Jest nowa energia

Tak, wyraźnie wyczuwalna jest nowa energia. Już nie płynie, jak dotąd, podziemnym i mało zauważalnym nurtem, lecz przebiła się na powierzchnię, żyje i wszyscy ją widzą, choć nie wszyscy jeszcze rozumieją. Najciekawsze jest jednak to, że nie wydobył jej człowiek, ani żadna partia polityczna, żaden ruch społeczny, ani indywidualność na miarę męża stanu, lecz zrobiła to niszcząca siła koronawirusa i potrzeba walki, którą wszyscy musimy z nim stoczyć.

Nowa energia –  nowej zmiany, nie posiada jeszcze swej interpretacji. Współczesny język i współczesny sposób myślenia są bezsilne. Po raz kolejny okazało się, że stary świat zawładnął opisem samego siebie i zamknął się we własnym kokonie, że człowiek jest zaledwie trybikiem w tym jednym wielkim naczyniu połączonym, że nie on kreuje rzeczywistość, i że podlega takim samym prawom natury, jak każda inna istota żyjąca na ziemi. Po raz kolejny stało się jasne, że nie ma obszarów hermetycznych, że każdy ma prawo do swojej kultury, bo tylko w niej jest twórczy, że być sobą nie oznaczy być wszystkim i nikim.

Energia, która się pojawiła, będzie oczywiście pacyfikowana na wszelkie możliwe sposoby, ale im bardziej będzie tłumiona, tym większą zgromadzi energię i zwiększy ryzyko jej wybuchu.  Taka jest kolej rzeczy i taka jest logika dziejów. Rzecz w tym jednak, że nowa energia musi spotkać się ze starą i muszą się z sobą zmierzyć. Najlepiej, bo najgłośniej, te role opisał Marks, jedną nazywając  „bazą”, a drugą –  nadbudową”.

Świat jest nieustającym ruchem i ciągłą walką o przetrwanie, ale trwa ona nie na zewnątrz, bo ten jest już do końca zorganizowany, lecz wewnątrz życia i wewnątrz duszy człowieka, które wciąż organizują się na nowo. Jest w niej młodość, siła wieku i starość; jest wiosna, lato, jesień, zima; jest życie i jest śmierć. Najkrócej mówiąc, dlatego człowiek potrzebuje Boga, aby mógł zwyciężyć w sobie diabła. I tak jest od Adama i Ewy. I to jest wiedza konstrukcyjna naszej cywilizacji.

Nowa energia objawia się w pomocy drugiemu człowiekowi, w dobrej woli, w szyciu maseczek, w ryzyku zarżenia itd. Dopiero teraz zaczynamy żyć życiem prawdziwym, życiem, które niesie jakiś sens, życiem twórczym, które pozwala żyć i rozwijać się. Pod tymi maseczkami, które zatykają gębę i niby oddzielają człowieka od człowieka, rodzi się solidaryzm – ten, na który tak bardzo czekamy od 1939 r. Bo tak, bo Tamta Polska była nasza, była wywalczona, wymodlona, wypłakana,  wycierpiana – w odzyskaniu niepodległości brały udział niemal wszystkie przymiotniki. W tamtej Polsce czuliśmy się u siebie, żyliśmy życiem prawdziwym, po polsku i życiem odpowiedzialnym. Wszystko, co po niej jest skażone komuną i bolszewizmem. Dziś nie rozumiemy jej, a więc nie rozumiemy siebie – a żyła przecież tak niedawno.

I kolejna ciekawostka. Dobra energia swój paszport i obywatelstwo otrzymały nie od systemu, nie od zniewolonych państw, lecz prawo do przekraczania granic, o zgrozo, dostały od koronawirusa i wspólnego strachu.

Dziś to – covid 19 i strach napędzają nową erę, w której, jeżeli nie chcemy stać się zwierzętami,  rolę wiodącą w naszym życiu musi przejąć kultura – musi przejąć dominacja kultury nad wciąż uciekającą technologią. Nie dlatego, że jesteśmy przeciwni postępowi, lecz dlatego, że koegzystencja człowieka z naturą jest możliwa jedynie przy zachowaniu odpowiednich proporcji – we wszystkim. A więc, stara, wypracowana przez życie człowieka kultura, jako system immunologiczny i strategiczny stał się naszą jedyną tarczą przed złem.  Kultura, w szerokim ujęciu, jest jednocześnie archiwum i biblioteką dziejów, która zawierają odpowiedzi niemal na wszystkie współczesne pytania, bo historia jest kołowrotem dziejów.

