Choroba polskich uniwersytetów - polityczna poprawność

Pracownik naukowy to taki człowiek, do którego zawodowych obowiązków należy brak posłuszeństwa w myśleniu. Na tym polega jego służba społeczna, aby pełniąc swe zawodowe czynności nie był w myśleniu posłuszny. Pod tym względem nie wolno mu być posłusznym ani synodowi, ani komitetowi, ani ministrowi, ani cesarzowi, ani Panu Bogu.

Stanisław Ossowski

Tak w skrócie można by określić ideę nauczania uniwersyteckiego. Piękny i mądry ten cytat w dzisiejszej rzeczywistości pozostaje tylko martwym cytatem, ideą fixee. Uświadomienie sobie tego boli jak złamane serce. I mówię to bez patosu.

Można niejako zaryzykować i napisać te słowa od nowa, tak, żeby mogły przystawać do dzisiejszych czasów: pracownik naukowy, to taki człowiek, do którego zawodowych obowiązków należy posłuszeństwo w myśleniu. Pełni swe zawodowe powiności w oparciu o najnowsze trendy salonowe, wykazuje się szczególną spolegliwością wobec publicystów michnikowszczyzny. Nie wolno mu być zwłaszcza posłusznym swoim prywatnym poglądom, a powinien realizować w swojej pracy linię komitetu, pamiętajac iż jego głównym obowiązkiem jest bezwzględne zachowywanie politycznej poprawnosci brukselskiej….

Immatrykulacja….Gaudeamus igitur…inauguracyjny wykład…potem ciepłe słowa do nowicjuszy: pamiętajcie:socjolog jest niepokorny, ma otwarty umysł, nigdy nie wzbrania się przed wysłuchaniem strony niezgodnej z jego prywatnym poglądem….Gaude Mater Polonia

Te słowa często towarzyszyły mi w ciągu pięciu lat studiów, nadal są dla mnie ważne. Z tym, że okazują się kłamstwem.

W czwartek, w programie „Warto rozmawiać” dużo mówiono o sprawie, która w moich oczach kompromituje Uniwersytet Wrocławski. Chodzi o odwołanie konferencji naukowej o polityce historycznej ziem zachodnich Polski z udziałem prof. Jerzego Roberta Nowaka.

Przed konferencją rozpętała się histeryczna hucpa w Gazecie Wyborczej, darcie szat, wrzask rodem z psychiatryka: co to będzie? Co to będzie? Ideolog Radia Maryja ma wykładać ? Przecież każdy wie (sic!), że to antysemita…

W programie Pośpieszalskiego wziął udział również Cenckiewicz, który chwilami wyprzedza Nowaka w swej antypopularnosci. Mnie zmroziły jego słowa, gdy opowiadał że dyrektor hotelu, w którym miała się odbyć promocja jego książki był tak szkalowany przez jakiegoś dziennikarza, że efektem finalnym było odwołanie tej promocji.

Gdzie my żyjemy???

Nie dziwię się jakiemuś tam dyrektorowi „Karwowskiemu”. Ale środowisko uczelniane?

Jedną z osób czynnie angażujących się w proces blokowania konferencji z Uwr była prof. Krystyna Gabryjelska, dyrektorka Instytutu Romanistyki: „"Udział Jerzego Roberta Nowaka w konferencji naukowej organizowanej na Uniwersytecie Wrocławskim to dla mnie skandal i totalna nieodpowiedzialność. Razi mnie to i boli" – al. Pani profesor prostolinijnie przyznaje, że ani jednej z prac prof.Nowaka nie czytała, bo dla niej to strata czasu.

Coś takiego woła o pomstę do nieba! Jak ta kobieta potrafi z czystym sumieniem patrzeć w oczy swoim studentom!!

Inny przykład, prof. Wojciech Wrzesiński, były rektor uczelni ("Uniwersytet na pewno nie jest dobrym miejscem do głoszenia tez Jerzego Roberta Nowaka. Prezentuje on bowiem zestaw poglądów, z którymi naprawdę trudno się zgodzić"

Ja wiem, że trudno się zgodzić. Ale przez to debaty stają się ciekawsze, rozwojowe i konstruktywne.” Dlaczego profesorowie nie wyszli z założenia, że przeciwnika można pokonać w dyskusji ? Skoro ten radiomaryjny profesor jest taki zły jak twierdzą to można było dać mu popalić w debacie…”- to stwierdzenie jednego ze studentów Uwr.

Podobno media publiczne nie są obiektywne, nie mówiąc już o prywatnych. W gazetach pisze się to, co zleca główny ideolog.W pracy trzeba uważać z głośnym wyrażaniem kontrowersyjnych poglądów, żeby nie stać się ofiarą mobbingu. Na uniwersytecie …..no własnie. A na uniwersytecie masz mówić to, co nakazuje polityczna poprawność. Nie wychylaj się, bo podzielisz los Migalskiego.

Malinowski, Ossowski, Znaniecki i wielu innych przewraca się w grobach.

Niestety prawdą stają się słowa Maxa Webera, iż „Wśród młodych ludzi bardzo rozpowszechnione jest dzisiaj mniemanie, że nauka stała się zadaniem rachunkowym, czymś, co niczym w „jakiejś fabryce” produkowane jest przez zimny intelekt w laboratoriach czy statystycznych kartotekach, a nie tworzone całą „duszą”.