Dziura w ziemi nie jest polityczna

Bloger JanStefanski wie lepiej. Jego zdaniem węgiel, a raczej jego używanie to sprawa polityczna.

Przy okazji dostało mi się, jako że pan(?) Stefański nie słyszał, by energia elektryczna z wiatraków, jak obrazowo je określa, była w jakimkolwiek państwie wytwarzana w ilości podanej przeze mnie. Fakt, popełniłem drobną nieścisłość i pomyliłem lata pisząc z pamięci. Jednak dworowanie z podanych przeze mnie informacji znanych każdemu, kto interesuje się energetyką, w sposób co nieco prostacki, wymaga podania źródła informacji.

Chyba najbardziej rzetelny portal, jeśli chodzi o problemy energetyczne, Wysokie Napięcie, 27 grudnia 2018 roku podawał:

Polska, dzięki niewielkiemu zapotrzebowaniu odbiorców i wysokiej produkcji energii w farmach wiatrowych (odpowiadały nawet za 30 proc. krajowej generacji), przez całą dobę eksportowała właściwie na maksimum swoich (wciąż dość skromnych) możliwości. Do naszych sąsiadów trafiało w sumie ponad 2,2 GW mocy, a więc ponad jedna dziesiąta krajowej produkcji w tym czasie.

]]>https://wysokienapiecie.pl/15819-tani-prad-z-polski-napedzal-hiszpanskie-fabryki/]]>

Jak widać wiatraków nie poprzewracało, nie trzeba jechać na wyspy Hula Gula, wystarczy tylko wiedzieć, co dzieje się w krajowej energetyce. A potem dopiero komentować.

Ten sam portal 22 kwietnia 2020 roku tłumaczył, dlaczego Polska musi importować węgiel.

Znaczenie dla krajowych odbiorców ma jednak nie tylko ziarnistość węgla, ale też jego jakość – wartość opałowa, ilość popiołu, siarki czy rtęci. Tym właśnie zakup węgla w Kolumbii tłumaczy Polska Grupa Energetyczna. − Transport węgla z Kolumbii sprowadzony został do Polski na podstawie zamówienia złożonego jeszcze w 2019 roku i w połowie kwietnia br. został rozładowany w Porcie Północnym w Gdańsku. Spółka PGE Paliwa realizuje import węgla w ramach wieloletnich kontraktów i jest zobowiązana do wywiązywania się z zawartych umów. Węgiel z Kolumbii importowany jest na potrzeby klientów zewnętrznych i Elektrociepłowni Wybrzeże, o czym decydują względy jakościowe, m.in. wysoka wartość opałowa przy jednocześnie niskiej zawartości siarki oraz popiołu. Dostępność węgla o takich parametrach na rynku krajowym jest ograniczona – przekazało nam dziś Biuro Prasowe PGE. − Podstawowym dostawcą paliwa produkcyjnego dla jednostek wytwórczych Grupy PGE pozostają krajowi producenci – zapewniła jednocześnie spółka.

Obrosty w kotłach ciepłowni w Białej Podlaskiej po spalaniu polskiego węgla słabej jakości

Nie tylko państwowe koncerny szukają jednak paliwa lepszej jakości, niż są im w stanie dostarczyć krajowi producenci. Gdy kilka miesięcy temu dziennikarz portalu WysokieNapiecie.pl rozmawiał z inżynierami ciepłowni w Białej Podlaskiej, ci wyjaśnili mu obrazowo czym różni się węgiel zamówiony w Polskiej Grupie Górniczej od tańszego importowanego z Rosji. – Węgiel [z PGG] nie trzyma parametrów z umowy, dostajemy nie to, co zamawialiśmy – tłumaczył główny inżynier Grzegorz Cybulski, wręczając nam kawał gruzełkowatej masy. − To tzw. obrosty, które musimy skuwać. Pozostają po spaleniu polskiego węgla. Z rosyjskim nie ma takich problemów – tłumaczył inżynier. Jak dodał, spalając bardziej kaloryczny rosyjski węgiel ciepłownia emituje o 5-6 tys. ton CO2 mniej, co oznacza o 0,5 mln zł mniejsze wydatki tylko z tego powodu. Te koszty musieliby w innym przypadku ponieść mieszkańcy Białej Podlaskiej.

]]>https://wysokienapiecie.pl/28608-dlaczego-importujemy-wegiel-z-calego-swiata/]]>

I wreszcie kolejny zarzut, śmieszny dla każdego mieszkańca Śląska. Pan(?) Stefański stwierdza, że zna Bytom. A ja pieprzę od rzeczy pisząc o zapadliskach.

