"JAK TO SIĘ ROBI" czyli "Kiła i mogiła"

Szumnie zapowiadany film Marcela Łozińskiego został wczoraj w nocy wyemitowany w TVP 1. Czołowy manipulator i doradca medialny Piotr Tymochowicz miał w nim udowodnić jak można stworzyć polityka. W tym celu wybrano z ponad stu ludzi z miasta kilkunastu. Potem kolejni odpadali na etapie szkolenia. Morderczego. Na koniec został tylko jeden „highlander” Dariusz Konopka z Tychów. Prywatnie zwolennik PiSu, który oszczędzając Kaczyńskiemu swojej osoby, dla kariery próbował się w młodzieżówce SLD i SDPL by w końcu wylądować w „Samoobronie”.

Gdy wchodził do kin 2 lata temu, Gazeta Wyborcza okrzyknęła ten film największym wydarzeniem dokumentalnym od 1989 r.. Ja tymczasem zobaczyłem pulpę, pokazującą jak nadęty i samozwańczy demiurg wybiera z tłumu kilkoro młodych ludzi, dokonuje wśród nich castingu na największego oportunistę, karierowicza i bezideowca a potem wyuczonego jak małpę instaluje u Leppera, bo tylko tam ma chody. Do tego dochodzi pokaz „lewackiej drogi do sławy” poprzez cyniczne udawanie kaleki na demonstracji przeciwko „błędom lekarskim”, popisywanie się współczuciem i nowomową („nie jesteście niepełnosprawni, należycie tylko do mniejszości motorycznej”) na spotkaniu z inwalidami, urządzanie pacyfistycznej pikiety przeciwko wojnie w Iraku ("nie może tak być, że ludzie umierają") czy audycja w radio i wiec „nowej rewolucji mentalnej” połączonej z paleniem książek („15 stycznia 2004 r. – zapamiętacie tą datę na całe życie!”). 

Wszystko głośne, wyreżyserowane, pełne frazesów, truizmów i tautologii. Słowem puste i głupie, ale tupeciarskie i krzykliwe. 

Piotr Tymochowicz dwoi się i troi. Ostrą gimnastyką wyucza pupila pustych gestów. Każe zwracać się do ludzi jak do debilów – samemu sprowadzając się do poziomu debila i drugiego debila tworząc. Jednocześnie szuka dojść poprzez swoje kontakty do kogoś, kto przygarnie jego padawana. Opcje są różne: trochę tam na temat Borowskiego, dużo jest Andrzeja Leppera ale przewija się też Leszek Miller, Marek Dyduch i dawno na ekranach nie widziany Józef „Brzytwa” Oleksy. 

Film jest niebywale śmieszny:  

Guru Manipulatorów gada mantry tak nadmuchane i gestykuluje tak sztucznie, że jest całkowicie nieprzekonywujący a komiczny raczej. Premier RP o nazwisku Miller, przemawiając gdzieś w auli, nagle przyznaje się, że jest stremowany widząc Tymochowicza. Marszałek Andrzej Lepper robi uprzejmość swojemu nauczycielowi i dzwoni do uczestników demonstracji pacyfistycznej by prosto z komórki poprzez dwa mikrofony przemawiać do Warszawiaków pod Kolumną Zygmunta („dzięki stary, że zadzwoniłeś”). Pustki na wiecach SLD (w okresie rządów tej formacji), wiązanie na szybko biało-czerwonych krawatów na zjeździe „Samoobrony” i zapomniana „postura” posła Filipka. 

Miodzio 

Do tego dochodzi pokaz bezideowości małpki tresowanej przez Tymochowicza i pustosłowie przygotowywanych przez niego spiczów („przemawiam w imieniu kilkunastu tysięcy młodych ludzi, którym bliskie są idee socjaldemokratyczne”), oraz pokaz łatwości „wkręcenia” się na lewackie wiece polityczne.  Wszystko pod dyktando jednego, zarozumiałego i nadętego jak prezerwatywa bubka, który nie m oporów by wykorzystać innych politycznych cyników, swoich pozostałych kursantów oraz wybierać bez krępacji posiadane numery telefoniczne by sobie, urbi et orbi coś udowodnić (nie wiadomo dokładnie co).

 Słowem, dalej nie wiem JAK TO SIĘ ROBI. Zobaczyłem bowiem tzw. „proces tworzenia polityka” sprowadzony do kiepskiego wyszkolenia młodego karierowicza w uśmiechach przed kamerą i wkręcenia go przez Piotra Tymochowicza do tej partii, u której przewodniczącego miał chody. Zresztą i tak nie na długo. Po Dariuszu Konopce nie tylko w „Samoobronie” ale i w polityce już dawno śladu nie ma („Będę kiedyś liderem największej partii politycznej. – Będziesz moim prezydentem?”). 

Słowem żenada a nie dowód, obciach nie profesjonalizm, „kiła i mogiła” a nie sukces. 

Ale za to sam film jest antylewacki i z kilkoma, miłymi sercu, przesłankami: 

Primo: nawet wśród tej „programowo bezideowej” młodzieży trudno znaleźć osobnika, który na dłuższą metę zniesie obnażony cynizm i manipulację. 

Secundo: wśród targetu oraz formacji chętnych do zaakceptowania balonowatego karierowicza i oportunisty brak było prawicy.  

Tertio: pustosłowie i populizm mają króciutkie nogi. Z pustego nawet Salomon nie naleje. 

Quatro: mentor medialny lewicy, Piotruś Tymochowicz, okazał się dość słabą i niekreatywną wydmuszką. Jedźże chłopie na dokształcenie do GRU. Maruś Dukaczewski pewnie może Ci podrzucić jakiś telefon kontaktowy.