Mohair Charamassa - blog

Pojawić się na NP to ostatnio akt odwagi. Do herosów się nie zaliczam, lecz sumienie mi nie pozwala stać w kącie milcząc i pochlipywać z żalu nad utraconym rajem. Półtora roku na jednym (w moim przypadku jedynym) portalu, to jednak niezły „wyrok” i choć daleko mi przecież do mistrzów grypsery - swoje mogę powiedzieć.

Po pierwsze, słowo do mistrza Budynia, z szacunkiem, bo jakże inaczej. Mistrzu,...

Dochodzą mnie słuchy, że wyniki matur próbnych dobrze rokują: jest szansa, że już wkrótce sieć dróg i autostrad oraz punktów małej gastronomii mocno się rozwinie. Młodzież, przeczytawszy ze zrozumieniem tekst mistrza Baumana, została pokrzepiona jedną z jego złotych myśli, że porzekadło „Jednym uchem wleci, a drugim wyleci” nabrało nowej treści. Nie jest już ono synonimem nietrwale opanowanej...

Takie przesłanie, a raczej koszmar, chodzi mi po głowie po wysłuchaniu dzisiejszego przemówienia miłościwie nam panującego premiera, lidera PO. Pułtusk + Pułtusk = ?…. Spokojnie! Tuskograd jeszcze nam nie grozi, bo przed nami jeszcze Wielki Skok.

Nie wiem, co na to mieszkańcy sympatycznego miasta nad Narwią, ale ja nie wpadam w panikę.
Po zapowiedziach drugiej Japonii, irlandzkiego cudu i...

Są takie dni kiedy nie można milczeć. Choćby nie wiem jak zniesmaczony „przeciętny Polak”, za którego się przecież uważam, nie może machnąć ręką, ani - tym bardziej - rąk załamywać bezradnie.

To, co się odgrywa na naszych oczach, powinno przejść do annałów historii politycznej jako wzór skundlenia elit i hańby podległych im mediów. Mam bardzo pokorną prośbę: zapamiętajcie, kochani, co oni...

Są tacy, którzy śpiewają „pobłogosław” i tacy, dla których „racz nam wrócić” jest bliższe prawdy. Jest też trzecia grupa, dla której wołanie do Boga nie ma znaczenia. A jednak na pytanie, czy Polska jest wolna, trudno jest odpowiedzieć inaczej niż „tak” lub „nie”. Każda inna odpowiedź trąci hipokryzją ...

Tak właśnie myślałem dopóki mnie nie oświecił przypadkiem napotkany cytat z Johna Miltona:

Wyrokiem losu od tygodnia głośno się zrobiło o „grubej kresce” i „fundamentalnych reformach”.
Nieśmiało, szeptem i tylko od czasu do czasu dodaje się zdanie o kosztach społecznych tych reform. O ile aż roi się od autorów stanu powszechnej szczęśliwości, o tyle o płatnikach kosztów – cicho.

Więc jak? Przed kim chylić czoła? Przed kapelmistrzami orkiestry, która rozsiadła się przy biesiadnym stole...

Zamiatanie pod dywan ma swoje walory, miewa też ograniczenia. Gdy dywan dotrze pod sufit kondensacja zgromadzonych pod nim śmieci skłania, a często wymusza, gwałtowne reakcje. Kiedyś 17 mln Rywina wypchnęło przez komin formację cwaniaków, która znów mozolnie wypełza z piwnicy i puka do salonu.

Dzisiaj setki tysięcy CV wysyłanych do Protasiewicza z prośbą o załatwienie pracy stać się przecież...

O tym, że świat nie jest czarno biały przekonujemy się co dzień. Wśród polityków widać to szczególnie wyraźnie, a ich różnorodność skrzy się kolorami jak pawi ogon, żeby nie powiedzieć tęcza, w obawie o niezamierzone skojarzenia. W tym sęk, że nad skojarzeniami rzadko mamy kontrolę, szczególnie nad tymi, które nas dotyczą.

Choć żaden ze mnie polityk, miałem okazję boleśnie się o tym przekonać,...

Nic tylko załamywać ręce! HGW zwycięska, Macierewicz dołuje, Kaczyński zepsuł długopis i miał dziwną minę …
Rozpłakać się można, albo upić w sztok. Wybór zostawiam chętnym, sam jednak nie skorzystam, przynajmniej dopóki nie poukładam sobie co i jak.

Gdyby nawet, choć przez chwilę, ulec nachalnej perswazji licznych totumfackich władzy, liżących stopy dobrodziejów, nie da się uciec od pytania: no...

O mrocznej duszy lady Makbet napisano tomy; o duszach polityków pisze się niewiele po części dlatego, że pewnie nie ma o czym pisać, ale też dlatego, że polityk z sercem na dłoni to rzadkość. Tymczasem coraz częściej chodzi mi po głowie, że warto się przyglądać jak zranione ego może wpływać na postawy, czy wręcz na życiorys.

Wśród skrajnych przykładów dość łatwo odnaleźć powody nienawiści posła...

Poczuciem niesmaku i zażenowania towarzyszącym mi podczas oglądania migawek z 70 urodzin bohatera nie zamierzam się dzielić, bo po co mnożyć coś, co i tak zapewne jest stanem powszechnym. Zarówno jubilat jak i skład zaproszonych gości tłumaczy moją niechęć do zbędnych komentarzy. Nie mogę jednak oprzeć się pokusie by zwrócić uwagę na fragment obchodów, który – jak dotychczas – nie został...

