Jak łagodnie aresztować geja

Niejaki Krzysztof Łaszkiewicz napisał poradnik, który ma posłużyć policji jako instrukcja. Na podstawie kilku fragmentów, cytowanych w prasie da się zauważyć wyjątkowo teoretyczny charakter materiału dydaktycznego. Natomiast całkiem praktycznie widać tysiące złotych wydawanych na powyższe szkolenie, na pomoce naukowe i prelegentów (oczywiście znajomych królika), dziesiątki godzin spędzane przez policjantów na lekcjach podczas gdy na ulicy obok właśnie ktoś obrabia sklep, a dwie ulice dalej pijany żonkoś patelnią robi marmoladę z buzi swej połowicy i nie ma kto interweniować bo policja wkuwa wiedzę na temat taktu względem osoby transpłciowej by nie stworzyć jej poczucia dyskomfortu i zagrożenia podczas aresztowania...
A sprawa jest arcyboleśnie prosta.

Oto kilka porad jak łagodnie aresztować geja:
1.Warunkiem sukcesu jest zgodność płciowa z delikwento czyli pana geja może aresztować tylko pan policjant. Najlepiej zadbany i o sympatycznej aparycji i znający język angielski (przydatne w przypadku delikwento cudzoziemco i nie tylko). Zamiast tracić czas na myślenie w jakiej formie zwracać się do delikwento, wystarczy je zapytać o to.

2.By zapewnić delikwento komfort i poczucie bezpieczeństwa wystarczy powiedzieć coś miłego o niom. Np.
- moje ty śliczności
- będzie mi miło bliżej się poznać
- co tak ślicznie pachnie ?

3.Po nawiązaniu kontaktu werbalnego można próbować dalej np. w stylu – może pójdziemy w jakieś zaciszne miejsce (np.do samochodu), masz takie ładne, delikatne ręce ale silne, a ja lubię trochę tego, no wiesz.... jakiś lekki pejczyk, kajdanki, to co – dasz rączki ? A „potem” pójdziemy na fajną kolację albo na fajne kino, w ogóle co chcesz. No to daj rączki, dostaniesz buzi.

Kolejność może być zmieniana w zależności od sytuacji ale po podobnych perswazjach delikwento jest potulne jak owieczka.

I to właściwie to powinno być na tyle jak za friko...
Jedno jest pewne, że poradnik mundrej głowy jest psu na budę bo delikwento zwieje zanim policjant podejmie czynności jego przedaresztowego dopieszczania.
Jeśli wszystkie poradniki i pomoce naukowe dla policji są na poziomie poradnika Krzysztofa Łaszkiewicza, to konkretnej wiedzy w nich żadnej, natomiast do ogłupiania służą idealnie. Może właśnie o to chodzi ? Ale to tak na marginesie.

Jeden wniosek tylko się nasuwa – by być traktowanym normalnie i po ludzku podczas czynności policyjnych przez funkcjonariuszy policji, uwrażliwionych na komfort i poczucie bezpieczeństwa osóby transseksualnej podczas aresztowania, krzyczymy „jestem gej, jestem gej !”.

Wiem, że to zachowanie całkowicie irracjonalne ale... w irracjonalnym państwie trzeba korzystać z tego co w nim najlepsze ! :)))))))))))))))))))))))))))))))

.......
Młodszy inspektor Krzysztof Łaszkiewicz jest funkcjonariuszem Policji od 1992 roku. Był wieloletnim nauczycielem policyjnym w Szkole Policji w Słupsku. W latach 2006 – 2009 pełnił funkcję Dyrektora Biura Kadr i Szkolenia Komendy Głównej Policji. Od sierpnia 2010 roku objął funkcję Pełnomocnika Komendanta Głównego Policji ds. Ochrony Praw Człowieka. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Policji w Szczytnie. Ukończył studia magisterskie na kierunku prawa i administracji Uniwersytetu Łódzkiego. Jest absolwentem studiów pedagogicznych oraz studiów zakresu zarządzania jednostkami budżetowymi. Przeszedł liczne szkolenia krajowe i zagraniczne z zakresu działań Policji. Autor licznych publikacji obrazujących różne aspekty funkcjonowania Policji.

http://www.policja.pl/pol/prawa-czlowieka/57184,Prawa-czlowieka-w-Policji.html