Oczywiście by wykazać blagę tego komentatora mógłbym przytoczyć przykład nieodległych od Bytomia Siemianowic Śląskich i powstałą na szkolnym boisku dziurę – zapadlisko o głębokości… 165 m. Jakby powiedział JanStefanski – to piramida Chufu z postawionym na samym czubku 10 piętrowym budynkiem.

Reportaż o tej dziurze znajdziecie tutaj:

]]>https://dziennikzachodni.pl/siemianowice-slaskie-zapadlisko-przy-szkole-glebokie-na-165-metrow-takich-dziur-jest-wiecej/ar/c3-3761069]]>

Co do Bytomia natomiast proponowałbym pójść do Miechowic i Parku Ludowego. Tam właśnie pod koniec 2019 roku zapadlisko wciągnęło rosnące obok całkiem spore drzewo.

]]>https://katowice.wyborcza.pl/katowice/7,35063,24706012,wielkie-zapadlisko-w-bytomiu-wciagnelo-nawet-drzewo.html]]>

Warto też wybrać się na wycieczkę drogą krajową nr 11 z Bytomia do Kołobrzegu. Na przecięciu z autostradą A-1 znajduje się obniżenie terenu. Wskutek działalności górniczej teren od 1934 roku obniżył się o ok. 20 metrów.

Warto zahaczyć też o „Żabie Doły”. Trzeba pamiętać, że zespół stawów, stanowiących dzisiaj faktyczny rezerwat przyrody, powstał dzięki wypełnieniu zapadlisk poeksploatacyjnych wodą deszczową i powierzchniową.

Wreszcie dzielnica Bytomia – Karb. Zasłużenie nosi nazwę śląskiej Prypeci. Prypeć, jak wiadomo, to miasto opuszczone wskutek czernobylskiej awarii.

Karb wali się wskutek podziemnej eksploatacji.

]]>https://bytomonline.pl/fotoreportaze/karb-bytomski-prypec/]]>

Jedną z pułapek, czyhających w Bytomiu na ewentualnego inwestora, jest zamknięty od 1934 roku Szyb Południowy kopalni Miechowice. Jeśli w przyszłości ziemia się tam zapadnie dziura sięgnie nawet 290 m. To o wiele więcej, niż 35 m, prawda?

Lata 1970 i 1980 to okres częstych tąpnięć, odczuwalnych w miastach sąsiadujących, Katowic i Sosnowca nie wyłączając.

Na koniec JanStefanski pyta, zapewne w swoim odczuciu retorycznie:

NIe wiem czy to chodzi o wmowienie Slazakom ze maja przestac kopac wegiel?

W lipcu zeszłego roku pisałem:

Mało kto już pamięta, że wg szacunków szanownych profesorów-specjalistów z końca lat 1970-tych utrzymanie ówczesnego tempa wydobycia w Bytomiu powinno zakończyć się całkowitą ruiną jednego z najstarszych polskich miast i utworzeniem na jego miejscu zapadlisk głębokich od 5 do nawet 35 metrów i zalanych wodą.

Śląsk oraz Zagłębie Dąbrowskie przeżyły już masowe zwalnianie górników i likwidację kopalń.

Raptem 20 lat temu z niewielkim okładem.

Odchodzący z zawodu górnicy dostawali odprawy sięgające ok. 40 tys. zł. Ówcześnie największy w Polsce producent samochodów w Polsce Daewoo zwietrzył interes. Osiedla górnicze zaroiły się od samochodów m-ki Daewoo Lanos (90% w wersji 1,6 SX), a w osiedlowych knajpach widać było, ile nowiusieńkich telefonów komórkowych trafiło nagle pod strzechy.

Fura i komóra…

Kiedy jednak zaczęło brakować pieniędzy, a powrót do pracy pod ziemię w Polsce był zamknięty spora część znalazła pracę w Czechach.

Od 2014 roku dojazd ze stolicy Górnego Śląska do najbliższych kopalni w Karvinie dzięki A-1 wynosi ok. godziny. Teoretycznie można więc było codziennie dojeżdżać, chociaż czeskie hotele robotnicze standardem i ceną zachęcają do pobytu.

Śląsk dał radę. Jeszcze bardziej dało radę Zagłębie. Przecież wskutek reform z czasów Buzka z istniejących w Sosnowcu pięciu kopalni nie ostała się ani jedna.

Podobnie na wiele lat upadł Bytom.

