Katastrofa samolotu Germanwings a kwestia zaufania

Nie oczekiwałem, że moje uwagi na temat roli zaufania, zamieszczone w poprzedniej notce w kontekście bankowości, doczekają się takiej nieoczekiwanej i radykalnej egzemplifikacji, jakiej dostarczyła ujawniona treść czarnej skrzynki samolotu, który uległ katastrofie w Alpach. W oparciu o zapisy z czarnej skrzynki prokurator sugeruje, że nieodpowiedzialny pilot poświęcił życie pasażerów dla jakichś sobie tylko znanych powodów. 

Zaufanie jest zjawiskiem przejawiającym się indywidualnie lecz niezbędnym dla funkcjonowania organizacji i instytucji, w tym także organizacji takich jak linie lotnicze. Nie ma społeczeństwa bez wzajemnego zaufania. Zaufanie wymaga wykazywania odpowiedzialności ludzi za innych ludzi powierzonych ich opiece, za ich zdrowie i życie. A z tą odpowiedzialnością jest w krajach Zachodu coraz gorzej, wskutek rozkładu społecznego generowanego przez lewactwo. 

Polecam refleksję w tym temacie lemingom, bo to dotyczy szczególnie tych, którzy mają w tej kwestii bardzo blade pojęcie. W Polsce jest pod tym względem jeszcze gorzej, bo instytucje polskie, ze względu na przerwy w polskiej sywerenności państwowej, nie mają takich tradycji przestrzegania norm zaufania i żelaznych reguł proceduralnych jakie wypracowała tradycyjna kultura europejska. O Smoleńsku nawet nie wspomnę, bo to, w tym kontekście, oczywistość.

Tak oto układają się nam stopniowo puzzle w obraz Europy i świata w najbliższej przyszłości. Bo nie jest to wydarzenie wyjątkowe.