Czy masz pojęcie o esencji rzeczywistości ?

Irytuje mnie typowo internetowa nawalanka, odnosząca się do komentowania wyrwanych z kontekstu wydarzeń, najczęściej politycznych, ktorego cel jest wąpliwy i nieistotny. Jeżeli już mamy coś komentować, to istotne są procesy procesy polityczne. Żeby zaś rozumieć procesy polityczne, to trzeba brać pod uwagę pełny kontekst systemowy i cywilizacyjny, w jakim się one toczą i trwałe fundamenty takiego systemu. Bez tego interpretacje nasze nie mają sensu ani celu. 

Zatem głównym celem powinno być odkrycie istoty rzeczy, jej esencji.

Czy szary człowiek ma jakieś pojęcie o esencji rzeczywistości ? A tak w ogóle, to czy istnieje coś takiego jak esencja rzeczywistości ?

Szary człowiek ma inne problemy - albo musi własnie pójść do łazienki by się wysikać, oddzwonić do znajomego lub zajrzeć do lodówki by coś przekąsić - gdzie tu miejsce na jakąś esencję ?

Ale skoro jest esencja herbaciana to może istnieje także esencja rzeczywistości ?

Z esencją herbacianą nie jest dużo łatwiej niż z esencją rzeczywistości - nie jest bezpośrednio dostępna i trzeba się natrudzić by ją stworzyć. Najpierw trzeba zdobyć susz herbaciany, zaparzyć wrzącą wodą, a potem wlać trochę tak zdobytej esencji do filiżanki i ponownie zalać gorącą wodą, by móc się napić.

Esencja rzeczywistości nie jest widoczna ani bezpośrednio dostępna. Co jest esencją języka ? Gramatyka. A czy szary człowiek zna gramatykę swojego języka ? A czy czteroletnie dziecko, które już plynnie włada językiem zna gramatykę swego języka ?

Ktoś może mieć problemy ze słowem "znać" w tym kontekście. To ujmijmy to inaczej  - czy maluch potrafi świadomie wyjaśnić jakim sposobem nabył umiejętności posługiwania się językiem ? Takiego malucha państwo z pewnością nigdzie nie znajdziecie. I szary człowiek też nie ma pojęcia o strukturze gramatycznej swojego języka, mimo iż się nim posługuje.

Tak więc struktura rzeczywistości jest trudno dostępna. Szary czlowiek orbituje po zewnętrznych orbitach rzeczywistości, odleglejszy od niej niż elektron od jądra atomu. Ale istnieje grawitacja i zbyt daleko od jądra nie może się oddalić.

Rzeczywistość ludzka ma charakter społeczny, ukształtowany ewolucyjnie i trzeba ją rozpatrywać jako przestrzeń społeczną z jej wymiarami w postaci pakietu relacji społecznych jakie pojawiają się w sytuacji interakcji w ramach współpracy, co wymaga aparatury poznawczej, emocjonalno-uczuciowej i wolicjonalnej tworzącej umysł (prawda/miłość/wolność).

Polacy mają to szczęście, że język polski i polska kultura tę strukturę rzeczywistości z łatwością ujawnia, co objawiło się w znanych hasłach z czasu walki z komunizmem: "nie ma wolności bez s/Solidarności", "prawda was wyzwoli", "umilowanie wolności" czy "umiłowanie prawdy". Można więc tę esencję rzeczywistości sprowadzić do pakietu relacji "prawda-miłość-wolność", niezbędnych dla prawidłowego funkcjonowania umysłu.

Warunkiem przetrwania czyli głównego celu ewolucyjnego, jest więc przetrwanie grupy społecznej, a nie przetrwanie jednostki, bo przecież samo pojęcie relacji wykracza poza indywidualne ograniczenia,  co chyba nie jest żadnym odkryciem, lecz może być odkryciem dla liberałów, zafiksowanych na jednostce. Jednostka bez relacji to abstrakcja, to poznawczy upiór.

Kto zaś relacje te zaburza powinien zdawać sobie sprawę, że wchodzi w konflikt z esencją rzeczywistości i skazany jest na przegraną.