HOMO-POLITICUS w zwierzęcym folwarku

Znałem kiedyś zacnych ludzi, dla których oddało by się ostatnią koszulę. Tych ludzi już nie ma. To znaczy – oni są, choć zupełnie nie przypominają siebie z dawnych lat, gdy znajomość z nimi budziła zazdrość innych. Dziś lepiej nie wspominać, że się ich kiedykolwiek znało. Ci ludzie, przez 20 lat przeszli bowiem proces degeneracji, zamieniając się w automaty partyjne, działające dla dobra wspólnego partii i jej wodza – lecz nie dla dobra Ojczyzny – czego przed laty mieli pełne usta.

Dziś, gdy normalni ludzie pozostali poza polityką, wpływ zdegenerowanych przez politykę (w wydaniu III RP) osobników na ich życie nie jest wcale mniejszy niż za czasów nieboszczki PZPR. Ten wpływ jest nawet większy, czego rezultatem jest przekonanie, że mafia wszystko może, więc kto z mafią zadrze, niech nie oczekuje czegokolwiek w tym kraju. Lepiej wiec na mafię zagłosować, dla świętego spokoju…

Na naszych oczach widzimy, że byle oszust może dostąpić najwyższych zaszczytów i wielkich pieniędzy, jeśli zna „ludzi z miasta” – czyli polityków z rządzącej partii. Polski „homo-politicus” niewiele rożni się od żołnierzy mafii, gdyż dla utrzymania swojej pozycji w partii, musiał już dawno zapomnieć o wszystkich ideałach i elementarnych cechach, które różnią nas od zwierząt. Ot choćby takich, jak prawda i jawność. W partyjnej mafii liczy się atawistyczny podstęp, gwarantujący przetrwanie gatunku, jakim jest homo-sovieticus.

Jeśli będzie taka potrzeba partii, homo-sovieticus bezczelnie skłamie lub zasłoni się amnezją. Innym razem przypomni sobie cos, o czym przez lata nie pamiętał. Będzie tez milczeć – patrząc jak wilki pożerają baranka. Aby pozyskać zaufanie partii – zdradzi najbliższych przyjaciół, opluje ich i gdyby dano mu maczetę – wyrżnął by ich do nogi. Dla dobra partii.

To wszystko przypomina działania mafijne z Ojcem Chrzestnym na czele, który uchodzi za zacnego obywatela i który pochyla się nad losem ubogich oraz nie ma nic wspólnego z zajmowaniem kolejnych rewirów miasta przez mafię i z wycinaniem niewygodnych osób. Celem mafii jest bowiem przejęcie kontroli nad wszystkim i wszystkimi.

Osoby, pomagające mafii w ich dziele – zostaną nagrodzone. Kiedyś był to talon na Trabanta, wycieczka do Bułgarii lub mieszkanie 2-pokojowe. Dziś możliwości są znacznie większe: rada nadzorcza, zarząd, wycinka lasu, czy wygrany przetarg na doradztwo dla bezrobotnych – zwolnionych z pracy przy okazji tzw. prywatyzacji.

W tym dziele uczestniczą, a z pewnością to dzieło widzą i nie protestują – niegdyś zacne osoby- które same zdegenerowały się do poziomu homo-politicusa w naszym zwierzęcym folwarku. Pamiętam ich dramatyczne nawoływania o prawdę i sprawiedliwość. Dziś, zanurzeni w fotelach limuzyn – milczą…. Nazwiska ? Przecież te nazwiska dobrze znacie, tak jak je zapamiętał poeta.