Przepraszam za dwuznaczny tytuł. Zapewniam jednak, że go używam nie z chęci przyciągnięcia łasych na pikantne szczegóły czytelników, lecz raczej z irytacji skłonnością niektórych do owijania w bawełnę czegoś, co powinno być powiedziane wprost. Pojawiły się dawno i nasilają ostatnio głosy schowanych w cieniu pancernej brzozy myślicieli o tym, że rzekomo ci wątpiący w rzetelność raportu Millera...

Jak oni nas nie lubią! Nie mam okazji do publicznych wystąpień, więc zadam to pytanie tutaj: czy nie zastanawialiście się kiedyś dlaczego wśród tylu humanistów dopuszczanych do mediów jest tylu … wrogów ludu?

Ups, wiem przecież z czym takie pytanie może się kojarzyć. Ale jak je zadać? Wrogów zwyczajnych ludzi? Brzmi dziwnie, ale przestaje dziwić jeśli się prześledzi codzienne wystąpienia...

Wyjaśniam tytuł: nie zamierzam wylewać łez nad stanem polskiego kolejnictwa pod rządami ministra Nowaka. Facet, który lubi bawić się zegarkami jest dla mnie niepoważny, a ja dziś chciałbym o poważnych sprawach.

Anglicy mają swoje "first things first", a my – "po kolei". Jednym z atrybutów roztropności jest przecież umiejętność doboru priorytetów. Uznając prymat św. Augustyna z jego „ jeśli Bóg...

Młodszych czytelników chciałbym uspokoić: - Nie ma powodu do większych uniesień. To już było!
Był taki jeden kłapouchy propagandzista, który za komuny robił to samo, co ostatnio robią dziennikarskie tuzy i tuziki mainstreamu. On robił i oni to robią w tej samej formule – na gwizdek.
Ktoś gwizdnął i ruszyli: zmiażdżyć Macierewicza i skończyć z tematem Smoleńska! Hasło: dwa wybuchy, odzew: brzoza...

Kiedy pierwszy raz usłyszałem ględzącego platfusa, że protesty związkowców w Polsce tym różnią się od protestów w Grecji i Hiszpanii, bo tam ludzie poczuli, że żyje się gorzej, a u nas przeciwnie – jest przecież OK, ale ludzie zawsze chcieliby lepiej, pomyślałem, że ot, chlapnął głupstwo i po programie głowę mu zmyją spece od PR. Myliłem się - właśnie przed chwilą poseł Biernat powiedział w TVN...

Nieznany mi wcześniej, długowłosy publicysta olśnił mnie dziś diagnozą przyczyn związkowych protestów. „Kalemu ukraść krowę – źle, Kali – ukraść krowę – dobrze” - zacytował klasyka i zaraz potem cytat zilustrował przykładem, że krowa to np. wygrany przetarg na budowę drogi, produkcję serialu telewizyjnego itp.

Pomijając fakt, że w milczącą zadumę wprowadził siedzącego obok wybitnego aktora,...

Kiedyś, w wojsku, zdarzyło mi się coś takiego: spałem w „izbie żołnierskiej” snem sprawiedliwego, gdy kolega-szczęśliwiec wrócił w środku nocy i zwalił się na pobliskie łóżko po powrocie z przepustki, której mi nie przyznano. Zwalił się szczęśliwiec trochę nieszczęśliwie, bo nogami legł na poduszce, a głową „w nogach”. Chłop był na schwał, więc trochę mi zajęło, by mu pomóc przywrócić pozycję...

Profetycznych zdolności niestety nie posiadam. Owszem, udało się to i owo przewidzieć, ale - summa summarum - nie ma się czym chwalić. Wprawdzie już od zarania nie kręcił mnie mit Wałęsy i teraz mógłbym powiedzieć: a nie mówiłem? - gdyby nie drobne „ale” …

Nie żaden polityczny nos, lecz raczej znajomość ludzkich przywar kazała mi wtedy wołać: ludzie, król jest nagi! Mogą to potwierdzić wszyscy...

Obóz patriotyczny. Tak często mówimy o sobie, żeby się odróżnić od … no, właśnie, kogo?
Od zdrajców, zaprzańców, lewaków, lemingów, etc - od wszystkich, w których co sprawniejsi z nas bili i biją jak w bęben.

Broń Boże, nie chcę nikomu zabierać perkusyjnych uniesień, ba, nie obiecuję, że sam – od czasu do czasu – nie stuknę w membranę, lecz zanim to zrobię, chciałbym zauważyć, że coraz wyraźniej...

Słyszałem na własne uszy! To rzekłszy, co czujniejszym krytykom moich skromnych notek chciałbym podpowiedzieć, że już do pierwszego zdania można się przyczepić. Na własne ...? No, a niby czyje? Może lepiej: słyszałem na moje uszy? Nie, chyba nie lepiej … Na uszy słyszałem? Głupio jakoś... Samo „słyszałem” nie wystarczy? Niby wystarczy, ale... jednak przy własnych uszach zostanę. Zwłaszcza, że...