ROZMOWA Z BOGIEM [14]

Litania do św. Pawła Pierwszego Pustelnika

„[...]  Paweł święty urodził się w Tebaidzie w Egipcie, stąd też zowią go Pawłem Tebańskim. Będąc synem zamożnych rodziców, odebrał jak najstaranniejsze wychowanie. W piętnastym roku życia utraciwszy ojca i matkę, odziedziczył po nich wielki majątek; będąc jednak wielce pobożnym, używał go jedynie ku czci i chwale prawdziwego Boga. Licząc zaledwie lat 22, wybuchło za panowania cesarza Decyusza straszliwe prześladowanie chrześcijan. Mordowano, palono i ćwiartowano każdego wyznawcę Chrystusa, przeto Paweł, aby ujść prześladowania, skrył się najprzód w wiejskiem mieszkaniu, które posiadał daleko za miastem. Serce atoli mu ledwie nie pękło z żalu, gdy się przekonał, że własny jego szwagier zamierzył go wydać w ręce prześladowców, aby tylko tym sposobem przyjść w posiadanie jego majątku. Schronił się zatem na puszczę i zamieszkał w jaskini, z której źródło czystej wody wypływało, a potężna palma swymi szerokimi liśćmi wchód zasłaniała. Przepędzając czas na modlitwie i pokucie, żywił się owocem palmy. Lecz po trzydziestu latach palma uschła, a daleko i szeroko nie było odrobiny żywności. Pan Bóg jednakże sługi Swego nie opuścił. gdyż nakazał krukowi, aby mu codzień pół bochenka chleba przynosił.

 W tymże czasie żył na tej samej puszczy święty Antoni, nic o Pawle nie wiedzący i uważający się za pustelnika, któremu w doskonałości zaprzania się i oderwania od świata nikt wyrównać nie zdoła. Bóg jednakże chcąc mu tę samolubną myśl wybić z głowy, objawił mu, że żyje w tej puszczy ktoś inny, doskonalszy od niego i kazał mu go poszukać. Święty Antoni posłuszny rozkazowi, poszedł w pustynię, a kierowany Opatrznością, trzeciego dnia odszukał Pawła. Jaskinia jednak była zamknięta i na kołatanie Antoni głosu żadnego nie usłyszał. Wtedy z płaczem zawołał: ‘Sługo Boży, Ten, który mnie tu przysłał, objawił ci zapewne kto jestem i poco przyszedłem. Wiem, żem niegodzien oglądać ciebie. Lecz czyż odmówisz mi tej łaski, której nie odmawiasz dzikim zwierzętom. Zapowiadam ci, że gotów jestem umrzeć tu, a nie odstąpić. Będziesz więc musiał wyjść, aby mnie pochować.’ Wtedy Paweł wyszedł, i obaj zgrzybiali starcy przywitali się po imieniu. Wśród pobożnej rozmowy nadleciał kruk, przynoszący cały bochenek chleba. Uradowany Paweł zawołał: ‘Przez 60 lat przynosił mi ptak ten tylko pół bochenka, lecz dziś Bóg i o gościu moim pamięta!’

 Nazajutrz rzekł Paweł: ‘Bracie, chętnie rozmawiałbym dłużej z tobą, ale nadchodzi ostatnia moja godzina. Bóg mi objawił, że cię przed śmiercią ujrzę, a ty ciało moje pogrzebiesz. Wracaj więc do domu i przynieś płaszcz, któryś dostał od Patryarchy Atanazego, żebyś weń mógł zwłoki moje zawinąć.’

 Zasmucony Antoni pobiegł czem prędzej po płaszcz, a wróciwszy, zastał Pawła klęczącego, lecz już bez duszy. Rozpłakawszy się przeto, obwinął ciało w płaszcz i odmówił kościelne pogrzebowe pacierze. Lecz jakże tu ciało pogrzebać, kiedy niema stosownych narzędzi do kopania? Zanimby się jednak o nie postarał, minęłoby kilka dni, a tymczasem dzikie zwierzęta mogłyby zwłoki poszarpać. Ukląkł więc i prosił Boga o pomoc, — aż tu nadbiegły dwa lwy, wygrzebały dół, w którym Antoni ciało Pawła pochował. Umarł tenże Święty na początku roku 341, przeżywszy lat sto i trzynaście. Palmową suknię jego przechowują w Rzymie. [...].

