Czy chcecie czuć się bezpiecznie czy być bezpieczni ?

Chcecie Państwo czuć się bezpiecznie ? Naprawdę ? Nie tyle może czuć się bezpiecznie, ile raczej być zdeterminowanymi by doprowadzić do sytuacji, w której będziemy bezpieczni, bo czyste chciejstwo zaspokajał przez parę lat rząd Tusk w sposób wirtualny, aż okazało się to bezowocnym i groźnym blefem. Jeżeli poważnie myślimy o bezpieczeństwie, to Polska ma do wyboru tylko dwa scenariusze, bo trzeci - militarne gwarancje sojusznicze - jest wysoce niepewny, czego dowiodły losy Ukrainy, która, pozbywając się broni nuklearnej otrzymała gwarancje mocarstw nie warte, jak się okazało, nawet funta kłaków.

Pierwszy scenariusz, najpewniejszy, wymaga zaciśnięcia pasa i zębów i takiego dozbrojenia się, które sprawi,że agresja militarna na Polskę będzie dla przeciwnika kosztowna i nieopłacalna. Sąsiedzi wiedzą o polskiej determinacji w walce o wolność i robią wszystko by tę determinację zniszczyć.Ten scenariusz wymagałby postawienia na własny przemysł zbrojeniowy ale inwestycje w ten przemysł potem by się zwróciły z nawiązką dzięki hanlowi bronią i transferowi technologii do innych dziedzin. Za tym scenariuszem sam się opowiadam.

Drugi scenariusz wymagałby ściągnięcia kapitału i firm amerykańskich do Polski w takiej skali, że interes tego kapitału motywowałby Amerykanów w sposób naturalny do dbania o jego bezpieczeństwo. Jest to scenariusz tańszy i psychologicznie bardziej atrakcyjny ze względu na wagę takiego naturalnego sojusznika, ale mógłby wiązać się z ograniczeniem naszej suwerenności.

Nie ulega watpliwości, że konsewentna realizacja któregoś z obu tych scenariuszy, stałaby się ośrodkiem krystalizacji w Europie Środowo-Wschodnie nowego sojuszu państw, do ktorego usiłował doprowadzić Lech Kaczyński i do ktorego by doprowadził, gdyby nie śmierc w Smoleńsku. Być może przebiegli a wrodzy nam stratedzy to przewidzieli i doprowadzili do katastrofy. Taki sojusz dodatkowo by wzmocnił naszą pozycję. Polska, jak wskazują rozmaici analitycy włącznie z Georgem Friedmanem, jest skazana na stanie się liderem regionalnym albo na upadek.

Trzeci scenariusz, jak zaznaczyłem, jest mniej atrakcyjny, bo same militarne gwarancje, bez innych motywacji sojuszniczych są zbyt słabym czynnikiem, by za nim optować.

No ale żeby mogło dojść do realizacji któregoś z wymienionych scenariuszy napjpierw musiałaby nastąpić zmiana polityczna, która pozwoliłaby objąć władzę w kraju siłom dbającym w pierwszym rzędzie o polski interes narodowy, tak jak to stało się na Węgrzech. 25 lat ciągłych afer pokazało, że w inne siły szkoda inwestować i dowiodło, iż obecny układ polityczny w żaden sposób nie jest w stanie zagwarantować nam bezpieczeństwa, nawet wewnętrznego. Wobec tego należy zastanowić się nad zmianą układu, ale nie mam na myśli prostej, pozornej zmiany ukladu politycznego poprzez wybory. Musimy przemyśleć kwestię głębszego niż czysto polityczno-partyjnego procesu zmian.

Najskuteczniejszym sposobem realizowania zmian w sposób skuteczny jest proces zmian oddolnych, takich na przykład jak zmiany mody czy trendów. Są to zjawiska typu wirusowego, jakie rozpatruje fizyka społeczna i niektórzy amerykańscy oryginalni ekonomiści, rozpowszechniające się w sposób spontaniczny i niezależny od struktur biurokratycznych. Najskuteczniejszym nośnikiem niosącym takie zmiany jest niewielka nawet ale zwarta i zdecydowana grupa aktywna i widoczna w przestrzeni publicznej a posługująca się atrakcyjnymi, mieszanymi hasłami kulturowymi, popkulturowymi i politycznymi zdolna do akcji typu happeningowego, coś w rodzaju krzyżówki Pomarańczowej Alternatywy z Ligą Republikańską czy Federacją Młodzieży Walczącej. Taka organizacja stale widoczna w przestrzeni publicznej byłaby jedynym skutecznym sposobem na uruchomienie lawinowego procesu sprzyjającego zmianom społecznym ograniczającym niekorzystne oddzialywanie wpływowych środowisk politycznych. Taka grupa staje się, jak w fizyce, jądrem krystalizacji, wokół którego zawiązuje się nowy proces społecznej zmiany.

Najbardziej nawet pożyteczna działalność w "kółkach różańcowych"( nie mam na myśli grup modlitewnych), ograniczająca się do swoich i mająca charakter bardziej hobbystowski, realizująca jakieś indywidualne pasje, prowadzona w izolowanych i niewidocznych w przestrzeni publicznej środowiskach nie jest w stanie doprowadzić do wymaganych zmian w skali makrospołecznej. Przypatrzmy się więc naszemu spoleczeństwu pod tym właśnie kątem. Takich grup nie widać i to właśnie decyduje o obecnym marazmie politycznym. Jest więc luka, którą można wykorzystać. Na razie zagospodarował ją, na swój, ograniczony sposób, Owsiak, ale jego pora już się kończy. I trzeba uważać, by władza, w celu zablokowania takiego procesu, nie wymyśliła nowego numeru podobnego do akcji Owsiaka, która spełnia taką właśnie funkcję.