Wyłaźcie, ludzie, z tych bąbli

Wyjdźcie ludzie ze swoich bąbli. Wiem, że w bąblu miło, swojsko, jak w starych kapciach, ale czas leci i chyba nie zamierzacie skończyć jak stetryczały Michnik, z pamięcią ogryzioną przez wujka Alzheimera, wspominając w przebłyskach resztek świadomości stare dobre czasy Tuska i Komorowskiego, czy innego podobnego im geniusza. Tak jak moja znajoma z Gdyni, ktora tak się zafiksowała na wczesnej France Cegielskiej, że potem żaden z nowych polityków nie namaszczonych przez Giewu nie mógł liczyć na jej względy. Więc uważajcie bo czas leci, by nie stać się nową generacją klasycznych, typowych wapniaków.

Czas leci, stosunki społeczne ulegają zmianie, tworzą się nowe struktury społeczne, oparte na innych formach relacji, zmianie ulegają też paradygmaty ideowe dominujące w danej epoce i trzeba się szybko przestawić, bo czas ucieka, a internet zamiast rozjaśniać mroki tego świata, dodatkowo je powiększa, zamykając ludzi w izolowanych bąblach. Więć wyłaźcie ludziska z tych bąbli, póki was nie strawią.  

Trzeba opierać się na nauce, analizować stare koncepcje naukowe, rozgryzać nowe i próbować rysować obraz lub jego fragmenty, nowego, wyłaniającego się świata. 

A wy nic, tylko Tusk i co bez Tuska. Żenada.  

A teraz rozpoczął się żenujący korowód aspirantów do tytułu prezydenckiego. Hadko patrzeć i słuchać. Rzecz zadziwiająca - ci ludzie domagający się, żeby było tak jak było, są faktycznie głosicielemi końca historii czyli końca świata. Bo wiara w możliwość uniknięcia zmiany jest objawem końca świata. Środowiska lew-lib jako wyznawcy zbliżającego się końca świata to zjawisko zadziwiające.