I ślepy by dostrzegł

 Przytoczone argumentyz listu dziwnie pokrywaja sie z argumentami powojennych i obecnych krytykow PW. Znaczy juz wtedy dzialala sowiecka propagandowa maszyna.  Wizje i przemyslenia Orwella sa ciagle aktualne i odnosza sie nie tylko do  "inteligencji" angielskiej ale takze polskojezycznej. 

funkcjonowała perfekcyjnie. Szczegóły opisane w Archiwum Mitrochina.

Natomiast ten cytat z Orwella zasługuje na motto dla naszych rodzimych propagandzistów:

"Nie wyobrażajcie sobie, że przez całe lata można uprawiać służalczą propagandę na rzecz radzieckiego lub też jakiegokolwiek innego reżimu, a potem powrócić nagle do intelektualnej przyzwoitości. Raz się skurwisz – kurwą zostaniesz".

zapomniawszy, że deser winien być lekki...

Orwell to prorok, nie tylko jako pisarz. Jako publicysta też nim był. I pomyśleć, że lewicowiec...
Zdaje się, że angielscy przyjaciele Stalina bali się też wydać 'Folwarku'.

Najbardziej boli to trwające do dziś udawanie głupiego, ta niezdolność do przyznania, że w czasie wojny i zaraz po niej musieli się z tym Stalinem liczyć (a przynajmniej tak wtedy uważali czy uznali), i dlatego nie pomogli, zostawili nas i sprzedali - zdradzili.
Idąc w zaparte, niejako muszą dyskredytować zdradzonych, pozostawionych bez (należnej i słusznie oczekiwanej) pomocy Bohaterów, a nie tych, którzy ich (w tym ludność cywilną) wymordowali, a Miasto ograbili i zniszczyli - na oczach niby aliantów. Zarówno tych oczekujących za wodną miedzą, jak i tych posiadających przecież samoloty...

Najgorsze, że niektórzy Polacy nadal ulegają tej komunistyczno-internacjonalistyczno-kosmopolityczno-antypolskiej propagandzie. Bo nie wszędzie jest prostujący fałsze TŁ i jemu podobni...

Ale jeśli choć jedną osobę uda się przekonać - warto.

Pozdrawiam serdecznie

______________________________________________

Jeszcze Polska nie zginęła / Isten, áldd meg a magyart

Chyba grzebiemy sobie telepatycznie w myślach, bo nim wszedłem na NP przepisałem z ulotki KKW "S" z 26 kwietnia 1989 roku tekst Jacka Kurskiego agitujący do wyborów, bo w sieci na 100% jego się nie znajdzie.
W komentarzu z fotografiami zamieściłem myśli Orwella o zasadzie sqrwienia.
Znalazłem go przypadkowo szukając materiałów w posiadanych przeze mnie drukach ulotnych czegoś o strajku drukarzy, bo na ten temat mam tylko to co wcześniej publikowałem - posiadam jeszcze dwu oryginalne egzemplarze tegoż dokumentu (tj. protokół i zalecenia pokontrolne z dnia 27.10.1981 r.).
Jakbym coś nowego odkrył w swojej "rupieciarni" to zeskanuję i opublikuję oraz osobiście o tym fakcie poinformuję i wskażę adres www.
Jak dokończę włączanie fotografii do notki o JK, to ją tu za dziś wrzucę(teraz coś dla ciała muszę wrzucić coś ruszt).

PS
Pisarzem lub dziennikarzem nie jestem lecz może komuś się przyda - służę skanem dokumentu z tekstem o ile będzie taka potrzeba naukowa/historyczna.

Tymczasem pozdrawiam i znikam,

Obibok na własny koszt

dzięki tł za wydobycie tego tekstu na światło dzienne!

No, no... nie spodziewałabym się.
Musisz być kimś bardzo ważnym, skoro nasi milusińscy poświęcają Ci aż tyle uwagi.
Czy to nie pora, by zacząć składac Ci daniny? :D

Wiele straciłam, będąc parę dni na urlopie. Cieszę się bardzo, że dzisiaj trafiłam na tę notkę. Słowa Orwella sprzed tylu lat, a tak mocno aktualne ! Bardzo intensywnie - brak mi innego właściwszego słowa - pochłonęłam ten tekst, kolejny dzisiaj, któremu warto i trzeba poświęcić czas.
Dobrze pamiętam, gdy między szalejącą prawie bez przerwy pralką Franią, wanną i innym niezbędnym urządzeniem, w łazience ustawiałam małe radyjko, żeby słuchać kolejnych odcinków "Roku 1984", nadawanych w nocy przez Głos Ameryki.
Był stan wojenny, rodzina się zuchwale powiększała, problemy dnia codziennego piętrowo narastały, ale czas na "wrogie radiostacje" był święty !
A teraz, po tylu latach, fascynacja Orwellem wróciła. W innym kontekście, ale z tą samą mocą.
Dzięki tł, za udostępnienie tego tekstu.
Dziesiątka, wręcz dopieszczona. :)
Pozdrawiam.

