Zagadkowa wizyta prezydenta Andrzeja Dudy

Zadziwiające, że czerwcowa wizyta prezydenta Andrzeja Dudy w Chinach przeszła bez głębszych refleksji. W tym czasie byłem na urlopie; trochę na własne życzenie odciąłem się od wszelkich zasięgów i mocy – higienicznie. Przypadek jednak zrządził, że doszła do mnie wiadomość: Duda w Pekinie. Włączyłem telewizor i zobaczyłem, że Chińczycy przyjęli go z największymi honorami, a z ust samego Prezydenta usłyszałem, że będziemy popierać biznes chiński i dawać mu ulgi. Po powrocie do domu zacząłem szukać… i w zasadzie nic szczególnego nie znalazłem. Nie znalazłem najważniejszej refleksji, która w języku ekonomiczno-dyplomatycznym kiedyś brzmiała następująco: wejście w struktury UE wymagało od nas prywatyzacji majątku narodowego i pozyskiwania zagranicznych inwestorów. To samo w młodzieżowym ma zupełnie inny wydźwięk: dawaliśmy d… najpierw starej Unii, głównie Niemcom, potem Amerykanom, a teraz trafili nam się Chińczycy. Przesada? Nie, to fakty.

I teraz pytania, które nasuwają się samoczynnie: czy tak ma wyglądać wielki polski biznes? Czy mamy jakąkolwiek politykę gospodarczą? Czy możemy sobie pozwolić na kolejne i aż takie ustępstwa wobec Chin i aż tak „sprawdzone” z nimi stosunki? Należy dodać, że „dojenie” Polski nie zakończyło się z żadnej ze stron, a do stołu przystępują Chiny. Co zostanie Polakom? Na temat wizyty Dudy cicho siedzą Amerykanie, Niemcy, Jarosław Kaczyński milczy, Donald Tusk chwali… Nie wiem, może się mylę, ale wiele wskazuje na to, że wizyta miała znamiona jakiejś paniki lub przynajmniej sensacji. O co chodzi? Czy szykuje się jakaś diametralna zmiana kierunku myślenia, może przewrót w ocenie rozwoju zagrożeń na świecie? A może zawód z dotychczasowego rozwoju polskich szans powoduje, że szukamy kolejnej deski ratunku? Nawet dr Jacek Bartosiak niewiele w tej sprawie ma do powiedzenia.

Jaka więc przyczyna zawiodła prezydenta Polski do Pekinu? Jakie miał on prerogatywy i od kogo? Poza Dudą i Xi Jinping’iem z przyległościami niewiele wiadomo. Nie wiadomo o czym rozmawiali i co uzgodnili. Jak na razie pozostają retoryczne pytania, które zadać musimy:

- Czy wizytę Dudy w Pekinie sprowokowało spotkanie Putina z Kim Dzong Unem i pojawienie się dwóch medialnych wiadomości, pierwsza że Korea Północna przekaże milion żołnierzy do dyspozycji Rosji, potem, w łagodniejszej wersji druga, iż chodzi o jakieś bataliony remontowe? Tak czy siak, mamy do czynienia z Azją, Heartlandem i czarną dziurą, przez którą może wyjść dowolna ilość tych, którzy będą chcieli posilić się bogactwem Europy. Tę falę mogą powstrzymać tylko Chiny. Normalne wizyty uzgadniane są z wyprzedzeniem, ale są też bardzo korzystne, które wymagają szybkich reakcji.

- Jaki związek ma niedawna rozmowa Dudy z Trumpem i potem jego wizyta w Chinach; czy prezydent Polski może pełnić rolę emisariusza lub rozjemcy? Skoro tak, to po co takie ustępstwa i obietnice składane Chinom? Mało prawdopodobne, aby wizyta miała związek ze zmiana sojuszy i porzuceniem Amerykanów? Dlaczego więc miała miejsce?

- A może wybór Marka Ruttego na szefa NATO spowodowało taką polską reakcję?

- Czy wizyta w Chinach uzgadniana była z prezydentem Zełenskim? Czy możliwe jest aby Prezydent był mediatorem w sprawie zawieszenia walk na Ukrainie?

-A może wizyta Andrzeja Dudy jest samodzielną inicjatywą i oznaką słabości lub rozpad obozu Jarosława Kaczyńskiego?

- Czy w związku z podpisaniem przez Polskę „zielonego ładu” chodzi o ratowanie polskiego eksportu i budowanie polskiej marki w Chinach, na bazie drobiu i wieprzowiny oraz czy może chodziło o podniesienie miejsca Polski na drabinie wartości?

- Jak się ma kierunek polityczny Donalda Tuska do wizyty Andrzeja Dudy w Pekinie?

Pytań oczywiście jest dużo więcej, nie wyłączając tych małostkowych. Problem więc jest, bo nasza polityka nie wyszła poza poziom walki partyjnej. Z tego samego punktu oglądany i interpretowany jest w Polsce świat. Polska scena polityczna nie uwolniła się również od prowincjonalnych standardów informacyjnych, od dominacji sensacjonizmu i ludowej interpretacji tego, co widzimy. Ludzie dostali miesięcznie po 1000 zł. i więcej państwowych dotacji, poczuli się bogaci i zamiast podnosić własną polityczną świadomość i umocnić to, co mają, zapomnieli o bożym świecie i zaczęli grillować, balować i biesiadować. Prym w tym wiodły media.

Wizyta naszego prezydenta, taka jaką widzimy, może burzyć Limes (wschodnia flanka NATO), który wyznaczyli Amerykanie, osłabia także Stany Zjednoczone i wzmacnia projekt od Lizbony do Władywostoku. Dla Polski nie wnosi nic, bo niczego budować nie może, prócz otwarcia kolejnych bram do wnętrza naszego państwa. Handel, to nie wszystko, potrzebna jest jeszcze spójna myśl i społeczna jej akceptacja. Chyba, że mamy do czynienia z jakimś przełomem i wielką polityką, do której Polska nie pasuje ani wielkością, ani pozycją.

Wizyta prezydenta Dudy jest więc wielką zagadką. Może coś pominąłem, może przeoczyłem. Chciałbym się mylić. Jeżeli tak, to proszę mnie sprostować. Ale ta wizyta, ze względu na obietnice i skutki, nie może pozostać przemilczana. Coś się dzieje, ale CO? I to „co” dotyczy nas wszystkich, od oseska do emeryta. Dlaczego prezydent Duda został przyjęty, jak król ważnego państwa?