Pani Ola.

Jestem zaskoczona i wdzięczna. Oto zasiadłam na chwilę do kompa i czytam własne słowa. Przeczytałam wskazane komentarze z propozycjami pomocy. Jesteśmy z Łodzi. Dochód mój to 540zł, męża 1004 z dodatkiem pielęgnacyjnym. Ponoć pomoc opiekunki nas by miała kosztować 5zł na godzinę. Ponieważ po zawalach i ze stawami mocno zużytymi ciężko mi chodzić, a mieszkamy na granicy miasta, przerabiałam już taką pomoc. Panie najchętniej przecierały mopem podłogi i nic więcej. Po zakupy trzeba daleko chodzić. Pomoc paliatywna jest, ale warunek to cewnik lub kroplówka. Mamy piękne, ciężko wywalczone, konkursowe mieszkanie dla niepełnosprawnych i najbardziej wypasione opłaty w mieście. W ubiegłym roku kiedy szukałam dofinansowania tylko do niezbędnych leków, MOPS z uwagi, że nie radzimy sobie finansowo chciał nas umieścić w DPS (koszt pobytu 1 osoby ponad 3000zł). Nie użalam się nad sobą, ani nie uprawiam żebractwa. Wyrwałam męża śmierci już kilka razy, dzielę się z Nim własnym kurczącym się czasem...To tylko część mojej walki o prawo do życia 48letniego wyjątkowego człowieka. Mogę rozmawiać prywatnie na te tematy, na blogu mi trudno. W tej walce o prawo do życia jest mnie coraz mniej. Żeby choć wyjść do lasu... ale kto mi wózek z preclem popcha. Jesteś Marianie w wieku Zbynia, tylko precel jest z innej planety i sam dnia nie przetrwa, a jeszcze wszystkie narządy do przeszczepu odda. Zaczyna być tragicznie stąd to biadolenie, nie wiem co jeszcze mogę zrobić poza poparciem ostatnich reform naszego rządu. Precel ma 48 lat, niewiele w życiu widział i więcej nie zobaczy choc by mógł.Nie potrafię zamieścić zdjęcia niestety. Komp nam ledwo działa i jakoś dziwacznie, ale spróbuję poszukać czagoś na temat tego alarmu. Dziękuję i trzymaj się mocno w tym matrixie. Ja Cię bardzo lubię od dawna.

Jestem zaskoczona i wdzięczna. Oto zasiadłam na chwilę do kompa i czytam własne słowa. Przeczytałam wskazane komentarze z propozycjami pomocy. Jesteśmy z Łodzi. Dochód mój to 540zł, męża 1004 z dodatkiem pielęgnacyjnym. Ponoć pomoc opiekunki nas by miała kosztować 5zł na godzinę. Ponieważ po zawalach i ze stawami mocno zużytymi ciężko mi chodzić, a mieszkamy na granicy miasta, przerabiałam już taką pomoc. Panie najchętniej przecierały mopem podłogi i nic więcej. Po zakupy trzeba daleko chodzić. Pomoc paliatywna jest, ale warunek to cewnik lub kroplówka. Mamy piękne, ciężko wywalczone, konkursowe mieszkanie dla niepełnosprawnych i najbardziej wypasione opłaty w mieście. W ubiegłym roku kiedy szukałam dofinansowania tylko do niezbędnych leków, MOPS z uwagi, że nie radzimy sobie finansowo chciał nas umieścić w DPS (koszt pobytu 1 osoby ponad 3000zł). Nie użalam się nad sobą, ani nie uprawiam żebractwa. Wyrwałam męża śmierci już kilka razy, dzielę się z Nim własnym kurczącym się czasem...To tylko część mojej walki o prawo do życia 48letniego wyjątkowego człowieka. Mogę rozmawiać prywatnie na te tematy, na blogu mi trudno. W tej walce o prawo do życia jest mnie coraz mniej. Żeby choć wyjść do lasu... ale kto mi wózek z preclem popcha. Jesteś Marianie w wieku Zbynia, tylko precel jest z innej planety i sam dnia nie przetrwa, a jeszcze wszystkie narządy do przeszczepu odda. Zaczyna być tragicznie stąd to biadolenie, nie wiem co jeszcze mogę zrobić poza poparciem ostatnich reform naszego rządu. Precel ma 48 lat, niewiele w życiu widział i więcej nie zobaczy choc by mógł.Nie potrafię zamieścić zdjęcia niestety. Komp nam ledwo działa i jakoś dziwacznie, ale spróbuję poszukać czagoś na temat tego alarmu. Dziękuję i trzymaj się mocno w tym matrixie. Ja Cię bardzo lubię od dawna.