Odbudowa po PiS (wg oPOzycji)

TVN, GazWyb i pochodne codziennie bombardują swoich czytelników (widzów) obrazem Polski, która stoczyła się w otchłań bezprawia. Łamana konstytucja, utrata niezależności sądów, cenzura, zawłaszczenie mediów.

Warto więc popatrzeć, co naprawdę opozycja zarzuca pisowskiemu reżimowi?

Prof. Wojciech Sadurski w swoim najnowszym tekście pokazuje ogrom nieprawości PiS.

Trzeba będzie zadać sobie pytanie, co by było, gdyby PiS nie zaczął swej wszechstronnej, antykonstytucyjnej kolonizacji państwa – w jakim punkcie bylibyśmy dzisiaj. To działanie według zasad tak zwanej sprawiedliwości restytucyjnej: przywrócenie stanu, który byśmy widzieli dziś, gdyby nie zaszły działania bezprawne.

Wbrew pozorom taka spekulacja „co by było gdyby” wcale nie jest czymś beznadziejnie trudnym, w niektórych przynajmniej przypadkach. Kilka przykładów oczywistych. Trzej dublerzy w Trybunale Konstytucyjnym (a mówiąc precyzyjniej, jeden dubler i dwóch następców dublerów) muszą odejść – jest to tak samo oczywiste jak to, że trzej prawidłowo wybrani w 2015 roku sędziowie, a bezprawnie niedopuszczani do orzekania, muszą zająć swoje prawowite miejsca w TK.

Tak samo sędziowie Sądu Najwyższego powołani przez prezydenta z naruszeniem prawa (np. orzeczeń NSA) muszą stracić stanowiska. Niekonstytucyjne izby SN muszą przestać funkcjonować. To samo dotyczy całej neo-KRS powołanej z naruszeniem konstytucji. Pomóc tu mogą orzeczenia TSUE, które rychło zapadną, ale nawet bez nich niekonstytucyjność tych zmian powinna być stwierdzona przez zrekonstruowany TK. Można mieć nadzieję, że w nowych okolicznościach także wybrani przez PiS sędziowie TK odnajdą w sobie godność, w myśl zasady „szlachectwo zobowiązuje”.

Ale w wielu przypadkach takie przywracanie „stanu sprzed” w myśl spekulacji „co by było gdyby” przyniosłoby chaos. Czy np. wszyscy sędziowie – także powołani do sądów niższych instancji – mają stracić stanowiska, bo zostali powołani na wniosek niekonstytucyjnej KRS? Czy wszystkie wydane przez nich wyroki mają być uznane za niebyłe? To byłby niebezpieczny absurd. Dlatego potrzebne będzie podejście pragmatyczne i rozsądne w wytyczaniu granic sprawiedliwości restytutywnej. Postulat totalnego wyzerowania pod każdym względem jest zarówno nierealistyczny, jak i groźny.

]]>http://wyborcza.pl/7,75968,24602817,jak-przywrocic-rzady-prawa-plan-odgruzowania-iii-rp.html#S.8-K.C-P.1-B.4-L.4.zw]]>

Jak widać, ogrom nieprawości PiS w wymiarze sprawiedliwości to… trzej sędziowie w TK, wg opozycji źle wybrani, oraz Izba SN mająca rozpatrywać przewinienia dyscyplinarne.

Oraz zmiany w KRS, które poważnie ograniczą wybieranie adeptów nadzwyczajnej kasty przez członków tejże kasty.

Wyłącznie.

Mamy zatem poprzeć kanapy polityczne, zebrane przez Schetynę w coś na kształt znanego w PRL Frontu Jedności Narodowej (FJN) w imię zmiany trzech sędziów w TK, przywrócenia KRS złożonego wyłącznie z sędziów oraz likwidacji Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego, aby na powrót „boscy” odpowiadali jedynie przed Bogiem i historią.

Faktycznie, zajebisty powód, aby głosować przeciw PiS.

Tymczasem „państwo prawne”, „państwo praworządne” na pewno musi spełniać postulaty tzw. twardego trzonu:

1. zakaz arbitralnego działania państwa wobec jego obywateli;

2. nakaz poszanowania przez władze publiczne praw człowieka.

Sadurski nie przytacza nawet cienia argumentu, że w „państwie PiS” tzw. twardy człon jest naruszany.

I to nawet okazjonalnie.

A zatem pojękiwania Sadurskiego można ująć wyłącznie jako płacz spowodowany utratą dostępu do żłoba.

Bo przecież w takich kategoriach postrzegali Państwo.

2.04 2019