Grzeczność

Niegrzeczna forma wypowiedzi w Internecie nie zachęca do polemiki. Dlatego na moim blogu niegrzeczne komentarze albo ignoruję, albo komentatora strofuję i wypraszam z mojego bloga, a jeśli nie posłucha i nadal epatuje swoim chamstwem, banuję.       Niegrzeczność to atakowanie epitetami oponenta w dyskusji, zamiast obalania jego tez. Ocena zjawisk, czy grup ludzi, wyrażana dosadnie i z użyciem epitetów, czy nawet wulgarnymi słowy, nie jest niegrzecznością. 

       Stwierdzenie marszałka Piłsudskiego, że: "Naród wspaniały, tylko ludzie kurwy" nie jest niegrzecznością. Niegrzeczne byłoby to, gdyby do rozmówczyni powiedział: "Ty kurwo" - nawet gdyby to była prostytutka.

       Zasady kultury konwersacji w Polsce są powszechne - należy się ich nauczyć w szkole i rodzinie. Te zasady są proste: grzeczność dotyczy stosunków personalnych w trakcie konwersacji, to forma zwracania się do rozmówcy, to stosowanie form grzecznościowych i unikanie obrażania dyskutanta. Stawianie ogólnych tez z definicji nie może być niegrzeczne, nawet jeśli zawiera epitety i wulgaryzmy.

       Grzeczność to przede wszystkim powstrzymywanie się od nieuczciwych argumentów "ad personam". Większość dyskutujących w Internecie, na blogach, czy na portalach społecznościowych, tego nie przestrzega.

       Podaję przykłady najłagodniejszych, niemniej nadal niegrzecznych, komentarzy, które nic nie mówią o autorze, ale dużo mówią o prymitywizmie komentującego:

       „Piszesz bzdury, to bełkot”, „Twoja notka to wypociny, tępaku!”, „Autor okazuje się poddanym i służalczym”, „Kim ty jesteś? Kup sobie siodło”, „Powtarzasz głupoty za swoim guru”, „Tą notką dałeś dowód swojej ignorancji”, „ Zaślepia ciebie ideologia”, „Pan nie wie, co pisze.”, „To co napisałeś to typowy zamulacz dla lemingów takich jak ty.”.

       Chciałoby się Wam rozmawiać z kimś, kto tak zagaja dyskusję?

Grzegorz GPS Świderski