Nie ma większej podłości

Mówiąc zwięźle - dwója z metod posługiwania się metodami samodzielnego myślenia. Zacznijmy od wskazanego przez pana "mnożenia desygnatów".
A więc, co oznacza słowo desygnat?
Otóż desynatem jest każda konkretna rzecz, każda konkretna realizacja jakieś tam nazwy lub abstrakcyjnego pojęcia.

Weźmy realny i prosty przykład. Biorę nazwę, a może nawet pojęcie wyrażone słowem "stół".
Desygnatem pojęcia stołu jest każdy rzeczywisty przedmiot, któremu można przypisać nazwę "stół". A więc tym desygnatem tej nazwy jest każdy z elementów zbioru zawierającego wszystkie możliwe stoły, drewniane, metalowe, plastikowe, stoły z czterema albo trzema nogami a nawet tylko z jedną nogą. Nawet kostka granitowa, na której można położyć obrus i rozstawić kieliszki z wódeczką, może być nazwana stołem. I wniosek jest taki:
Zbiór desygnatów pojęcia określonego nazwą "stół" jest bardzo duży i może liczyć nawet setki milionów desygnatów. Dlatego stawianie zarzutu oszustwa "mnożeniu desygnatów" jest nieuzasadnione, a nawet bardzo nie eleganckie.

I wreszcie umiejętność abstrakcyjnego myślenia, jeszcze niedawno przypisywana wyłącznie gatunkowi człowieka myślącego (homo sapiens), polega na wyodrębnianiu z dowolnie licznego zbioru przeróżnych przedmiotów, rzeczy i zjawisk konkretnych podzbiorów tworzących klasy równoważności ze względu na jakąś wspólną cechę lub właściwość. A abstrakcyjne myślenie polega na umiejętności oderwania naszego ludzkiego umysłu od konkretnych przedmiotów czy narzędzi i przeniesieniu naszego skupienia na tę właśnie klasę równoważności - poprzez zdefiniowanie wspólnych właściwości jej elementów oraz nadanie temu zbiorowi nazwy. Dopiero to umożliwia człowiekowi myślącemu posługiwanie się pojęciami.

Weźmy teraz przykład pojęcia komunizmu. Przecież słowo komunizm także jest nazwą określającą zbiór konkretnych zjawisk społeczno-politycznych. A w tym ogromnym zbiorze możemy sobie pozwolić na zdefiniowanie takiej klasy równoważności zjawisk, które zdefiniujemy jako komunizm [link]. I wtedy dopiero okazuje się, że w tej klasie równoważności istnieje wiele, a nawet bardzo dużo przeróżnych desygnatów tego pojęcia, które zgodnie z jego definicją mogą być nazwane komunizmem. Tak, komunizm nie jest jeden, ma wiele form i postaci, ukrywa się przy pomocy mimikry i udawania tego, czym nie jest.
Dlatego zamiast indyczyć się i obrzucać epitetami doradzam poważne zastanowienie się nad definicją [link] pojęcia komunizmu, by to pojęcie miało sens i faktycznie pozwalało na wyodrębnienie klasy równoważności zjawisk, w której człowiek myślący będzie mógł precyzyjnie zidentyfikować każdy desygnat tego pojęcia. 

Kto nazywa komunizm mafią kompradorskich elit? Ja na 100% nie. Nie umiem wskazać nikogo poważnego, który broniłby czegoś tak bzdurnego. Owszem, istnieje zjawisko określane jako postawa kompradorskich elit, ale dotyczy ludzi, którzy wysługują się kolonialnym okupantom. Oczywiście są ludzie, którzy są jurgieltnikami, czyli takimi, którzy biorą pieniądze za zdradę, ale nawet ta postawa nie jest i nie może być identyfikowana z komunizmem. Nawet wtedy, gdy okupantem albo kolonizatorem jest jakieś komunistyczne mocarstwo.

Kiedyś pan profesor Bogusław Wolniewicz określił polską opozycję jako kompradorską ale nie dlatego że jest opozycją komunistyczną, ale dlatego, że wysługuje się obcym. Po prostu lizanie komuś tyłka nie jest dobre, ale nie jest komunizmem. Branie pieniędzy za lizanie komuś tyłka także nie jest dobre i także nie jest komunizmem.

Bardzo podobnym pomieszaniem z poplątaniem jest opisywany przez Światowida wzór 

• "tworzenia w mediach tożsamości "komunizm" = "diabeł" = "zło", a potem w walce politycznej wystarczy już tylko nazywać "komunizmem" wszystko, co chcemy utrącić, niezależnie od tego, jaką faktyczną treść to coś zawiera. Tylko czy uczciwe intelektualnie jest mówienie o kompradorskich, złodziejskich elitach PO, że to "komuniści"

Właśnie ta sztuczka opisywana przez pana Światowida jest fatalną manipulacją. Dlaczego? Ano dlatego, że prawdą jest to, że mówienie o kompradorskich, złodziejskich elitach PO, że to "komuniści" jest fałszem, ponieważ z kompradorstwa albo złodziejstwa nie wynika komunizm. To czy te elity są komunistyczne czy nie - jest niezależnym problemem i dlatego tę tezę należy sprawdzić. Dopiero po sprawdzeniu okazuje się, czy tak jest, czy nie. Niestety, w polskiej praktyce politycznej okazuje się, że  te elity najczęściej po prostu są komunistyczne.

Niestety skuteczność wrednej antypolskiej propagandy częściej bierze się bardziej z niekompetencji i nieuctwa tak zwanych elit - niż z ich złej woli. Głupi w deszcz łatwo staje się "użytecznym idiotą", o którym tak wzgardliwie mówił Włodzimierz Lenin. Ale użytecznych idiotów wykorzystywali nie tylko komuniści. O tej metodzie wojny informacyjnej już dwa tysiące lat temu pisał chiński teoretyk sztuki wojennej Sun Zi.

Dlatego, aby wypowiadać się z sensem, trzeba wiedzieć o czym się mówi i rozumieć to, co się mówi.