Innymi słowy, to człowiek, który od Boga dostał prawo czynienia ziemi sobie poddanej, stworzył własny świat dodatkowy, który, w sposób materialny i duchowy, zgrał się z tym krajobrazem i starym światem, na który przychodzimy i na którym żyjemy. Postęp należy do umowy człowieka z naturą i samym Bogiem – jest ona oczywiście niepisana i ślepa, jak samo nasze życie. Człowiek w swojej przestrzeni porusza się on po omacku i nie zna celu swojego istnienia, dlatego w chwilach zastoju musi być stymulowany z zewnątrz.

Przestrzeganie Dziesięciu przykazań jest więc koniecznym warunkiem naszego trwania. Bez ich przestrzegania nie możemy prowadzić nieustającej walki dobra ze złem i prowadzić swojego życia we właściwym kierunku – jeżeli tego nie potrafimy zrobić, automatycznie stajemy się zbędni. Bóg dał nam życie, Dziesięć przykazań i powierzył walkę dobra ze złem, a człowiek wykorzystując tę misję, swoim istnieniem wypracował warunki fizycznego życia i swoją dziejową pracę nazwał – kulturą. W taki sposób sami znaleźliśmy się w korytarzu uwarunkowań, z którego bezkarnie nie możemy wyjść.

Nowa energia tworzy nowych ludzi, nowy świat i nową interpretację. Uwłaczające człowiekowi jest to, że każda zmiana musi odbywać się za pomocą rozlewu krwi, morza łez i narastającej hekatomby nieszczęść. Wszystko to świadczy, że wciąż nie jesteśmy u siebie, a nasza historia toczy się po torach, których nie układa człowiek. Z tego punktu widzenia inaczej wyglądają rozłamy w Kościele, inaczej rewolucja francuska, czy nawet bolszewicka. Przyzwyczajeni jesteśmy do schematów. Natomiast o tej rewolucji, która nadchodzi, aż strach pomyśleć, bo siły nagromadzonych namiętności nie rozładował seks ani próba zmiany płci, a mocy oczekiwań (potrzeb) nie jest w stanie zatrzymać żadne kłamstwo. Tu już nie ma kompromisów, bo w tak zapisane rachunki wplątała się globalizacja. Globalizacja zaangażowała cały świat i naturę, w której człowiek jest zaledwie cząstką.

Czy człowiek zginie? Nie! Ale tylko dlatego, że jest niezbędną częścią tego świata. Ale nie można wykluczyć, że sam może pozbawić się głosu.

***

Bóg i natura, która żyje, posłużyli się człowiekiem. I w tej chwili nie jest ważne czy był on konstruktorem civid 19, a więc swojego nieszczęścia; ważne jest, że dostaliśmy w prezencie kilka tygodni zatrzymania – na zastanowienie się nad sobą samym; kilka tygodni na uwolnienie się od starego systemu, który już do niczego się nie nadaje, na uwolnienie się od kolonialnych nawyków, które rozbijają UE, a więc otrzymaliśmy kilka tygodni gratis, na dochodzenie do rozumu. A skoro dostaliśmy taki wspaniałomyślny prezent, to Wielka Energia jeszcze nie chce zrobić nam krzywdy i jeszcze daje nam szansę na poprawę. Potem, rozumiana powszechnie – baza i nadbudowa będą musiały się zetrzeć – na śmierć i życie. A historia pokazuje, że nie było takiej twierdzy, która będąc ważną, oparła się nowym czasom. Atrakcyjność marksizmu nie polegała na tym, że rozwiązywał on jakieś problemy, lecz na tym że obejmował całość życia ludzkiego. Ale ta ułuda, która w Polsce umarła najszybciej, jeszcze żyje i grozi. A w Polsce wszyscy, wszystkiego się boją.