"Dość pisowskiego obciachu, nie pękajcie, chodźcie z nami"

Pani Basiu Szczepuła. proszę dołączyć do imigrantów a z nimi zajdzie Pani oj daleko. A ile przy tym nauki Pani za darmo otrzyma. Wtedy będzie miała Pani o czym pisać.

Mieszkałam na Żeromskiego vis a vis Portu Rybackiego. O rzut kamieniem na ul. Mściwoja 7 drukowano między innymi Dziennik Bałtycki. Bo nie każdy wie, że pierwsza w powojennym Gdańsku gazeta w języku polskim, wywodzi się z Gdyni. Pierwszym redaktorem naczelnym gazety był Anatol Mikułko, z zawodu lekarz ginekolog. W dwa miesiące później schedę po Mikułce przejął były członek Armii Krajowej - Bolesław Wit Święcicki. Co ciekawe, przed wojną, drugi w historii redaktor naczelny "Dziennika Bałtyckiego", podobnie jak jego poprzednik przez wiele lat udzielał się w wileńskiej prasie.. Idąc na groby rodziców mijam w alei Zasłużonych na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni  grób zmarłego w 1976 roku Święcickiego.

W Internecie można spotkać opinie różne  np. taką: ” To była gazeta polskojęzyczna będąca od początku organem prasowym partii komunistycznej a wszelkie treści były akceptowane przez oficerów politycznych sowieckich służb specjalnych a później cenzurę Polskiej Zjednoczonej Partii robotniczej.
Na dobrą sprawę to była większa gadzinówka niż wojenny kurier warszawski.
Obecnie Dziennik Bałtycki należy do niemieckiego wydawcy i być może nie jest stronniczy ale także nie ma nic wspólnego z polską racją stanu. Nadal jest gazetą polskojęzyczną ale nie Polską!”.

Ludzie listy piszą… ludzie piszą opinie, a przecie mi  żal….

co było nie wróci
szaty rozdzierać by próżno,

cóż każda epoka

ma własny porządek i ład….,

… że już nie ma „Wieczoru Wybrzeża”,  Dziennika Bałtyckiego oraz „Głosu Wybrzeża” z rysunkami Jujki, z Kajkiem i Kokoszem… ot taka nostalgia za latami młodości, kiedy to nie utożsamiałam np. "Głosu Wybrzeża" z KW PZPR w Gdańsku. Raczej skłaniałam się w kierunku redaktora Jerzego Drzewickiego  zaangażowanego  w tematyce społecznej (m.in. bezpośrednio po wojnie w organizację pomocy socjalnej dla rodzin pozbawionych przez wojnę środków do życia) i kulturalną – stąd jego bliskie znajomości i przyjaźnie z pisarzami Wybrzeża. Oprócz Bądkowskiego, Fenikowskiego, Faca, także z Różą Ostrowską, Zbigniewem Żakiewiczem, Wojciechem Witkowskim oraz działaczami kaszubskimi, m.in Józefem Borzyszkowskim. Wieloletnie niekiedy przyjaźnie z tym środowiskiem zaowocowały wstąpieniem do Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego i współpracą z "Pomeranią". 

W latach 70. i 80. współpracował z demokratyczną opozycją Wybrzeża, utrzymywał również kontakty z warszawskim środowiskiem opozycyjnym.

… "a przecie mi żal

że tu w drzwiach nie pojawi się Puszkin
tak chętnie bym dziś choć na kwadrans na koniak z nim szła"…