Dandysi z PO

Kto z kim przestaje, takim się staje, na pewno znacie te obyczaje......

Partia miłości jak wiemy rekrutowała się - czas przeszły, bo coś czasy dynamiczne i niespokojne, słowem wojna - z polityków, jak wiemy , spokojnych, stroniących od brudnych afer, posługujących się li tylko i wyłącznie językami ludzi i aniołów, a na dodatek z miłoscią.

Wisienką na tym wpaniałym platformerskim torcie miłosci i estetyki był od początku Jarosław Gowin, stanowiący przeciwagę dla nieposkromionych Palikota i Niesiołowskiego. Ci dwaj panowie traktowani byli mimo wszystkoprzez publikę ze zrozumieniem, jako potrzebny folklor, urozmaicający to gładkie, wybotoksowane oblicze Platformy. No a przecież wiadomo, że tylko różnorodnosć jest ciekawa (tak mówią ci od wizerunku)

Ale cóż to się nagle stało? Wojna wojną, ale mimo wszystko jestem zaszokowana.

Jarosław Gowin, ten arbiter elegantiarum, moralista i estetyk....tak, dziś jemu poświęca swój czas, swoją całą notkę....Mam osobisty powód.

Kiedyś, ze dwa lata temu, zaraz po wyborach był taki ranking na najseksowniejszego polityka. Gowin plasował się tam dosyć wysoko, mimo wieku, ale ten jego siwy włos nadający mu swostą powagę zapewne pociąga część pań, może nawet niektórych panów. Ja tam wtedy głosowałam na tors Olejniczaka, pomyślałam, że trzeba nagrodzić te trudy, te godziny leżenia w solarium, dentyste itp:)))). Poza tym jest młodszy od Gowina, a to również w pewnych aspektach ważne. Gowin, bez względu na sympatie polityczne, nigdy mi się nie podobał. Coś mnie w nim odstręczało, żeby nie powiedzieć, brzydziło. Nie wiedziałam co. Ale wiem z doświadczenia, że jeśli coś mi nie pasuje u nieznanego mi człowieka, a ja nie wiem co, to to coś na pewno za jakiś czas wypłynie. No i wypłynęło.

Wczoraj ten piękny, mądry, dystyngowany, skromny, inteligentny, stonowany i empatyczny polityk PO coś się zdenerwował w programie Jana Pospieszalskiego. Coś go komentarze gości w studio wytrąciły z tej jego nestorskiej równowagi, zaczął się wić i kłamać w żywe oczy, zapominając o elementarnym szacunku do widzów. Ja mu to nawet wybaczam, te bzdury na temat 8 mln zaliczki wpłaconej przez rzekomego inwestora. Ale gdy nagle użył określenia " NIE DAĆ SIĘ SPUŚCIĆ PO BRZYTWIE", kubek z herbatą omal nie wypadł mi z ręki.

Panie Gowin, pokazałeś swoją prawdziwą twarz. Już wiem, dlaczego zawsze budziłeś moją odrazę.

Historia określenia "NIE DAĆ SIĘ SPUŚCIĆ PO BRZYTWIE"

Było to z 10 lat temu, zaczynaliśmy ostatni rok studiów. Po zdanych egzaminach pojechaliśmy w lipcu stopem w Europę. A że wiadomo, studenci biedni, ale kreatywni, jeżdżąc po różnych miejscach, pomyśleliśmy, że może by się gdzieś zahaczyć na kilka tygodni i zarobić parę złotych, na przykład przy zbiorach owoców lub warzyw. Akurat byliśmy we Włoszech i koleżanka z Polski dała nam namiar na ludzi - Polaków organizujących pracę przy zbiorach pomidorów. Zadzwoniliśmy na podany numer. Kobieta, która nas informowała, była tak fałszywie, obleśnie życzliwa - nie wiem jak to inaczej określić. Ta jej rzekoma empatia podszyta była jakimś diabłem. A trzeba Wam wiedzieć, że wówczas jeszcze nikt nic nie wiedział o włoskich obozach pracy. A na dodatek my byliśmy tak naiwni i niedoświadczeni, jak mogą być tylko chowani pod kloszem polskiego uniwersytetu studenci.

A jednak coś w tej kobiecie było nie tak. Pokierowała nas do jakiegoś pośrednika we Włoszech. Również Polaka. Ten był już mniej sympatyczny, kazał nam wpłacić zaliczkę za pracę (!). Więc my znowu dzwonimy do tej pani z wyrzutem i skargą na jej kolegę, a ona do nas tym swoim obleśno słodkim głosikiem, że coś zapłacić musimy, bo takie są zasady, ale poradziła, żeby się potargować i NIE DAĆ SIĘ SPUŚCIĆ PO BRZYTWIE.

Zszokowani - pisałam, że byliśmy spod klosza - takim słownictwem, porzuciliśmy myśl o pracy przy pomidorach, zerwaliśmy kontakty z polskimi pośrednikami, mimo ich kilku nachalnych prób podtrzymania kontaktu. Do kraju wróciliśmy z końcem wakacji bez grosza przy duszy, ale za to bogaci w cudowne doświadczenia. Z wyjątkiem tego epizodu pomidorowego.

Kilka lat później gruchnęła wiadomość o obozach pracy we Włoszech.

A nam, od czasu pamiętnej rozmowy z pośredniczką określenie " NIE DAĆ SIĘ SPUŚCIĆ PO BRZYTWIE" kojarzy sie z najgorszym sortem oszustów, drobnych cwaniaczków, szulerów, śmierdzących paserów spod dworca PKP.

A wczoraj dokładnie to określenie słyszę z ust arbitra elegantiarum z PO, Jarosława Gowina.

Dandysom z PO już dziękujemy. Nie chcę żeby w rządzie mojego kraju zasiadali pośrednicy polskich obozów pracy we Włoszech przy pomidorach, którzy wiedzą, jak nie dać się spuścić po brzytwie.