Free Your Mind - blog

Toyah ma rację, mówiąc o tym, że wywiad z M. Cichym dotyczący „imperium Michnika” jest niezwykle ważny, ponieważ stanowi „głos stamtąd”, czyli z otchłani Ministerstwa Prawdy, warto jednak pamiętać, że to już kolejny tekst z całego serialu zapoczątkowanego głośnym artykułem prof. R. Bugaja, po którym poruszone zostały niebo i ziemia oraz posypały się następne publikacje.

Oczywiście, bylibyśmy...

Szkoda, że min. Rostowski nie ściągnął wczoraj w sejmie buta, by walić w mównicę, jak kiedyś Chruszczow na forum ONZ w październiku 1960 r. Dobrze natomiast, że premier wyskoczył w roli arbitra elegancji i starał się uspokoić sytuację, bo przecież nerwica na Titaniku coraz większa. Tak wielka, że sam premier przy okazji zapewnił, że mamy jak w banku, że odejdzie, jak morze się za bardzo wzburzy...

W bardzo ciekawym artykule prof. R. Bugaja analizującym proces uwłaszczenia się familii przy Czerskiej pada informacja, która nie do końca jest ścisła. Otóż Bugaj sugeruje wprawdzie, że „GW” od samego początku nie starała się być wyrazicielem poglądów całej opozycji, ale zarazem powiada, że pierwszym poważnym symptomem było starcie środowiska Michnika z Wałęsą.

Tymczasem, co warto przypomnieć,...

Kiedy szydziłem z powstania rządu Tuska, portretując ów fakt historyczny jak dobijanie statku do brzegów Irlandii 2, to wielu komentatorów zżymało się, że jeszcze gabinet nie zaczął działać, a już oszołomy go grzebią. Mówiono, że trzeba dać rządowi trochę czasu, że niczego się nie da od razu, że te wiekopomne reformy, które prowadzą do cudu gospodarczego już wnet zostaną wprowadzone, byleby...

Czasami się zastanawiam, jaką trzeba mieć konstrukcję umysłu, by trafić do szacownego grona Michnikoludków, ale na to pytanie odpowiadają sami jego reprezentanci, którzy, terminując w przedsionkach „Salonu”, muszą się wykazać odpowiednią dozą ideowości oraz wygimnastykowania.

To ostatnie zwykle sprowadza się do padania na kolana przed odpowiednimi osobami lub najlepiej całymi instytucjami,...

Zastanawiałem się, co takiego mógł zrobić J. Rokita, że, jak informuje na swojej stronie głównej niedościgła Gazeta.pl, wyprowadzono go w kajdankach z samolotu. Tytuł skonstruowany jest tak, że nie wiemy, z jakiego samolotu i za co, ale przynajmniej wiemy, że Rokita. No i że był jakiś życzliwy, co to widział i zadenuncjował do Ministerstwa Prawdy za pomocą łącza Alert.24. właśnie przeznaczonego...

Są autorzy, których teksty powodują, że człowiekowi ręce i nogi się uginają. Do takich autorów zaliczam Tomasza Jastruna, Jacka Żakowskiego, Tomasza Wołka itd., ale od dziś należy do tego szacownego grona włączyć Cezarego Michalskiego, który jeszcze chwila, a zatrudniony zostanie w Ministerstwie Prawdy przy Czerskiej albo, co bardziej prawdopodobne, w „Krytyce Politycznej”. Ja wiem, że czasami...

Rozumiem intencje Galby (choć ich zupełnie nie pochwalam), że w sytuacji zamordowania Polaka przez Talibów staje w obronie premiera, żeby na niego nie spadła wina za tę tragedię. Problem jednak w tym, że to nie jest sprawa Tuska, tylko całego polskiego państwa.

Co może zrobić polski obywatel, gdy zostanie porwany przez bandytów? Może najwyżej dokonać rachunku sumienia i czekać na rozmowę ze św....

Nadchodzą czasy ostateczne, przekonuje nas „GW”, twierdząc, że Czabański z Targalskim „dziś ostatecznie pożegnali się z publiczną radiofonią”. Jeśli tak funkcjonariusze Agory znają znakomicie przyszłość, to może przy okazji wywróżą ceny akcji swojej firmy w najbliższych tygodniach, bo ostatnio różnie z nimi bywa, no i ustalą, o ile w tym roku spadnie nakład ich ukochanej „Gazety”? Temu bowiem,...

