Pamięć

Dzisiaj przeczytałem na TT jak umierający dziesięcioletni syn pytał ojca czy przyjdzie na jego grób w dniu jego urodzin. Jakże ważna jest pamięć żyjących o tych, którzy odeszli – to właśnie człowieczeństwo. Rozumiała to moja święta siostra Maria wraz z mężem Sylwinem starając się przychodzić CODZIENNIE (przez wiele lat) na grób zmarłego na nieuleczalną chorobę syna Konradka...

O pamięć zabiegają ludzie w czasie swojego życia; już Horacy pisał:

Exegi monumentum aere perennius
regalique situ pyramidum altius,
quod non imber edax, nec Aquilo impotens
possit diruere aut innumerabilis

annorum series et fuga temporum.
Non omnis moriar,

Wzniosę pomnik trwalszy od spiżu... Nie wszystek umrę...

Zabiegają także o nią ludzie z chorymi umysłami, dla których przejście do historii ma czasem wartość większą od życia doczesnego i osiągnięcie tego celu nie musi być uzyskane na drodze pięknych czynów, mogą to być czyny niecne. Typowym przykładem jest oczywiście szewc Herostrates nie wahający się spalić najwspanialszą świątynię ówczesnego świata – Artemizjon. Takich, co chcą przejść do historii za wszelką cenę - nie brakuje obecnie. Są nawet tacy, którzy mają w niej zapewnione miejsce, ale robią wszystko, by przejść do niej jako niespełna rozumu bufoni...

Lepiej zachować o sobie wspomnienie jako uczciwym człowieku wśród nielicznych członków rodziny i przyjaciół niż jako powszechnie znany łobuz czy szkodnik... Wartość człowieka ocenił (z ogromną skromnością) nasz wieszcz A. Mickiewicz: 

 "W słowach tylko chęć widzim, w działaniu potęgę;

trudniej pięknie dzień przeżyć, niż napisać księgę"

Dzisiaj wspominamy głównie swoich bliskich, którzy odeszli – członków rodziny osobiście znanych, także przyjaciół. Ta pamięć, to rzeczywista wartość relacji z nimi kiedy jeszcze żyli, to podkreślenia znaczenia drogich już nieobecnych wśród nas – znaczenia dla nas głównie, ale także świadectwo wobec innych, którzy widzą z jaką czcią oddajemy dla nich szacunek . Dlatego tak ważne jest złożenie kwiatów, zapalenie zniczy, modlitwa i zaduma nad mogiłami...