W ksiązce "Trwałe Ślady" A.Siwaka był taki fragment o tym jak Anglicy jeszcze przed wybuchem drugiej wojny światowej byli zainteresowani podzieleniem sie polska z Niemcami, tak jak to Niemcy z ZSRR zrobiły 17 września, tylko że Anglikom nie wypaliło. Jak ktoś słyszał o tym i ma jakies materiały albo inne źródła to chętnie dowiem się więcej

W miejscowości Hosum w Szlezwik-Holsztynie, w pobliżu granicy duńsko-nie-mieckiej, w posiadłości Birgera Dahlerusa, w sierpniu 1939 roku, doszło do spo­tkania z Hermanem Goeringiem, generałem Bodensohatzem, Sekretarzem Stanu Kornerem i Radcą Ministerialnym Gertnerem. Generał Bodenschatz, 30 lipca 1939 roku, towarzyszył Goebbelsowi podczas jego wizyty w Warszawie i stal na czele misji, która przybyła do Gdańska w celu dokonania dyskretnej inspekcji i oceny fortyfikacji granicznych. Niemcy chcieli dobrze wiedzieć, jakie trudności
napotkają ich oddziały, w pierwszym okresie zaatakowania Polski. Już wtedy w Szlezwiku-Holsztynie, Anglicy proponowali zwołanie konferencji czterech mo­carstw w monachijskiej obsadzie, oczywiście z wyłączeniem Polski. W całkowitej dyskrecji przed ministrem Józefem Beckiem, zastanawiano się, jak usunąć prze­szkodę pod tytułem „Polska”. Od lata 1939 roku do lata 1941 roku, odbyło się kil­ka spotkań na szczycie, na których Anglicy i Niemcy omawiali sprawy polskie, ale
o sprawie niepodległości Polski, w ogóle nie było mowy. Sprawę tę starannie ukry­wano przed rządem Polski w Londynie, a szczególnie przed generałem Sikorskim.
Według relacji naszych radzieckich rozmówców, kiedy dowiedział się o tej sprawie Sikorski, to szykował się do męskiej rozmowy z lordem Halifaksem, ale zanim do niej doszło, Sikorski zginął w katastrofie na Gibraltarze. Radzieccy szpiedzy stwierdzali, że w ścisłym otoczeniu Sikorskiego był zamachowiec. O tym fakcie do­brze wiedziało kilka osób. Według Dobrynina, na podstawie faktów, można śmiało stwierdzić, że polskie sprawy omawiane były jeszcze przed Jałtą,
Ku rozczarowaniu Brytyjczyków, Hitler nie okazał zainteresowania propozy­cjom Anglików, gdyż pod naciskiem Goeringa stwierdził:
„Po co mamy dzielić się Polską z Brytyjczykami, jak całą sami weźmiemy?”. On wtedy już wiedział, że sam całą Polskę zdobędzie. Kolejną propozycję spotkania w sprawie Polski, w dniu 5 września 1939 roku, złożyły Hitlerowi Włochy, Anglia i Francja. Oficjalnym celem spotkania miało być omówienie postanowień wersal­skich, które są przyczyną poważnych napięć w Europie. Szczyty angielskiej władzy
widząc bezskuteczność zabiegów swoich przedstawicieli w sprawie Polski zdecydo­wały, że na te rozmowy pojedzie sam lord Halifax. Tenże Anglik powiedział na tym spotkaniu, że:
„Doszliśmy do przekonania, iż pięćdziesięcioletni pokój światowy można by oprzeć na następujących fundamentach:
Niemcy są panującą siłą na kontynencie europejskim, ze szczególnymi w połu-dniowo-wschodniej Europie prawami”.„ Sam Dirksen, który udał się w tajnej misji do Berlina, był zaskoczony i rozczarowany brakiem zainteresowania Hitlera i Ribbentropa tym tematem. Zastępca Ribbentropa, Ernst von Wejzaecker sporządził własnoręcznie taką notatkę:
„Gdybyśmy tylko chcieli, to w sprawie podziału Polski moglibyśmy podjąć z Brytyjczykami rozmowy i układy”.„ Taka jest obiektywna prawda, mówił Dobrynin i kiedyś zostaną odtajnione archiwa brytyjskie i niemieckie. A wymowa tych faktów jest aż nazbyt czytelna, by nie zauważyć, że Brytyjczykom chodziło o taki sam układ, jaki w sprawie Polski zawarł Stalin z Hitlerem, podpisany przez Rib­bentropa i Mołotowa. Nie mylili się Kulików i Dobrynin, gdy mówili, że fakty te i tak wyjdą na jaw. Coraz częściej w Niemczech i Anglii spotkać można na ten te­mat publikacje książkowe. Szczególnie niemieccy autorzy opublikowali liczne fo­tokopie protokołów z rozmów i dokumentów. Anglicy, jakby wstydząc się tej czę­ści własnej historii trochę piszą, ale raczej ostrożnie.
