Notka przeciwpowodziowa

Pojawiają się w niektórych mediach głosy, jakoby mój rząd i służby pozostające w naszej gestii nie były przygotowane do powodzi, tymczasem sytuacja pogodowa stwarza zagrożenie takim rozwojem sytuacji. Oczywiście jest to nieprawda, jednak chciałbym skupić się na odpowiedzi na pytanie, dlaczego nie mówimy w swoich wystąpieniach o możliwej klęsce żywiołowej, od czego w tym krótkim wystąpieniu jedyny raz robię, specjalnie dla państwa, wyjątek.

W ubiegłym roku cała Europa, a także Stany Zjednoczone padły ofiarą poważnego kryzysu gospodarczego. W naszym kraju jednak kryzys ten pojawił się jedynie w wystąpieniach polityków opozycji, tym bardziej histerycznych, im wyraźniej było widać, ze nasz kraj jest bezpieczny i żadne ekonomiczne burze - dzięki polityce naszego rządu - nam nie zagrażają. W czasie kampanii wyborczej wraz ze swoją partią mówiliśmy "Polska zasługuje na cud". Nie cud, lecz mordercza praca ministrów Boniego, Rostowskiego i mnie uratowały naszą gospodarkę. Niemniej powiedzieć można, że mieliśmy szczęście.

Dziś, gdy niektórzy przepowiadają powodzie, sytuacja zdaje się być podobna, tak jak i głosy o rzekomych zagrożeniach słyszymy z tej samej, co wówczas, strony. Chciałbym więc z całą mocą powiedzieć. Polska, Polacy... zasługują na piękną pogodę. Zasługują na słońce, które wysuszy nadmiar wody zanim stanie się on groźny. Dziękuję państwu za uwagę. Jak widać, za oknem słońce już pięknie świeci, dlatego za chwilę wraz ze współpracownikami biegniemy zagrać mały meczyk.

Moderator: Jak sami państwo słyszą, pan premier jest trochę zajęty, sprawa wydaje się być całkowicie jasna, tak więc pozostaje mi podziękować panu premierowi i państwu, życząc nam wszystkim pięknej pogody. O, przepraszam, widzę, ze jednak jest jakieś pytanie. Proszę.

Głos z sali: Panie premierze, podobno w południowej Polsce dość gwałtownie wylewają koryta rzek. Czy w związku z tą nową sytuacją planuje pan jakieś działania?

Premier: Nie możemy działać pochopnie i ulegać emocjom. Po meczu, jeśli sytuacja się nie zmieni, porozmawiam o tym z ministrem... Z ministrem... tym, no... Ministrem spraw wewnętrznych! Do widzenia państwu.