Gender studies, czyli Miczurin i Łysenko XXI w.

Czytam sobie "Uważam rze" i włos mi się momentami jeży. Jako dziecko zafascynowany byłem postępami nauki, objawiającymi się podbojem kosmosu, obecnie jestem zafascynowany objawami błyskawicznego regresu.

Z artykułu n/t feminizmu dowiaduję się o studiach genderowych na UW, UJ, UAM, UŁ, UMK, PAN i zastanawia mnie jakie były podstawy prawne i naukowe dopuszczenia tej "dyscypliny" na tych uczelniach, jajby nie było utrzymywanych w znacznej mierze z naszych podatków. Wiadomo wprawdzie,że Józef Stalin uchodził za wybitnego językoznawcę a Miczurin i Łysenko za awangardowych biologów, ale wydawałoby się,że te czasy dawno minęły. I w związku z tym dywaguję sobie, czy to te czasy jeszcze nie minęły czy też powraca nowa epoka lodowcowa. W każdym razie jest na co popatrzeć, bo mamy powtórkę z rozrywki pełną gębą. Szkoda tylko,że opłata za bilety ściągana jest bez naszej zgody z naszych podatków.

Najzabawniejsze jest przy tym to, że aktywistki ruchów feministycznych stojące za takimi działaniami i projektami ideologicznymi są czystym produktem a zarazem ofiarą tak ulubionej przez marksistów tezy o fałszywej świadomości, celowo ukierunkowanej na zamazywanie wektora realnych celów ruchu, faktycznie skierowanego w kierunku odwrotnym od deklarowanego. No bo przecież jasno widać, że celem takiego systemu jest ubezwłasnowolnienie kobiet, obciążenie ich jednocześnie rolami żony, matki, pracownicy, kochanki i aktywistki. Ale to liderkom ruchu nie przeszkadza, bo, jak wskazuje przykład pani Nowickiej,hojny sponsoring osładza im ewentualne rozterki, a aborcje i parytety uwalniają od kłopotów.

Jest jeszcze jeden wątek, ktorego panie feministki i genderówny nie wzięły pod uwagę - wątek średniowiecznych czarownic, których działalność zdają się one nawyraźniej kontynuować.