Gowin: Jeśli nie teraz, to kiedy?

Od kilku dni pojawia się znów coraz więcej pogłosek o planowanym wyjściu z Platformy frakcji Gowina i planach utworzenia przez niego nowego ugrupowania. Ugrupowanie to miałoby być silne i wchłonąć zarówno dużą część PO, jak rozbitków z PJN i Solidarnej Polski.

Podobnych wiadomości było już wiele i w zasadzie traktować je należy z takim samym dystansem, jak kolejne wiadomości o rozpadzie PiS. Tyle, ze z PiS w końcu jakieś frakcje jednak wyszły, tyle, że od pierwszych doniesień o mających już zaraz nastąpić rozłamach, do faktycznego odejścia pierwszej znaczącej grupy działaczy minęło kilka lat.

O tym, że wszystko zaraz trafi szlag, a rząd Platformy jest w najlepszym razie skrajnie nieudolny wiemy od ładnych kilku lat. Jednak jesteśmy w tej wiedzy odosobnieni, zaś Platforma prowadzi w sondażach i wygrywa wybory, pomimo kolejnych kompromitacji i głosów, że teraz to już na pewno naród się obudzi. Dlatego jestem ostrożny w sądach, ze ostatnie nagromadzenie problemów, kryzysów i skandali miałoby coś zmienić. W polskiej polityce ćwiczyliśmy jednak wiele razy kontrolowane rozpady partii rządzących i pojawienie się nowych grup, które z czystą kartą zaczynały liczyć się w polityce, by szybko wrócić do starych nawyków. W 2003 roku na wielkim pochodzie anarchistów pojawił się transparent "Tonący platformy się chwyta". Czemu teraz, gdy do wyborów dużo czasu i zamiast ratować coraz mocniej zgranego Tuska można spokojnie wypromować kolejną "nową markę", nie powtórzyć tego, co udało się świetnie z Unią Wolności i AWS?

Gowin kilka razy pokazał już, ze w sprawach ideowych jest raczej miękki i jeśli trzeba, to podpisze się pod wszystkim - pisałem o tym na blogu już kilka razy, ostatnio przy okazji stanowiska Gowina wobec konwencji o przemocy wobec kobiet. Przypomnę, że Gowin od dokumentu się odcinał, ale uznał, że skoro nic nie może zrobić, to i nic nie zrobi, do dymisji tez się nie poda. Od tamtej pory coś się zmieniło, a przełomem była oczywiście afera Amber Gold. Z jednej strony minister nagle jakby zhardział, z drugiej nasiliły się ataki na niego ze strony farbowanej lewicy Palikota. Równolegle przyszła wspomniana już nowa fala pogłosek o nowej partii.

Przed chwilą przeczytałem, że Platforma planuje dyscyplinę partyjną w głosowaniu zezwalającym na zabijanie dzieci z wykrytą niepełnosprawnością. Oczywiście, dyscyplinę głosowania "za" poprawką. I tak sobie myślę - jeśli nie teraz, to kiedy? Gowin wraz z frakcją "konserwatywną" dostaje idealny pretekst, by odejść z partii, przy okazji uwiarygadnia się w oczach co bardziej skołowanych wyborców prawicowych. A jeśli do tego dodamy Ziobrę i PJN - cóż, może się zmienić bardzo dużo. Oczywiście po to, by na końcu zostało tak samo. Co więcej - ewentualny rozpad Platformy pozwoli na powołanie nowej koalicji w sejmie, na przykład z udziałem Gowina, Ziobry i... PiS, tworzących też od dawna przywoływany gabinet ekspercki? Wyobrażacie sobie, co by się działo?

Medialny ostrzał od pierwszych dni, czas rządów zbliżony do kadencji PiS. Przerzucenie odpowiedzialności za Polskę w czas największego, w ogromnym stopniu przez siebie zawinionego kryzysu, na wszystkie siły centroprawicowe i prawicowe. A potem od nowa "Donald, musisz" i koalicja marzeń (nie naszych, oczywiście) w kolejnym parlamencie. To się dopiero będzie żyło lepiej, wszystkim.

To oczywiście gdybanie, bo pewnie jak zawsze nic nie będzie. Ale jakby co, będę mógł napisać "A nie mówiłem...?"

http://wpolityce.pl/artykuly/36968-pozwola-na-zabijanie-dzieci-po-zapowiada-dyscypline-partyjna-w-glosowaniu-na-temat-aborcji
http://obserwator.com/obserwacje/gowin-zalozy-nowa-partie-rzadzaca
http://niepoprawni.pl/blog/3/kregosplup-gietki