Dwa morderstwa, dwie rocznice

7 maja minęło 36 lat od zamordowania Stanisława Pyjasa. Ani PRL, ani III RP nie znalazła żadnych winnych, co więcej, nie tak dawno „eksperci” potwierdzili esbecką wersję wydarzeń o upadku ze schodów. Część osób, które mogłyby sprawę wyjaśnić, dawno już nie żyje, a jedyną osobą, którą spotkały faktycznie jakiekolwiek nieprzyjemności ze strony polskiego, rzekomo już wolnego, sądownictwa był Bronisław Wildstein. Później zaś głośniej było nie tyle o sprawie Pyjasa, co o sprawie Maleszki. Maleszka, przez dłuższy czas autorytet moralny III RP, okazał się być kapusiem, gorliwie współpracującym z SB również w czasie osaczania i morderstwa swojego przyjaciela. Wszystko to pokazały w filmie „Trzech kumpli” Ewa Ferens i Ewa Stankiewicz, niedawno też opisał to Bronisław Wildstein w „Niepokornym”. Tymczasem 15 maja upłynie 30 lat od śmierci Grzegorza Przemyka, śmiertelnie pobitego przez milicjantów z warszawskiej komendy na ul. Jezuickiej. W Polsce Ludowej, na zasadzie „kowal zawinił…” za pobicie Przemyka skazano pielęgniarzy. W Polsce, której odzyskaną wolność każą nam świętować za niecały miesiąc, żadnego winnego skutecznie skazać się nie udało. Od kilku dni o pewnych okolicznościach drugiego z morderstw jest znów głośno, za sprawą opisania przez „Wprost” oczywistej w sumie roli Jerzego Urbana w tuszowaniu zbrodni i, jak powiedzielibyśmy dziś, ocieplaniu wizerunku MSW po tym wydarzeniu. Na pewno nie przeszkodzi to naszym medialnym celebrytom w dalszym wyciąganiu Urbana z szamba i stawianiu w świetle jupiterów. Gdy kilka lat temu, jeszcze jako grupa z pierwszego wcielenia blogmedia.pl, poszliśmy w rocznicę złożyć kwiaty w miejscu dawnej komendy, okazało się, że nie ma żadnego śladu po tragicznym wydarzeniu z 1983 roku. Jest za to – jakże to symbolicznej – śmietnik rosyjskiej restauracji. Nasze spotkanie prowadził zaś, spotkany po drodze z miejsca zbiórki pod kościołem św. Anny, Stefan Melak, który zginął 10 kwietnia 2010. Jak wiele łączy te dwie sprawy, widać na pierwszy rzut oka. Brutalność i bezkarność władzy, bezsilność, lecz i wytrwałość w walce o prawdę tych, którzy się jej przeciwstawiają. Trwałość układów, powiązań i strachu, wszystkiego, co nie pozwala na osądzenie i skazanie winnych. Wykonawców i wydających rozkazy. W sprawie tych i wielu innych morderstw. Pojedynczych i masowych zbrodni. Gdy w wyszukiwarkę obrazów google wpisać „Grzegorz Przemyk” pojawiają się również zdjęcia Pyjasa, gdy wpisać „Stanisław Pyjas” – zdjęcia Przemyka. Od tamtej pory co roku, w rocznicę śmierci Przemyka, składamy na jego grobie kwiaty i zapalamy znicze w imieniu swoim i wszystkich czytelników i autorów Niepoprawnych.pl. Tak będzie również w tym roku. Gdyby ktoś chciał nam towarzyszyć, zapraszamy we wtorek, 14 maja o 18, przed IV bramę Powązek.