Wszyscy pochodzimy ze wsi...

W dyskusjach  pojawia się  często stwierdzenie, że deprecjacja polskiej władzy, kultury, szkolnictwa,...itp,  jest wynikiem tego, że do głosu doszła "prymitywna prostacka wiocha", a  głos utraciły "miejskie elity".

Aby być narodem, trzeba mieć ziemię. W przeszłości, w wielu państwach,  obywatelem był  tylko ten,  kto  posiadał ziemię, a zamożność z posiadanej ziemi, była ważniejsza niż  "nowe pieniądze", czyli  zamożność zdobyta  w inny sposób. 

Żydzi tułający się po świecie i  będący  w większości  państw  narodem  niechcianym, drugorzędnym i wysiedlanym, podjęli walkę o własną ziemię i walkę tę prowadzą  już  prawie  lat  70.  Z doświadczenia  wiedzą, że nie ma  narodu  bez ziemi, która należałoby do niego, taki naród nie istnieje, nawet  jeżeli  są  ludzie,  którzy takim narodem chcieliby być. 

Wieś  produkuje żywność i  utrzymuje  miasto, owszem, miasto  produkuje  potrzebne  wsi  towary,  ale wieś może istnieć bez miasta,  a miasto bez wsi istnieć nie może.  Popularne są  piosenki  z czasów wojny, kiedy to mieszkańcy Warszawy  jeżdzili na wieś po zaopatrzenie. 

Szereg  państw  stosuje dopłaty do rolnictwa,  po to, aby  podnieść  opłacalność  produkcji rolnej. Chodzi o to, aby ziemia nawet ta mało wydajna była  w  kulturze  zdolnej  produkować  żywność.  Ziemia  pozostawiona  jako nieużytek,  zarośnięta  krzewami,  nie  zawsze  jest  możliwa do  powrotnego szybkiego rolniczego zagospodarowania. 

Państwo nastawione na import  taniej żywności, może pewnego dnia się obudzić  się  i stwierdzić  jej brak.  Mały zatarg międzynarodowy może zablokować import, a uruchomienie własnej żywności wymaga czasu. 

Wszyscy pochodzimy ze wsi.  Najpierw była wieś, a  potem były miasta, tak, że  pogarda dla mieszkańców wsi jest  pogardą  dla  własnych przodków i  własnego pochodzenia. A ja wolę mieć "słomę w butach" niż  plastyki.