Jak mała gumka świat uratowała

Żyjemy w oparach absurdu. To żadne odkrywcze stwierdzenie, jednak czasem dopada mnie brutalna prawda tego zdania i zazwyczaj reaguję przyśpieszonym pulsem. A potem szerokim łukiem omijam sklepy monopolowe, żeby uniknąć oczywistej pokusy utopienia w winie smutków egzystencjalnych.
Dzieci mają taką cechę, że jak coś spsocą, to aby uniknąć odpowiedzialności, próbują czarować rzeczywistość i szukają winnych. Okazuje się, że mentalność czterolatków wielu dorosłych członków populacji nie opuszcza nigdy.
I tak, taki dorosły czterolatek zraża się Hivem albo na czole powoli rysuje mu się tzw korona Wenery i co? Wszyscy winni, nie on. Winna matka, bo nie wytłumaczyła, winny ojciec, bo nie porozmawiał, winny sąsiad, bo ma lepszy samochód, winna żona, winny mąż, winne dzieci.
A już najbardziej winny papież. Dlaczego? Bo tak!
Rodzice rwą włosy z głowy, 15 – etnia córka, słoneczko tatusia, w ciąży. Kto winny? Nie, tym razem nie rodzice. Winny kościół. Winna szkoła. Dlaczego? Bo tak!

Kiedyś w tv widziałam migawki sondy ulicznej. Pytano respondentów, czy lubią Jana Pawła II. Jakie odpowiedzi dominowały? Nie, nie lubię, bo on nie pozwala używać prezerwatyw, jest odpowiedzialny za śmierć milionów z powodu zakażeń HIV.
Co ciekawe, ludzie, którzy na co dzień werbalnie i niewrbalnie dają dowód tego, że za nic mają nauki Kościoła, słowa papieża, w przypadku prezerwatyw okazuje się, że słuchają Go jak potulne owieczki, po czym ponoszą skutki tego posłuszeństwa.
To już nawet nie absurd. To debilizm i lemingowatość umysłu w czystej, przerażającej formie.
Od wczora Papież Benedykt XVI jest nazywany „kryminalistą”. Przez debili, nihilistów i hedonistów.
Nie trzeba być katolikiem, ba, nie trzeba być nawet wierzącym, żeby słowa Papieża potraktować jako rozumne ostrzeżenie. Tylko ktoś o naprawdę złej woli może sprowadzić wypowiedź Papieża o tym, iż problemu milionów ludzi zakażonych HIV nie rozwiążemy za pomocą zintensyfikowania dystrybucji prezerwatyw - do problemu gumek. Stanowisko Watykanu zwraca wyraźnie uwagę, że koncentrowanie się na prezerwatywie nie jest właściwą drogą, ponieważ odwraca uwagę od bardziej złożonego zadania wychowawczego.

Czy jest coś niewłaściwego w tych stwierdzeniach? Czy ktoś o zdrowych zmysłach, o znikomym choćby poziomie intelektualnym może z czystym sumieniem powiedzić, że jest to wypowiedź, która „zagraża polityce zdrowotnej i nakazom ochrony ludzkiego życia" ?
Sprowadzajac problem do prezerwatywy stawiamy się w jednym szeregu co najwyżej z małpami i niestety obalamy tym samym tak ukochaną przez niektórych teorię Darwina.

Kiedyś podobny szum rozpętał się, gdy przedstawiciele Opus Dei publicznie stwierdzili, że osoby nagminnie korzystające z usług chirurgów platycznych powinny, przed podpisaniem zgody na taką ingerencję chirurgiczną poradzić się psychiatry.
Och, jakiż rwetes się podniósł!! Że ci Źli już ingerują w tak intymne sprawy, jak czyjść wygląd. A tymczasem, każdy leming na psychologii wie, iż brak samoakceptacji jest jednym z zaburzeń psychicznych człowieka.
Wszystkim małpom obiecuję napisać kiedyś bajeczkę na dobranoc, o tym jak dzielna gumka wyzwoliła świat od zagłady.