Ważne słowa Ciamajdy w Aleksandrowie Kujawskim

Wydarzeniem tego tygodnia będzie kolejny występ Ciamajdy – tym razem na spotkaniu ze Smerfami w Aleksandrowie Kujawskim w woj. kujawsko-pomorskim. Aspirujący do roli prezydenta naszej bajkowej krainy smerf Ciamajda, pojawił się w Aleksandrowie we w wtorek, by przestrzec mieszkańców województwa, by nie oddawali władzy Marudzie: - Jest taki smerf Maruda, który ciągle marudzi. Ciągle mówi, że coś jest nie tak, że coś jest najgorsze, coś jest najsłabsze - mówił Ciamajda, który tym razem ( w przeciwieństwie do wizyty w Poznaniu) – pojawił się w w tym pięknym mieście  z zapiętymi spodniami. Ciamajda nie wskakiwał też w Aleksandrowie Kujawskim na żaden fotel, ani też nawet na podeścik, jak to uczynił w trakcie wiekopomnej wizyty w parlamencie Japonii. Nie wyrażał też bulu i nadzieji oraz nic nie mówił o ofiarach żołnierzy wyklętych. Wizyta Ciamajdy byłaby zatem nudna, gdyby nie jego słowa o Marudzie…

Smerf Ciamajda wyjaśnił mieszkańcom bajkowej krainy na czym polega różnica pomiędzy nim a Marudą. Ona polega na tym, że Ciamajdzie wszystko się podoba, czego daje wielokrotnie wyraz, mówiąc po przebudzeniu o uzasadnionej dumie i satysfakcji z osiągnięć naszej bajkowej krainy, oraz sadząc wszędzie swoje dęby: „…jednocześnie gdzieś w nas tkwi głębokie przekonanie, że właśnie jest "naj" – dodał Ciamajda, tłumacząc jednocześnie, że "nie wszystko jest super", ale "coś się udało i z czegoś warto być dumnym"...

Bo przecież, czy nie warto być dumnym z tego, że władzom naszej bajkowej krainy nie udało się całkowicie zlikwidować przemysłu, więc jeszcze jest jakaś praca w Smerflandzie ? Czy nie należy zatem wyrażać dumy i uzasadnionej satysfakcji, że choć zarobki w Smerflandzie należą do najniższych na kontynencie, to jednak nie udało się w ogóle zlikwidować zarobków ? Zatem „coś się jednak udało” – mówiąc słowami Ciamajdy. Udało się przecież utrzymać emerytury po osiągnięciu 67 lat życia, z czego wszystkie smerfy naszej bajkowej krainy powinny składać wyrazy podzięki właśnie Ciamajdzie !

A co by to było, gdyby prezydentem był Maruda ? Ciągłe narzekania. A to że mamy najniższą kwotę wolną od podatków, że mamy najwyższy wiek emerytalny, że nasza bajkowa kraina przeżarta jest wszechogarniającą korupcją, a praca jest tylko dla nomenklatury partyjnej, że Gargamel oszukał wszystkie smerfy a potem uciekł do Brukseli, że Smerfetka to kłamczucha, której nawet smerf Górnik i Farmer nie dowierzają….

Tylko Ciamajda zapewnia nam dumę i uzasadnioną satysfakcję, że żyjemy w wyśnionej, bajkowej krainie, której nikt poza Marudą i Papą Smerfem nie zagrażają. Żyjemy zatem w szczęśliwej krainie, gdzie jest pełna zgoda społeczności smerfów na eksperymenty obywatelskiej partii smerfów i jej ludowego koalicjanta. Gdzie wszyscy się cieszą na samą informację, że prezydent Ciamajda wybiera się z oficjalną wizytą...

Bo tam - daleko poza granicami Smerflandu  -  Ciamajda albo wskoczy na jakieś krzesło czy podeścik, albo też wygłosi przemówienie na temat ulubionej potrawy smerfów znad Wisły. Któż zatem, jak nie Ciamajda mógłby lepiej rozpropagować w świecie zwyczaje smerfów znad Wisły ? Bo przecież smerfom znad Wisły na niczym innym nie zależy, jak tylko na uzasadnionej dumie i satysfakcji. Na dumie i uzasadnionej satysfakcji smerfów z tego, że mają Ciamajdę za prezydenta, Smerfetkę za premiera i takiego Gargamela, że go nawet smerfy europejskie ogłosiły Królem Europy !

Mówiąc Marudzie „nie” w nadchodzących wyborach - nasze smerfy popierają zatem dalsze życie w bajkowym świecie. W świecie, w którym w Pałacu mieszka smerf Ciamajda, gdzie mieszka pszczółka Maja a Mucha – po locie z miasta Łodzi - wylądowała na samym szczycie ministerstwa ! To nic, że bajkowa kraina pali się - Pożar widoczny, tak jak na dłoni! Bo przecież Ciamajda z nas tego wybroni !