Nie wydaje mi się, by ostateczna ocena „okrągłego stołu” i jego konsekwencji, była aż tak trudna, jak to słyszymy z rozmaitych stron. Wystarczy bowiem spojrzeć na to, kto najbardziej skorzystał po tym wydarzeniu, komu jak się wiedzie, kto sobie najbardziej chwali III RP i z jakich względów, a kto pozostał na marginesie nie tylko życia politycznego, ale społecznego i ekonomicznego.

Niedawno...

Komuniści przez cały okres swoich uzurpatorskich, zbrodniczych rządów bali się tylko jednej rzeczy: prawdziwej rewolucji. Mając pełną świadomość, że władza przez nich zdobyta nie pochodzi ani z legalnego nadania, ani z sukcesji po kimkolwiek, ani wreszcie z walk o narodowe wyzwolenie, tylko jest formą bezwzględnego służenia okupantowi, formą usankcjonowanej zdrady – drżeli jedynie przed dniem,...

„GW” urządza w swojej redakcji co jakiś czas wesołe sondaże, które następnie publikuje jako „badania opinii publicznej”, tym razem jednak zakradła się jakaś poważna pomyłka. Otóż wyszło „badającym i badanym”, że, jak to określono „najwięcej dobra” w Polsce po 1989 r. dokonał Jan Paweł II, Owsiak i Kuroń – odpowiednio najwięcej zła: Giertych, Lepper i J. Kaczyński.

Ten ostatni zestaw był...

Sądziłem, że kto jak kto, ale Jaruzel nie jest już w stanie mnie niczym zaskoczyć, a tu nie – wprost przeciwnie, zaskoczenie może być całkowite. Kto by pomyślał bowiem, że „generał” mógłby być prawicowcem, katolikiem, a nawet działać w Narodowych Siłach Zbrojnych. Takich rzeczy nie wymyśliłby żaden z „młodych satyryków” ani też żaden Palikot czy inny Niesiołowski. Nie wiem nawet, czy coś takiego...

„Co to będzie, kiedy słońce zajdzie za daleko”, śpiewał Laskowik z kolegami na opolskiej scenie „Z tyłu sklepu”. Podobny zaśpiew powinien zamówić min. finansów i to najlepiej niech mu wykona go jakaś kapela ludowa, choćby te wesołe kobitki, co wianuszkiem otaczały D. Tuska w dawnych, dobrych czasach, gdy wszystko wydawało się takie proste.

Swoją drogą, co Człowiek Roku powie w ów dzień, gdy...

Nie wiem, czy nie za wcześnie z hasłem „kochajmy się”, które zostało ogłoszone na kongresie PiS-u. Oczywiście, wspaniale jest, jak ludzie okazują sobie miłość bliźniego, jednakże w tzw. życiu politycznym, które szczególnie w Polsce przeżarte jest cynizmem, korupcją i szemranymi układami, gest pokoju w odniesieniu do osób, które mają zaciśnięte pięści i zęby, może wywołać jeśli nie jeszcze większą...

„Dziewiętnaście nowych wierszy z tomu "Tutaj" stanowi ciąg dalszy wybitnej twórczości, kontynuuje jej najważniejszą właściwość - spoglądanie na świat z boku, z ukosa, trzecim okiem. Co za ulga, czytać Szymborską” - pisze P. Śliwiński w niezmordowanej „GW”.

W niecierpliwości, tak jak zakochany, który otwiera list od oblubienicy, zasypuje się pytaniami:
„Jak czytać poetów największych? Na...

Czytam sobie felietony P. Johnsona autora słynnych „Intelektualistów” i nie mogę wyjść z podziwu dla jego przenikliwości spojrzenia, która w polewie ostrego sarkastycznego sosu daje piorunujący efekt. Oto, co np. pisze Johnson o uczelniach:

„Uniwersytety są najbardziej przecenianymi instytucjami naszych czasów. Ze wszystkich nieszczęść, jakie spadły na XX wiek, jeśli pominąć dwie wojny światowe...

Weź jeden sondaż, a powiem ci kim jesteś, powinno brzmieć hasło tych, co zabierają się za czytanie ludzi „rozkochanych w sondażach”. Ponieważ o samym sondażowaniu w Polsce i manipulowaniu sondażami napisano już wiele, a za klasyczną uchodzi pozycja prof. Ryszarda Dyoniziaka, pokazująca w detalach, jak polskie „ośrodki badawcze” umiejętnie kreują opinię publiczną nie zaś ją opisują, to warto...

