Sensacyjne odkrycie literackie!!!

Najwybitniejsi literaturoznawcy, historycy i krytycy literaccy skupieni wokół „Krytyki Politycznej” dokonali zaskakującego odkrycia. Otóż "Autobiografia” Perfectu – uznawana  dotąd  subiektywne, poetyckie podsumowanie  losów pokolenia   lat `50, ` ub. stulecia – okazała się w istocie utworem profetycznym. Jej właściwe odczytanie (patrz poniżej) upewnia, że twórcy doskonale przewidzieli  losy  pokolenia  lat `70  XX wieku.

1

Miałem dziesięć lat                                             
Gdy usłyszał o nim świat*

(*Podmiot liryczny urodził się zapewne w 1979 roku, bowiem w 1989 toku świat usłyszał o Okrągłym Stole)
W mej piwnicy był nasz klub
Kumpel radio zniósł
Usłyszałem "Blue Suede Shoes"*

(*To był klub poszukiwaczy sprzeczności, nazwany Krzywym Kołem na pamiątkę Okrągłego Stołu. Utwór, który usłyszał podmiot liryczny, nosił w rzeczywistości tytuł „Kiszczak Shoes Blues”)
I nie mogłem w nocy spać
Wiatr odnowy wiał
Darowano resztę kar*

(*Podmiot liryczny ma na myśli amnestię generalną zwaną „grubą kreską”.)
Znów się można było śmiać
W kawiarniany gwar
Jak tornado jazz się wdarł*
I ja też chciałem grać

(*Podmiot liryczny myli tu jazz z disco polo. Ale nic dziwnego, bo wówczas większość też myliła pojęcia)

2.
Ojciec, Bóg wie gdzie,
Martenowski stawiał piec*
Mnie paznokieć z palca zszedł.
Z gryfu został wiór

(*Podmiot liryczny użył tu pieca martenowskie jako przenośni. W rzeczywistości chodziło o stawianie tzw. szczęk.)
Grałem milion różnych bzdur
I poznałem co to seks* .

(*Znowu przenośnia, którą należy rozumieć jako zaangażowanie podmiotu lirycznego w liczne, nieprzemyślane przedsięwzięcia gospodarcze. A z tym seksem, to nie wiem, o co chodzi.)
Pocztówkowy szał
Każdy z nas ich pięćset miał*
Zamiast nowej pary jeans.

(*Kolejna przenośnia. Pocztówkowy szał należy rozumieć jako szał kredytowy.)
A w sobotnią noc
Był Luksemburg*, chata, szkło
Jakże się chciało żyć!

(*Czyli Radio Zet.)

3.
Było nas trzech,
W każdym z nas inna krew
Ale jeden przyświecał nam cel
Za kilka lat
Mieć u stóp cały świat
Wszystkiego w bród.
Alpagi łyk*
I dyskusje po świt

(*Mówiąc o alpadze podmiot liryczny ma na myśli najtańsze gatunki whisky.)
Niecierpliwy w nas ciskał się duch.
Ktoś dostał w nos
To popłakał się ktoś
Coś działo się*

(Oj działo się wtedy, działo…)

4.
Poróżniła nas
Za jej Poli Raksy twarz*

(*Doprawdy dziwne, jak podmiot liryczny mógł skojarzyć twarz Dody z twarzą Poli Raksy?)
Każdy by się zabić dał
W pewną letnią noc
Gdzieś na dach wyniosłem koc
I dostałem to, com chciał
Powiedziała mi,
Że kłopoty mogą być
Ja jej, że egzamin mam.
Odkręciła gaz
Nie zapukał nikt na czas*

(*Sterroryzowany przez Ciemnogród podmiot liryczny bał się wprost przypisać winę za tę tragedię panoszącej się postawie pro life.)
Znów jak pies, byłem sam.
Stu różnych ról
Czym ugasić mój ból
Nauczyło mnie życie jak nikt
W wyrku na wznak*

(*Kolejna metafora dotycząca tzw. posady korporacyjnej.)
Przechlapałem swój czas
Najlepszy czas
W knajpie dla braw
Klezmer kazał mi grać
Takie rzeczy, że jeszcze mi wstyd*

(*Podmiot liryczny wstydził się swojego udziału w tzw. imprezach integracyjnych.)
Pewnego dnia
Zrozumiałem, że ja
Nie umiem nic
Słuchaj mnie tam!
Pokonałem się sam
Oto wyśnił się wielki mój sen
Tysięczny tłum
Spija słowa z mych ust
Kochają mnie
W hotelu fan
Mówi: "na taśmie mam
To jak w gardłach im rodzi się śpiew"
Otwieram drzwi
I nie mówię już nic
Do czterech ścian*

(*Sfrustrowany i dotknięty weltschmerzem podmiot liryczny wybrał w końcu karierę polityczną. Ona również przyniosła rozczarowanie…)