzi zza żelaznej kurtyny wreszcie dotarła oczywista prawda, że to Polacy i Polska bronią ich dobrostanu.

Tymczasem zamiast pomocy, na którą jako kraj zagrożony kolejnym etapem kałmuckiego najazdu powinniśmy liczyć, słyszymy jakieś debilne połajanki z ust tych, którzy aż drepczą z niecierpliwości, by wróciło stare.

Rzygać się chce…

Margaret Thatcher postawiła ongiś nader trafną diagnozę:

UE jest skazana na niepowodzenie, gdyż jest czymś szalonym, utopijnym projektem, pomnikiem pychy lewicowych intelektualistów.

Obserwujemy od dłuższego czasu dysfunkcjonalność instytucji unijnych, na czele z TSUE. Naczelna idea, czyli skrojenie wszystkich krajów związkowych na jedno lewackie kopyto coraz wyraźniej bierze w łeb.

Tyle tylko, że czekanie na nieuniknioną ewolucję (kontrrewolucję używając lewackiej nowomowy) wobec pojawienia się kałmuckiego agresora, nie jest już możliwe.
 

Po prostu odliczanie już się skończyło.
 

Ps. A jednak jest nadzieja… Ludzi widzących, co się dzieje, jest coraz więcej. W ostatnim wielkim przeboju niemieckiej grupy Rammstein słyszymy:

Wir sehen, doch sind wir blind

co po polsku znaczy widzimy, ale jesteśmy ślepi...

11.06 2022