System w oczach twórców "Rancza"

A jednak system się wali i dowodzi tego nie tylko kompromitująco niska frekwencja wyborcza w eurowyborach. Lepszym nawet wskażnikiem tej tendencji jest sztuka, w tym wypadku serial "Ranczo", o którym pisałem niedawo. ]]>http://zetjot.salon24.pl/582525,wizja-polski-wedlug-rancza]]>
Twórcy serialu wyraźnie wyczuwają zmianę tendencji. Mam pewien problem z intrpretacją obrazu Polski jaki serial prezentuje, bo, z jednej strony, patrząc z punktu widzenia politologicznego, serial pomija kwestię zasadniczą, czyli genezę systemu, konstytuowanie się układu i rolę establishmentu. Coś tam wprawdzie sugeruje, ale nie nazywa rzeczy wyraźnie po imieniu. Z drugiej jednak strony, jeśli weźmiemy pod uwagę przyjęte w serialu reguły narracji, serial okazuje się wyjątkowo spójny i logiczny, więc, mimo iż to fikcja literacka, obraz trzeba uznać, w tych ramach, za prawdziwy.

Wydawało mi się przy okazji przedostatniego odcinka, że, koncentrując się na wątku kościelnym, autorzy jednak odbiegli od uprzedniego kierunku logiki narracji, w której żaden z wątków nie był dominujący, istniała między nimi równowaga. Ostatni odcinek pokazał jednak, że był to zabieg celowy i przemyślany i to mnie zaskoczyło najbardziej. Oto Kościół, w ostatnich dwóch odcinkach, a więc nie jest to kwestia przypadku, jawi się jako jedyna siła integrująca społeczność, więcej nawet, okazuje się ostoją polskości. A to jest przekaz, który kompletnie odbiega od narracji serwownej nam regularnie przez media głównego koryta. Widać, że autorzy trafnie wyczuwają oddolne trendy kulturowe.