Strategie wobec konkurencji...

Witam
 

Niniejszym przytaczam fragment mojej pracy magisterskiej z 1993 roku (skrótowo):
 

"W omawianych poprzednio typach strategii marketingowej wielokrotnie ich zakres dotyczył nie tylko działalności marketingowej przedsiębiorstwa wobec klientów, ale także wobec konkurencji. Można by zaryzykować stwierdzenie, że każde działanie, a już szczególnie działanie marketingowe, pośrednio lub bezpośrednio związane jest z walką konkurencyjną o klienta. Tak więc poprzednio omówione strategie są sensu stricto strategiami konkurencyjnymi, ale chcąc przybliżyć specyfikę i charakter działań konkurencyjnych, słusznym wydaje się wyodrębnienie specyficznych strategii konkurencji.
 

Można wyodrębnić wiele strategii konkurencji, przyjmując różnorodne kryteria. Charakter tych strategii i możliwość ich wykorzystania zależą od tego, czy przedsiębiorstwo przyjmuje w swoim działaniu strategię współzawodnictwa czy też strategię współpracy (203). Przyjęcie którejś z nich implikuje specyficzne zachowania przedsiębiorstwa, przy czym w praktyce prawie w ogóle nie występują te strategie w czystej postaci. Większość przedsiębiorstw wykorzystuje je obie w zależności od siły wewnętrznej, siły konkurentów oraz celu jaki przyświeca przedsiębiorstwu w działalności wobec konkurentów.
 

Biorąc powyższe pod uwagę celowym wydaje się wyodrębnienie strategii konkurencji za względu na przewagę konkurencyjną przedsiębiorstwa. Są to (204):
 

1. Strategia różnicowania (dyferencjacji) - polegająca na zróżnicowaniu wyrobu lub usługi oferowanej przez firmę, na stworzeniu czegoś, co uważane jest za unikalne; przy czym różnicowanie to może dotyczyć samego produktu, ale też i innych działań marketingowych,
 

2. Strategia wiodącej pozycji kosztowej - polegająca na tworzeniu przewagi konkurencyjnej pod względem wysokości kosztów, których poziom jest niższy od konkurentów, co pozwala na sprzedawanie swoich produktów po niższej od nich cenie

(...)
 

Innym kryterium wyodrębniania strategii konkurencji jest kryterium charakteru działań i stosunku przedsiębiorstwa do konkurencji. Biorąc powyższe pod uwagę możemy wyodrębnić (206):
 

1. Strategie obronne, polegające na obronie swojej pozycji, udziału w rynku, przed konkurentami. Stosują tą strategię firmy będące liderami na rynku (...). Strategie obronne mogą mieć charakter:

- zapobiegania poczynaniom konkurentów, poprzez tworzenie barier wejścia i manifestację silnego odwetu, 

- reakcji na działania konkurentów w formie przeskakiwania atakującego rywala lub podjęcia z nim ostrej walki konkurencyjnej (cenowej i pozacenowej)
 

2. Strategie atakujące, których celem jest zwiększanie udziału lub utrzymanie się na rynku. Ogólnie można wyróżnić tutaj (207):

-strategię frontalnego ataku,

-strategię naśladownictwa,

-strategię luk rynkowych (nisz),

-strategię walki szarpanej,

-strategię rozwoju zewnętrznego (kooperacji)"
 

Źródło:

Jaworucki Krzysztof., Strategia marketingowa przedsiębiorstwa na przykładzie KFFiL NOBILES sp. z o. o. we Włocławku, Praca magisterska napisana w Katedrze Zarządzania Przedsiębiorstwem Przemysłowym i Polityki Przemysłowej pod kierunkiem prof. dra hab. Stanisława Sudoła, WNEiZ UMK, Toruń 1993, s. 79-81

Przypisy w tekście (numeracja oryginalna z pracy magisterskiej):

203) Kleb M.E., Wather M.P., Borzen D., Perspektywy strategiczne w zarządzaniu, "Przegląd Organizacji", nr 11/1991,

204) Porter M. E., Strategie konkurencji, PWE, Warszawa 1992, s. 50-53,

206) Podstawka K., Strategie konkurencji, "Businessman Magazine" 1991, nr 6, s. 41,

207) Zob. szerzej: Tamże oraz Kotler Ph., Armstrong G., Principles of Marketing, Prentice Hall. Inc, New Jersey 1989, s. 75-85

ZOSTAW ZA SOBĄ MĄDROŚCI ŚLAD... http://krzysztofjaw.blogspot.com/ kjahog@gmail.com