Od tamtych czasów zdążyło jednak wyrosnąć nowe pokolenie, które już nie wiąże swojej przyszłości wyłącznie z węglem.

I dlatego pisanie o „bankructwie Śląska” to już nie lekka przesada, ale solidna demagogia.

Tak samo jak rysowany obraz wszechobecnej mafii, przez którą to kopalnie rzekomo stały się niewydolne ekonomicznie w sporej części.

Zupełnie tak, jakby Kazimierz Turaliński, autor tekstu Bankructwo Śląska – syberyjskie kopalnie i mafia węglowa nie miał pojęcia o wielkim postępowaniu układowym z połowy lat 1990-tych, w ramach którego doszło do zdjęcia wielu obciążeń finansowych obciążających kopalnie.

A że przy okazji ucierpiał drobny biznes? Kogo np. obchodziło wtedy, a zwłaszcza kto dzisiaj o tym pamięta, że postępowaniem układowym objęte były nawet należności za tzw. karczmy piwne, urządzane z okazji Barbórki? A to oznaczało upadek dla wielu małych przedsiębiorców.

To jednak temat zbyt obszerny, by go w tej chwili poruszać.

Śląsk dał sobie radę bez wsparcia kopalń.

Jedyni, którzy odczuli i to mocno upadek górnictwa jako wiodącej gałęzi przemysłu dawnego województwa katowickiego to…. kibice piłkarscy.

Jeszcze pod koniec lat 1980-tych przewaga śląskich klubów w I lidze (obecna ekstraklasa) była bezdyskusyjna:

W pierwszym sezonie niby-wolnej Polski (1989/90) trzy miejsca medalowe zajęły zespoły śląskie. Mistrzem był Ruch Chorzów, drugie miejsce zajęła „Gieksa” (GKS Katowice), trzecie – Górnik Zabrze.

Generalnie w dekadzie gierkowskiej (1970-80) najbardziej „pierwszoligowym” miastem był Bytom. W składzie ówczesnej ekstraklasy grały aż dwa zespoły z tego miasta pochodzące – Szombierki i Polonia.

Bo wg towarzysza Gierka najlepszą rozrywką górniczej braci była piłka nożna.

Upadek górnictwa spowodował upadek śląskiego futbolu w miastach, które stały węglem.

Dzisiaj jednak powtórka z rozrywki nam nie grozi. Gliwice nigdy nie opierały się tylko na węglu (mimo istniejących ongiś dwóch kopalń i jednej koksowni), a więc Piast pozostaje niezagrożony. Co więcej, pośród miast-powiatów Gliwice pod względem dochodów per capita znalazły się na trzecim miejscu w Polsce.

Z kolei Zabrze, skąd wywodzi się druga śląska drużyna w ekstraklasie (Górnik), również finansów już nie opiera na węglu.

Tak naprawdę chodzi więc tylko o to, by górnikom likwidowanych kopalń zapewnić miękkie lądowanie.

Nic więcej.

Oburzenie związkowców jest zrozumiałe. Zmniejszy się bowiem baza, od której zależy ilość ich etatów.

Nie da się jednak utrzymywać bez końca zakładów wydobywczych, działających nieprzerwanie nawet od początku XIX wieku!

Śląsk znowu czeka na plan gospodarczy.

Ale plan skierowany głównie w stronę ludzi, bo gminy sobie poradzą.

Tylko tyle, i aż tyle.

Nie można bowiem powtórzyć tego, co już było.

Likwidacja kopalń za Buzka (plan Steinhoffa) oprócz zwiększonej liczby Lanosów na Śląsku zaowocował także gwałtownym wzrostem konsumpcji wysokoprocentowego alkoholu.

Dzisiaj widzimy, że nie możemy stracić osób w wieku produkcyjnym.

Przed pandemią lokalnie występował niedobór rąk do pracy tak, że na nowo zaczęły kursować autobusy dowożące pracowników często z odległości sięgających 100 km.

Sektor usług radzi sobie nienajgorzej.

Śląsk (Górny, rzecz jasna) zamienił się w polskie zagłębie motoryzacyjne.

Tak więc można żyć bez kopalni.

Śląsk nie zbankrutuje.

Bo Śląsk wyłącznie widziany przez pryzmat kopalni pozostał już tylko w starych filmach Kutza.

Oraz w opowieściach związkowców, straszących kolejnym powstaniem.

]]>http://pressmania.pl/slask-bankructwo-nie-grozi/]]>

Myślę, że i dzisiaj słowa te są aktualne.

27.09 2021

fot. pixabay