Gruźlica

   Pod koniec wojny mama zachorowała na gruźlicę. Chorobę wtedy nie uleczalną. Dziadek jednak nie dał za wygraną. Poszedł z córką do znachorki. Ta powiedziała, aby mama piła koci smalec. Oczywiście jeśli chce być zdrowa. Mama zapowiedziała z góry, że tego świństwa do ust niw weźmie. Woli umrzeć. Na szczęście dziadek miał swoje sposoby. Mama smalec piła. Była bardzo chuda, ale po kuracji parę kilo przytyła. I wyzdrowiała! Być może to był zbieg okoliczności.

   Ojciec to rodzony warszawiak. Ale jego rodzice czy też dziadkowie, byli Niemcami. W czasie wojny sprawiało to pewne komplikacje. Niemcy uważali ojca za zdrajcę. Zafundowali mu obóz koncentracyjny. A po wojnie Polacy - celę śmierci. Bo uważali go za wroga. Ojciec miał szczęście. Zachorował na gruźlicę. Umierał. Szans na wyleczenie nie było kompletnie żadnych. Wypuszczono go. Niech umiera gdzieś indziej.

   Wyjechał na tzw. Ziemie Odzyskane. Tam spotkał dziadka. Zgadali się z nim na temat gruźlicy.  Dziadek opowiedział o przypadku córki. I o kocim smalcu. Prawda, nie prawda - ojciec spróbował. Takich oporów jak mama nie miał. I stał się cud. Wyzdrowiał!

   Dla niektórych to nie był żaden powód do radości. Postanowili go zamknąć w więzieniu. Potem się pomyśli.

   Kiedyś nadarzyła się okazja do zamknięcia. Ale nie przewidziano jednego, że całą winę weźmie na siebie mama. Nie było innego wyjścia, musieli ją przymknąć. Razem z małym dzieckiem. Potem często słyszałem: żebym tak nie skończył jak zacząłem. W więzieniu. Więzienie to Fordon koło Bydgoszczy. Opiekowały się mną zarówno bojowniczki podziemia jak i morderczynie. Na jaką osobę wyrosłem? Nie wiem, ale tak sobie myślę, że dobrze się stało, że mama nie dożyła mojego upadku.

   Choroba zwłaszcza ciężka potrafi ludzi rozdzielić. Gruźlica moją matkę i ojca połączyła. A ja miałem najwspanialszych rodziców. Innych bym nie chciał. Niestety oboje już nie żyją. Ale to już temat na następną notkę.

Spisał: Zenon Mantura