Modlitwa.

Boże, racz miłościwie za przyczyną świętego Pawła, Pustelnika, sprawić, abyśmy tu na ziemi świętobliwe i pobożne życie prowadzili. Przyciągnij nas do Siebie słodyczą Twojej miłości i daj, abyśmy niczego innego nie szukali i nie miłowali, prócz Ciebie, któryś jest najwyższem, najpiękniejszem i najdoskonalszem dobrem. Amen. [...]” [1]

Litania do św. Pawła Pierwszego Pustelnika

Kyrie, eleison, Chryste, eleison, Kyrie, eleison.

Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas.

Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty, Boże,

Święta Trójco, Jedyny Boże,

Święta Maryjo, Matko Boga, módl się za nami.

Święta Maryjo, Matko naszego Zakonu,

Święta Maryjo, nadziejo lepszego świata,

Święta Maryjo, nieustanna pomocy w dążeniu do doskonałości,

Święty Aniele Stróżu, stojący na straży naszego sumienia,

Święty Pawle, Ojcze paulińskiego Zakonu,

Święty Pawle, miłośniku samotności,

Święty Pawle, wzorze doskonałości,

Święty Pawle, zwierciadło ubóstwa,

Święty Pawle, prawdziwy wzorze pokory,

Święty Pawle, ozdobo czystości,

Święty Pawle, wierny sługo Króla Najwyższego,

Święty Pawle, ucieczko kuszonych,

Święty Pawle, najgorętszą miłością pałający,

Święty Pawle, najwyższej bogomyślności oddany,

Święty Pawle, przykładzie trzeźwości i wstrzemięźliwości,

Święty Pawle, powierzający się Bożej Opatrzności,

Święty Pawle, szczycie cierpliwości,

Święty Pawle, mężu bez skargi,

Święty Pawle, podziwie świętego Antoniego,

Święty Pawle, oddający Bogu ducha z rękami wzniesionymi ku niebu,

Święty Pawle, posługą lwów po śmierci uczczony,

Święty Pawle, przez świętego Antoniego pochowany,

Święty Pawle, przez Aniołów do nieba zaniesiony,

Abyśmy żyli w duchu wiary, nadziei i miłości, uproś nam u Boga.

Abyśmy w codziennym życiu obfitowali w dobre uczynki,

Abyśmy wiernie wypełniali obowiązki naszego stanu,

Abyśmy zachowali umiar w używaniu dóbr tego świata,

Abyśmy nieustannie pamiętali na śmierć i sąd Boży,

Abyśmy, idąc za Ukrzyżowanym Zbawicielem, byli zawsze zjednoczeni z Jego Najświętszą Matką,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Módl się za nami, święty Pawle Pierwszy Pustelniku.

Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

Módlmy się:

Boże, Ty sprawiłeś, że święty Paweł, nasz Ojciec, na pustyni osiągnął świętość, spraw przez jego przyczynę, abyśmy rozwijając w sobie ducha modlitwy i służby, zbliżali się w miłości do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. [2]

W duchu św. Eliasza, Jana Chrzciciela i innnych:

„Lecz z kim mam porównać to pokolenie? Podobne jest do przebywających na rynku dzieci, które przymawiają swym rówieśnikom: „Przygrywaliśmy wam, a nie tańczyliście; biadaliśmy, a wyście nie zawodzili”. Przyszedł bowiem Jan: nie jadł ani nie pił, a oni mówią: „Zły duch go opętał”. Przyszedł Syn Człowieczy: je i pije. a oni mówią: „Oto żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”. A jednak mądrość usprawiedliwiona jest przez swe czyny».” Ewangelia Mt 11, 16-19

Nadto gorąco polecam ten krótki, lecz b. treściwy filmik nagrany na Jasnej Górze i w Klasztorze Ojców Paulinów, właśnie o życiu i charyzmacie Św Pawła Pierwszego Pustelnik z Teb. Opublikowany 18 stycznia 2014 r. przez Powołania Paulini:

P.S:

Przypisy:

[1] ]]>https://pl.wikisource.org/wiki/%C5%BBywot_%C5%9Bwi%C4%99tego_Paw%C5%82a,...]]>

[2] ]]>https://www.niedziela.pl/artykul/68257/nd/15-stycznia---sw-Pawla-Pierwszego]]>