Aby do “rasputicy”

Kończy się styczeń i jeśli Putin chce opanować całą Ukrainę, to musi się ostro zwijać. Taki wniosek płynie z analizy Centrum Studiów Strategicznych i Międzynarodowych w Waszyngtonie. Opracowanie przygotowali Philip Wasielewski, emerytowany oficer operacji paramilitarnych CIA oraz Seth Jones, dyrektor Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa instytutu. 

W opinii autorów stawką jest zagarnięcie ponad 40 milionów ludzi, potencjału przemysłowego i surowców, co umożliwi powrót Rosji do roli globalnego gracza. Rokowania dyplomatyczne utknęły w miejscu. Wraz z docierającymi na pogranicze jednostkami przerzucanymi ze wschodnich okręgów wojskowych rosyjskie siły można uznać za wystarczające do rozpoczęcia operacji. Najdogodniejszy czas do inwazji szybkich jednostek pancernych i zmotoryzowanych to ostatnie dni stycznia i luty, gdyż wówczas ziemia jest zmarznięta a dzień trwa od 8 do 10 godzin, co preferuje działania pod osłoną nocy. Rosyjska “podgotowka” polityczno-propagandowa na użytek wewnętrzny jest w zasadzie gotowa. Dobry temat incydentu stwarzającego “casus belli” podpowiedział minister obrony Siergiej Szojgu pisząc na kremlowskich stronach o amerykańskich najemnikach przygotowujących na Ukrainie atak chemiczny. Niby nic tylko zaczynać, ale…

Ale inwazja Ukrainy to operacja na skalę, którą rosyjskie wojska ostatnim razem prowadziły w 1945 roku szturmując Berlin. W inwazji Gruzji w 2008 roku uczestniczyło tylko 70 000 żołnierzy i wojna trwała 5 dni. W Afganistanie przeciwnikiem nie była regularna armia. Teraz po drugiej stronie stoją nowoczesne i dobrze wyszkolone siły zbrojne dysponujące porównywalnym jakościowo sprzętem. Dla rosyjskiej armii operacja ukraińska będzie od pierwszych godzin nie lada jakim testem dowodzenia, dyscypliny i logistyki, żeby przesunięcie mas czołgów, artylerii, pojazdów po nielicznych, na ogół marnych i zimą śliskich drogach nie zakończyła się gigantycznym korkiem. 

Po 2-3 dniach wyzwaniem będzie logistyka. Konieczność uzupełnienia paliwa, amunicji, ludzi, żywności, ewakuacji rannych, itp. Armia rosyjska to “wspaniała maszyna”, ale na dłuższy dystans uzależniona jest od linii kolejowych.  Patrząc na operacje od II wojny światowej szybko przesuwający się front to 20-40 kilometrów dziennie. Od rosyjskiej granicy do Kijowa jest 250 kilometrów. Marsz może trwać, bowiem morale ukraińskich żołnierzy jest lepsze niż rosyjskich, gdyż bronią własnej ziemi i własnego kraju. Jeśli przetrwają pierwszy szok i walki będą się przedłużać, to morale Ukraińców - żołnierzy i narodu - będzie rosnąć zaś Rosjan spadać. 

Zdaniem ekspertów CSIS czas będzie decydującym czynnikiem. Jeśli duże miasta będą się bronić, jeśli mosty w Charkowie zostaną wysadzone, jeśli zapory na Dnieprze zostaną otwarte, jeśli wojskom ukraińskim uda się szybko otoczyć rejony desantów, to ofensywa może wyhamować. Zrobi się przełom lutego i marca, a wówczas przyjdzie rasputica - odwilż zamieniająca step w grząskie bagno. Jeśli do tego czasu zmechanizowane wojska rosyjskie nie złamią ukraińskiego oporu, to Kijów będzie miał czas zmobilizować i rozmieścić rezerwistów liczonych na 900 000 ludzi zaś Zachód dosłać uzbrojenie zwłaszcza umożliwiające obronę przeciwlotniczą i działania partyzanckie na rosyjskich tyłach. Wojenne koszty i cena rosyjskiej krwi mogą się wówczas okazać wyższe niż spodziewane korzyści geostrategiczne i trzeba będzie myśleć  o odwrocie zaś każdy jedynodzierżca na Kremlu pamięta, że w historii Rosji najszybszy sposób zmiany władzy to przegrana wojna. 

Opracowanie CSIS jest dostępne pod adresem: ]]>https://www.csis.org/analysis/russias-possible-invasion-ukraine]]>