Nuclear Sharing

Nic z tego, że narracja totalitarnej opozycji ocieka ordynarnym kłamstwem, ważne i zarazem alarmujące jest to, że to działa. Jan Rokita w odpowiedzi na GORĄCE PYTANIA zauważył, że najobrzydliwsze nawet kłamstwa Donalda Tuska są dobrze zrobione i wykonane. Dobrze, oczywiście z punktu widzenia niemieckiego albo rosyjskiego celu. Ta niewątpliwie sterowana z zewnątrz dezinformacja jest po prostu skuteczna.

Do wyborów jest tylko rok i absolutnie koniecznie trzeba się za to kłamstwo zabrać z całą energią. Pamiętajmy - ich celem jest rozpieprzenie Polski. Pamiętajmy, aby zniszczyć nasze Państwo, wystarczy władza durniów.
Durnie nawet nie muszą komukolwiek służyć, nie muszą szarpać się ani na niemieckiej ani na rosyjskiej smyczy. Wystarczy, że są durniami. A to są nie tylko zwykłe tragicznie niekompetentne durnie. 

To są durnie zdemoralizowane! 

Stanisław Janecki zadał wPolityce takie pytanie: "Kto poważny na świecie przejmuje się dziś Donaldem Tuskiem i jego odlotami, na przykład o Nuclear Sharing dla Polski?"

Pan Stanisław pisze, że: "Tusk różne dziwne i niemądre rzeczy robi z prostego powodu: wie, że rząd Prawa i Sprawiedliwości jest właściwie jedynym, któremu decydenci w NATO oraz administracja USA mogą bez większych problemów zaufać i zdecydować o przyjęciu do Nuclear Sharing. Rząd Tuska nie miał nawet cienia szans, żeby być tak traktowanym. I nie miałby szans, gdyby jakimś cudem Tusk odzyskał władzę." 

Rzeczywiście tak jest. Ale jednak, mam takie przypuszczenie, że Donald Tusk doskonale wie, że opowiada bzdury i robi to świadomie. A po drugie, jest świadomy tego, że te bzdury są ignorowane przez kompetentne władze NATO, USA, Wielkiej Brytanii. Co ważniejsze, jestem przekonany o tym, że Donald Tusk doskonale sobie wyobraża co amerykańscy lub brytyjscy przywódcy oraz dowódcy NATO mogą myśleć o tych bzdurach. 

Tak jest, ponieważ pan Donald Tusk i wszystkie szemrane "elity" zewnętrznej opozycji swoją narrację adresują przede wszystkim do polskiej opinii publicznej i międzynarodowa interpretacja tej narracji jest im obojętna. Wiedzą i doskonale sobie zdają sprawę, że ich narracja ma tylko jeden, zimno zaplanowany cel: - destabilizacja struktur i funkcji państwa polskiego. A więc sianie wątpliwości i podważanie zaufania do stabilności polskiej polityki zagranicznej jest w ich rozumieniu tylko i jedynie wartościa dodaną i zarazem oczekiwanym skutkiem tej narracji. 

Mówiąc w skrócie - jeśli uda się im zablokować warszawiakom dostęp do węgla, a zima będzie tak ostra, że kilka tysięcy mieszkańców Stolicy zamarznie na śmierć, to uznają za swój sukces. 

Dlatego w ich pojęciu jakakolwiek pomoc w zorganizowaniu dostępu do węgla, ciepła i prądu jest głupotą, a nawet idiotyzmem.
Im gorzej tym lepiej. 

Fakty mówią  - Unia Europejska jest anachroniczną formacją w schyłkowej fazie swojego istnienia.
Niestety obumieranie tej konstrukcji może trwać dziesięciolecia. Dzieje się to na wzór i podobieństwo wielu znanych historii powolnych rozpadów potęgi imperialnych mocarstw, spętanych ideologicznym anachronizmem własnej konstrukcji politycznej i ekonomicznej.
Naprawdę mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że powtarzająca się przez tysiąclecia śmierć wielkich imperiów mocno przypomina uwiąd starczy, polegający na stopniowej utracie kontaktu z rzeczywistością.  

Polityczne elity współczesnej Unii Europejskiej nie są świadome systemowej katastrofy wywołanej anachronizmem własnej strategii politycznej i ekonomicznej. Nie dostrzegają, że to co uznają za progresywną nowoczesność, jest tragicznym anachronizmem. To są ideologiczne pęta dekadencji i starczej pychy. Cywilizacja homo stultus.

Tak umierała potęga starożytnych Aten, Rzymu, Persji, ZSRS, Egiptu i wielu wcześniejszych i późniejszych mocarstw. Klasycznym współczesnym objawem tej politycznej demencji jest kurczowe trzymanie się opodatkowania produkcji energii przez Europejski System Handlu Emisjami (EU ETS), co jest bezpośrednią przyczyną utraty konkurencyjności europejskiej gospodarki. Europejskie wyroby są po prostu droższe od konkurencyjnych.

Wniosek:
Świadomi tego zjawiska niektórzy obserwatorzy dekadencji Unii Europejskiej przygotowują się do budowy zupełnie nowej przestrzeni sojuszu gospodarczego i politycznego z udziałem Polski, Wielkiej Brytanii i Ukrainy a nawet Turcji. Jest to przestrzeń zwana Trójmorzem.