Skandaliczna wypowiedź Borusewicza

Z niedowierzaniem przeczytałem wypowiedź Bogdana Borusewicza na temat Benedykta XVI. Ma ona prawdopodobnie związek z decyzją papieża o zdjęciu ekskomuniki z czterech biskupów lefebrystów, w tym Richardowi Williamsowi, który nie uznaje ponoć zbrodni nazistowskich w Niemczech. Marszałek Senatu zapomina jednak o paru rzeczach.

Moje zaniepokojenie jest tym większe, że Borusewicza szanowałem niezwykle, jako człowieka niemal nieskazitelnego na swoim stanowisku, choć w ciągu ostatnich dwóch lat często wprawiał mnie w zdziwienie. Marszałek zapomina o paru rzeczach - papież musiał mieć powody ku temu, aby lefebrystów przywrócić na łono Kościoła i tę decyzję konsultował, poza tym, jako człowiek wierzący, powinien zaufać bezgranicznie w dogmat o nieomylności głowy Kościoła katolickiego, który nie zajmuje się polityką historyczną Niemiec. Wypowiedzią wypuścił się tym bardziej, że reprezentuje elity polityczne, ponoć mające nie włazić swoimi butami w sprawy Kościoła i vice versa. Co gorsze, Borusewicz nie podaje żadnego konkretnego powodu krytyki Benedykta XVI:

"Dla mnie wyraźnie Benedykt XVI odchodzi od linii, którą nakreślił i realizował Jan Paweł II. To nie jest dobra sytuacja. Ja jako członek tego Kościoła jestem zaniepokojony"

Mam dla marszałka miłe wiadomości, skoro żywo przejmuje się sprawami Kościoła. Proszę się zbytnio nie martwić - do Wspólnoty, co tydzień w niedzielę, przychodzą tłumy wiernych, święta pozostaną bez zmian i mimo nagonki w różnorodnej prasie na księży, mądrzy katolicy nie będą rezygnować z wiary katolickiej, bo taki czy owaki duchowny okazał się szują. Do spowiedzi pójdą do innego duchownego. Podsumowując, Kościół katolicki ma się dobrze i nie upadnie.

Być może faktycznie dla Borusewicza najlepszym rozwiązaniem byłby Donald Tusk jako głowa Kościoła? Premier zyska wówczas upragniony dogmat o nieomylności i przewodziłby nad miliardami. Tylko musiałby to robić o niebo lepiej, niż to czyni w swoim rządzie. Na to gwarancji nie ma, więc pozostają tylko marzenia.