Wielce wątpliwa legitymacja do pouczania

Nie mam zamiaru ze zwiędnietych laurów liści z uporem stroić głowy. Nie mam zamiaru nikogo przekonywać, że coś się nam należy za przodków zasługi, ani z tytułu naszej martyrologii. Nie ma takiej potrzeby i nasze grzechy, niedopatrzenia i błędy powinny być napiętnowane na równi z grzechami innych nacji, narodów i państw. Denerwujące jest coś innego - mianowicie ton jakiejś wyższości, przedstawianie siebie, jako przedstawicieli narodów bardziej ucywilizowanych, mądrzejszych, których z tych racji należy posłusznie wysłuchać i bez szemrania wykonać ich dyspozycje. Abstrahuję nawet od tego, że czesto owe dyspozycje nie wynikają z rzeczywistych doświadczeń, czy wiedzy owych "starszych braci" z Zachodu, lecz wynikają z przyziemnych ich interesów gospodarczych, interesów lobbys bankowych, poszczególnych państw, ale i miedzynarodowych korporacji.

Można założyć, że Eurokraci wywodzący się z bagatych państw zachodnich - piastujący wysokie stanowiska w UE mają nawet rację, ale forma przedstawienia tych racji jest dla Polaków nie do przyjecia. My nigdy nie byliśmy po jakiejs tam ciemnej stronie, nigdy w historii nie uprawialiśmy polityki terroru, dyktatury, czy - jak to bezczelnie formułuje jeden "polityk" bez żadnej politycznej ogłady - putinizacji w wewnętrznej polityce.

Oczywiście - dla doraźnych politycznych celów - "zapomina sie" o niechlubnych kartach historii swoich narodów. Zastrzegam, że historyczne fakty (czy to chlubne, czy też niechlubne) - zarówno nie dają praw do specjalnego traktowania współczesnych, jak i tych praw nie upośledzają.

Słuchając wystapień w Europarlamencie miałem jednak nieodparte wrażenie, że przedstawiciele niektórych państw uważają się za kogoś ważniejszego od innych - kryteruim było aż nadto widoczne - ci z państw bogatszych - mieli w widocznej pogardzie tych biedniejszych. Rzecz jasna - narracja była na ogół parlamentarna i zarzuty dotyczyły dojrzałości cywilizacyjnej, poszanowania konstytucji, poszanowania praw człowieka i obywatela. Mowy były ex cathedra, jakby nauczyciele i prorocy uświadamiali ciemny lud na czym polega demokracja i cywilizacja.

By wykazać ów brak legitymacji do pouczania nas - odwołam się do historii - ona jest najlepszą nauczycielką, ona dowiodła już kilkakrotnie, że dla krótkowzocznego interesu państwa nie dotrzymuja traktatów, możni poświecają całe narody - nie będa umierać za Gdańsk. Miedzy państwami nie ma przyjaźni - są tylko interesy (Churchill). Polska kilkakrotnie w dziejach doświadczyła, iż "Zachód" chętnie korzysta z jej usług jako "Przedmurza", ale ze swojej strony niewiele oferuje. Byłbym niesprawiedliwy, gdybym nie wspomniał o pomocy francuskiej w czasie Bitwy Warszawskiej, wyposażenia Armii Hallera, o pomocy UNRA po II WW, o pomocy dla uchodźców spod komunistycznej okupacji. To wszystko jest jednak niewspółmierne.

Teraz o dojrzałości cywilizacyjnej, o zdobyczach demokracji i praw człowieka. W Polsce było najmniej w Europie ofiar Inkwizycji, u nas nie szalało Święte Officjum, ani Torquemada. W wielu państwach wyganiano Żydów, albo tworzono dla nich getta, i strefy ochronne - Polska od czasów Kazimierza Wielkiego była dla tej nacji Jevish Paradise - miejscem schronienia - tu pogromy były zjawiskiem wręcz unikalnym.

Cóż - były w historii wielkich europejskich państw - owe niechlubne karty - Filip Piękny kazał wymordować Templariuszy, Była Noc Św, Bartłomieja, było ludobójstwo w Wandei, w Niemczech spalono Reichstag, by odebrać wszelkie prawa obywatelom - póżniej było jeszcze gorzej - była Noc Kryształowa - przedsmak tego, co niosła ze soba hekatomba II WW. We Włoszech faszyści mordowali współobywateli - swoich cęsto sąsiadów o innych poglądach. W Hiszpanii w Wojnie Domowej 1936 r. dochodziło do aktów ludobójstwa w stosunku do osób duchownych i katolików.

Wszystkie państwa posiadające do lat sześćdziesiątych XX w. kolonie mają na sumieniu morderstwa w stosunku do Murzynów afrykańskich, wszystkie maczały palce w "pozyskiwaniu" i transporcie niewolników do Ameryki. W jakich to się odbywało warunkach i z jaką śmiertelnościa, to ludzie oczytani wiedzą doskonale.

Wiedza natomiast o największym ludobójstwie w Afryce jest w społeczenśtwach europejskich znikoma - to wymordowanie ze skrajnym okrucieństwem ok 10 milionów tubylcow w Kongu belgijskim przez podopiecznych belgijskiego króla-oprawcy - Leopolda II.

Teraz przybliżę niektóre historyczne fakty zwiazane z Polską - otóż to Polak - najsłynniejszy w świecie pisarz-marynista - Joseph Conrad-Korzeniowski opisał te piekielne, niewyobrażalne zbrodnie Belgów w swoim znakomitym dziele - książce "Jądro ciemności". Czytelnicy przez wiele lat uważali, że to książka z gatunku ponurej fantastyki - tymczasem nauka dowiodła, że wszystkie opisy są zgodne z rzeczywistością.