Próba wyjaśnienia natury polskiego leminga

Do interpretacji natury polskiego leminga można wykorzystać koncepcję pulsacyjnej politycznośći Dariusza Karłowicza, przedstawioną w Rzepie przed paroma tygodniami. Cytuję fragment:

"Polak to ktoś, kto tak ułożył sprawy publiczne, że może w spokoju ducha pójść na grzyby czy zająć się gospodarstwem. Prywatni jesteśmy po i być może zanim znowu pójdziemy, by przywrócić ład na naszym forum /czyli zwołamy konfederację - zetjot/."

Jest to interesująca koncepcja, która ma wyjaśniać polską skłonność i do grillowania i do okresowych wybuchów polityczności,wyrażających się symbolicznie w polskich miesiącach. Ale czy przystaje ona do współczesnej rzeczywistośći oraz w jaki sposób jest ona transmitowana poprzez pokolenia ? Być może zjawisko to jest jedynie reakcją społeczną na okresowo pojawiające się podobne układy uwarunkowań zewnętrznych i wewnętrznych.

Trzeba wziąc pod uwagę zmiany historyczne - ta cecha polskiej polityczności mogła ukształtować się gdy Polska była potęgą dzięki swej innowacyjnej strategii społecznej i politycznej mobilizacji, ktora stała się nieskuteczna, gdy wyrosły wokół Polski ekspansywne państwa o odmiennych strategiach. Ten polski rytm politycznośći nie mógł sprostać wymogom konfrontacji z innymi stylami prowadzenia polityki międzynarodowej.

Wracając do sytuacji obecnej odnotować musimy gwałtowne przyśpieszenie rozwojowe owocujące kaskadami zmian, co oznacza wzrost wymagań co do szybkośći i trafności reakcji, co widać choćby po funkcjonowaniu Internetu.

Moja propozycja w obecnej sytuacji politycznej jest prosta i nie nowa - wystarczy popatrzeć na efekty działania w Rosji słynnego już blogera Navalnego. Zachodzi możliwość a zarazem konieczność błyskawicznej a jednocześnie taniej organizacji wobec zagrożeń, jednoznacznego artykułowania postulatów co umożliwia internet ale też i zdecydowanego występowania w realu.

Parę tygodni temu, zanim Karłowicz napisał tekst o mechanizmie polskich konfederacji,pisałem w salonie24 właśnie o konieczności zwołania konfederacji. Nowoczesne środki techniczne pozwalają obecnie na elastyczne stosowanie tego typu środka politycznego, który umożliwia coś w rodzaju konfederacji w permanencji, którą krytykuje Karłowicz. Rząd nie rządzi, więc jedynym rozwiązaniem jest konfederacja, a nie bezustanne i bezradne utyskiwanie w mediach. Chyba,że ktoś liczy na sąsiadów, jak za krola Stasia. Ale to rozwiązanie już przetestowaliśmy z paskudnym skutkiem, więc odradzałbym powtórkę.

Karłowicz źle, moim zdaniem, interpretuje czynniki sytuacji politycznej, ktore czynią konfederację w permanencji jaką jego zdaniem proponuje PIS rozwiązaniem błędnym, bo rzekomo strona opozycyjna ma dostęp do wielu mediów jak Radio Maryja, Rzeczpospolita czy Gazeta Polska, poprzez ktore do obywatela dociera informacja o stanie państwa.Otóż, moim zdaniem, taka informacja nie dociera lub zostaje zneutralizowana przez media prosystemowe a Karłowicz nie docenia zmian systemowych jakie nastąpiły w ostatnich latach o czym pisałem wczoraj.

Powstała chimera ustrojowa - zlep postkomunistycznych struktur i interesów z elementami ustroju fasadowej skserokopiowanej z Zachodu demokracji. Do tego doszedł konsumpcjonizm z marketingiem pozwalający na elastyczne i dowolne kształtowanie opinii publicznej i prowadzący do zamiany obywatela w konsumenta i redukcję polityczności. To wszystko zaś zostało zanurzone w popkulturze wylewającej się z mediów elektronicznych, ktora stała się źródłem prymitywnej estetyki i pseudoaksjologii sprowadzonej do wymiaru opozycji cool:obciach.

Bez uwzględnienia tych wszystkich czynników nie da się zrozumieć skuteczności oddziaływania nowego systemu i powołanych przezeń takich mechanizmów sterowania społecznego jak - przemysł pogardy czy przemysł kłamstwa w tym kłamstwa smoleńskiego. Nie da się też zaprojektować nowego systemu, stanowiącego przeciwwagę dla destruktywnego systemu postpeerelowskiego.