Hitler uważał, że nie ma potrzeby kontynuowania rozmów z Anglikami, gdyż sam, bez ich pomocy zdobędzie wszystko. Z ich zachowania wysunął jednak wnio­ski i oświadczył, jak pisze Ernst von Waizaecker, że „Brytyjczycy nawet palcem niekiwną, gdy napadniemy na Polskę”. Jak wspomniałem, na zachodzie ukazało się już sporo publikacji na ten temat, ale widać, że obecnej formacji w Polsce niezbyt zależy na polskich tłumaczeniach, tak ważnych dla Polski spraw.
Myślę, że najtrafniejszą ocenę tych zdarzeń zawarli sami Niemcy w swych do­kumentach, cytuję:
„Tak się ułożyły losy Polski, że dwie żywotne dla narodowego bytowania decy­zje zawdzięczają Polacy dwóm dyktatorom: Arogancji Hitlera, bo zignorował fia­sko monachijskich zabiegów i propozycji Brytyjczyków wobec Polski. A Stalinom granice na Odrze i Nysie”.
Gdy wybuchła wojna w 1939 roku, państwa zachodnie dały niepodważalne do­wody, że chociaż usta miały pełne zapewnień o gwarancji dla Polski i chociaż mia­ły z Polską zawarte traktaty to, gdy Hitler napadł na Polskę, to żadne z nich nie stanęło w obronie Polski. I dziś jest podobnie, bo nikt na Zachodzie nie chciałby za Polskę, ani ginąć, ani nawet palca skaleczyć. Ktoś w tym miejscu powie mi, że przecież są traktaty pokojowe, które Polska podpisała, aby zagwarantować sobie pokój i bezpieczeństwo. A ja, na podstawie faktów historycznych twierdzę, że w przeszłości podpisywano mnóstwo traktatów i gwarancji pokojowych, ale tylko po to, żeby lepiej przygotować się do wojny i napaść z zaskoczenia. Przesadzam? A więc kilka faktów:
Polacy zamieszkujący Ziemie Odzyskane nie posiadają prawa własności, asa tylko wieczystymi użytkownikami nieruchomości. Według zapisów w księgach wie­czystych, właścicielami są Niemcy. 13-go października 2000 roku, w czasie dysku­sji w Sejmie nad ustawą uwłaszczeniową, ówczesny Minister Spraw Zagranicznych – Władysław Bartoszewski powiedział:
„ (…) jeśli właściciele na ziemiach zachodnich czują się zagrożeni, to jest to ich su­biektywne odczucie. (…) nie istnieje bowiem zagrożenie, ani co do integralności granic Polski, ani co do własności Polaków, regulowanych polskim prawem. (…) Zagrożenie naszych granic mogloby się logicznie łączyć z zagrożeniem dla własności, ale suweren­ność Polski nad całym obszarem naszego państwa jest chroniona normami prawa mię­dzynarodowego “.
Czyżby wypowiadając te słowa pan „profesor” Bartoszewski zapomniał jak brzmi odnośny zapis w „Traktacie o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy” zawartym między Polską, a Niemcami w dniu 17 czerwca 1991 roku? Punkt piąty tego traktatu brzmi:
„Obie strony oświadczają zgodnie: niniejszy Traktat nie zajmuje się sprawą obywa­telstwa i sprawami majątkowymi”.
Podczas tej samej debaty sejmowej, na której uspokajał Polaków minister Bar­toszewski, Waldemar Pawlak wprost zapytał:
„Dlaczego prezydent Aleksander Kwaśniewski i solidarnościowy rząd nie cha nadać Polakom prawa własności”.
Niestety, ani prezydent, ani nikt z rządu, nie raczyli udzielić odpowiedzi w tan ważnej kwestii. W takim razie może rzeczywiście obawy, co do przyszłości tycn ziem po wejściu Polski do UE są przesadzone? Odpowiedzi na to pytanie udzielają sami Niemcy. Oto 24 maja 1998 roku, minister Klaus Kinkiel udzielając wywia­du dla Frankfurter Algemeine Sonntagszeitung powiedział:
„Sprawa majątku wypędzonych nie powinna być tączona z rozmowami o rozszerze­niu Unii. Kwestia prawna jest dla rządu federalnego jednoznaczna. Sprawy majątkowe stanowią problem bilateralny i są nadal otwarte”.