Pomysł PiS-u, by zmniejszyć liczbę posłów o 100 osób uważam za idący we właściwym kierunku, choć niewystarczający, sądzę bowiem, że powinniśmy zredukować liczbę posłów do stu osób, co przyniesie od razu nie tylko wiele oszczędności na zbędnej biurokracji, ale też poważne obostrzenia dotyczące startu ludzi chcących się bezpośrednio zajmować decydowaniem o sprawach polskiego państwa. Jeśli w USA...

Będę do znudzenia powtarzał, że studium struktury tekstów publikowanych przez funkcjonariuszy „GW” stanowić będzie kiedyś materiał ilustrujący, w jaki sposób można nie tylko odejść od standardów dziennikarstwa, ale i znakomicie wypełniać standardy dezinformacji.  Z tego też powodu wszystkim blogerom, którzy zastanawiają się z rana, o czym by tu napisać, zalecam...

Ani się obejrzeliśmy, jak z krainy cudu gospodarczego zamieniła się Polska w centrum kryzysowe i powróciło stare, ale przecież jare hasło o zaciskaniu pasa. Jak to możliwe, że wyspa stabilności została zalana przez mętne wody recesji, jeden premier ze swoim wesołym ministrem finansów wie, dość że okres beztroskiej zabawy w rządzenie i wrzucanie tematów zastępczych do mediów, ma się chyba ku...

Data rozpoczęcia XI „zjazdu PZPR”, na którym doszło do „wyprowadzenia sztandaru” partii komunistycznej w Polsce, przechodzi po raz kolejny bez wielkiego echa w mediach.

G. Napieralski w porannej Jedynce nie wspomina o tym ani słowem, w „Trybunie” nawoływania skierowane do polskich polityków, by mieli „odwagę Obamy”, tygodnik „Polityka”, jak wiadomo nigdy z komunistami nic wspólnego nie miał,...

Rok ów był czasem, gdy komuniści zostali rzuceni na kolana i dalszy los czerwonej władzy zależał wyłącznie od „otwartości negocjacyjnej” strony solidarnościowej. Gdy pisałem tekst „Michnik i Urban jako mózgi ‘polskiej pieriestrojki’” zwracałem uwagę na pewną „ideową koincydencję” propozycji „zmian ustrojowych”, propozycji formułowanych mniej więcej w tym samym czasie w latach 80. przez „obie...

Z.Stawrowski obok R. Legutki należy do najciekawszych współczesnych filozofów polityki w Polsce, toteż z zaciekawieniem przeczytałem (nomen omen na łamach „GW”, niech mi ziemia lekką będzie) wywiad dotyczący jego poglądów na będącą w kryzysie demokrację oraz na perspektywy powstania państwa republikańskiego w Polsce

, szczególnie, że chciałbym, by te dwa tematy, tj. dysonans między demokracją a...

Gdyby tak z grubsza wziąć historię III RP, to można by powiedzieć, że są to dzieje nieustających powrotów komunistów do władzy, zakłócane czasami mniej lub bardziej udanymi próbami zmiany owego stanu rzeczy.

Ten ciągły comeback czerwonych nie jest oczywiście wynikiem jakiegoś przypadku, lecz okrągłostołowego zalegalizowania peerelu i tym samym pozostawienia komunistom wolnej ręki w dalszym...

Sądzę, że za głównych stolarzy, czyli konstruktorów „okrągłego stołu” legalizującego peerel, czyli, jak to określił T. Mazowiecki, "polskiej pieriestrojki", należy uznać A. Michnika i J. Urbana. Do takich wniosków można dojść choćby po lekturze „Karuzeli” A. Garlickiego. Sam autor, nie tylko członek PZPR i współpracownik SB (o tym już na okładce książki wydawca nie wspomina, oczywiście, bo...

Kiedyś, przed kilkunastu laty, na jednym weselu trafiła mi się okazja pogadania (po paru głębszych, rzecz jasna) z jednym z pradawnych „dyrektorów zjednoczenia” (młodzi pewnie nie wiedzą, co to były zjednoczenia, więc niech sobie poszukają w historii gospodarczej peerelu), no i – ma się rozumieć – zeszliśmy na problemy polityczne.

Ja zacząłem rzewnie od popularnego wówczas hasła (a i po dziś...

Nareszcie :) Z radością donoszę o nowej, styczniowej odsłonie Miasta Pana Cogito, w której nie tylko pojawiają się nowi Obywatele, ale i jeszcze więcej atrakcji niż w grudniowym POLIS MPC. Są przede wszystkim wywiady – przy czym jeden wyjątkowy. Po pierwsze o sztuce i swojej życiowej drodze mówi Gosza Safronow, którego znakomite prace ubogaciły grudniowe POLIS MPC (i których nie brakuje i w...