Wołyń

Żeby zrozumieć jawną niechęć Kijowa do ekshumowania polskich ofiar Rzezi Wołyńskiej wystarczy zajrzeć do… ukraińskiej Wikipedii. Tam właśnie pod hasłem Волинська трагедія znajdziemy odpowiedź.

Popatrzcie sami.

Liczba ofiar, jak podają badacze, jest bardzo zróżnicowana. Według polskich szacunków, w tej tragedii zginęło co najmniej 36.543 do 36.750 osób po stronie polskiej (głównie polskich chłopów...

Starsi zapewne pamiętają wielkie dzieło kinematografii francuskiej z lat 1970-tych oparte na cyklu powieściowym Maurice’a Druona „Królowie przeklęci”.

Scena tłumacząca wszystko. Wielki Mistrz Zakonu Templariuszy Jakub de Molay spośród dymu stosu, na którym ginął z wyroku sądu, ostatkiem sił rzuca klątwę:

Papieżu Klemensie!... Rycerzu Wilhelmie!... Królu Filipie!... Powołuję was przed Sąd Boży,...

      Nareszcie zgoda na ekshumacje...

Choć czasu upłynęło tak wiele...

Bolały wspomnienia w cichy szloch przyobleczone,

Padało nocami tysiące łez…

Zgoda niepełna... częściowa...

Wciąż więzną w gardle niewykrzyczane słowa...

O bólu który w kresowych rodzinach,

Tlił się przez kolejne pokolenia...

A przecież każdy człowiek,

Zasługuje na godny pochówek,

By migocący znicza płomień,

Cichym dla...

Jest takie polskie stare przysłowie o dzbanie noszącym wodę dopóki mu się ucho nie urwie. Najwyraźniej nie ma odpowiednika ukraińskiego.

Wyzywanie przez ukraińskich agentów wpływu wszystkich banderosceptycznych blogerów i publicystów od agentów służb specjalnych moskiewskiego czerwonego cara jest spóźnione o blisko dwa lata. Latem 2023 roku bowiem zdumieni Polacy usłyszeli nagle z ust kijowskiego...

      Odmówiono Im minuty ciszy...

Tak jakby nigdy nie istnieli,

Zakłamane europejskie elity,

Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…

Wielki butny europarlament,

Zjednoczonej Europy głoszący idee,

Gardząc głośnym przeszłości echem,

Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…

Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy,

Europosłowie pozostając głusi,

Zaślepieni frakcyjnymi walkami,

...

I znowu daliśmy się nabrać. Rzekomo prawda o wołyńskim ludobójstwie jest nader mocno skomplikowana i dlatego polscy i ukraińscy historycy muszą dokonać wspólnych ustaleń.

Tymczasem okazuje się, że Kijów żadnych obiekcji nie ma i na nic nie czeka.

W wydanym jeszcze w 2023 r. podręczniku „Historia Ukrainy” dla klasy 10 szkoły średniej na str. 256 czytamy:

„(UPA) działała głównie na Wołyniu i w...

      Długimi nocami płacze wciąż Wołyń…

Łzami podobnymi gwiazdom spadającym…

Za tamtymi pięknolicymi pannami,

Z sięgającymi bioder długimi włosami,

Z jasnymi rumianymi twarzami

Opromienianymi przez radosne uśmiechy…

Którym wieńczącego panieństwo zamążpójścia,

Nigdy nie danym było doczekać,

Śmierć wielką niewysłowioną nienawiścią zwabiona,

Na wszystkie w milczeniu czyhała…

Pod przyłożonych do...

Po 24 lutego 2022 r. nikt tyle nie zrobił dla zohydzenia Ukrainy w oczach Polaków, co Kijów.

Euforia towarzysząca pierwszym miesiącom walk z kacapskim najeźdźcą każąca przeważającej liczbie Polaków odkładać na bliżej nieokreślone POTEM sprawę ekshumacji i zwykłego ludzkiego poszanowania ponad 120 tys. ofiar ukraińskiego nacjonalizmu mija w zastraszającym tempie.

I nie jest to jedynie efektem...

Według Żukowskej, zamordowani Polacy na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej, to: Uwaga - "stare trupy".

https://x.com/i/status/1894756957287833731(link is external)

Jak bardzo ujemne/próżniowe IQ i wyjątkową antypolską znieczulicę trzeba mieć,aby określać "starymi trupami" ofiary rzezi wołyńskiej! Takie narodowe pasożyty, jak Żukowska, Nowacka i wielu innych posłanek i posłów z tak antypolskim...

"Wiecie, dlaczego rząd nie chce ujawnić miejsc planowanych ekshumacji? Spójrzcie na fotografię z ekshumacji w Woli Ostrowieckiej" – napisał na tłiterzu Leszek Miller. Czy sterty kości to jedyny powód utajnienia ekshumacji?

Mam w pamięci wątek z "Czasów wojny" Ferdynanda Goetla, pokazujący co też można przy okazji prowadzenia prac ekshumacyjnych odkryć... Nasz świadek ekshumacji katyńskich...

Ale zbyt łatwo poddają się cudzym wpływom i dlatego za wszelkie zło odpowiedzialni są inni.

Oto kolejny paradoks naszych czasów. Putinowska propaganda chcąc wzbudzić oburzenie Polaków p-ko Ukrainie wcale nie musi posługiwać się fejkami. Wystarczy, że zacytuje to, co aktualnie piszą kijowskie media, by uzmysłowić nam, jak wielkim błędem było bezwarunkowe w praktyce poparcie Ukrainy.

Bo chociaż...

W niedzielę, 14 lipca b.r. w malutkim Domostawie, w podkarpackiej wsi, POLACY odsłonili pomnik ukraińskiego ludobójstwa, Rzezi Wołyńskiej, sfinansowany w formule wdowiego grosza, siłami społecznymi.

Pomnik, monument wg projektu prof. Andrzeja Pityńskiego.
Bardzo....niechciany!, wbrew władzom tak centralnym jak i lokalnym.

Wszak jego właściwe miejsce to Warszawa...

Co prawda wiele lokalnych...

Mój tato Wacław Szymanek miał kontakty z policją polską w służbie Niemców we Włodzimierzu Wołyńskim. Ponieważ w mieście był głód, mój tata i inni Polacy często wyjeżdżali pod osłoną wojska niemieckiego w teren, aby zdobyć potrzebne do przeżycia pożywienie. Pamiętam, że takich wypraw było dużo. Jednego razu w początkach września 1943 r. ja i mój tato Wacław też pojechaliśmy, bowiem Niemcy szukali...

Nazywam się Danuta Idziak mam 72 lata (rok 2004), mieszkam w Zamościu, woj. Lubelskie. Urodziłam się 31 marca 1932 r. w miasteczku Oździutycze, gm. Kisielin, powiat Horochów, woj. Wołyńskie. Mój tato nazywał się Józef Zienkiewicz jego rodzice to Bronisław i Ewelina Zienkiewicz z d. Łozińska. Moja mama miała na imię Zofia z d. Ozimek, jej rodzice to Adam i Waleria Ozimek z d. Pożywio. [...]

W dniu...

Bohaterzy współczesnej Ukrainy gloryfikowani publicznie pełnymi gębami przez władze państwowe i cerkiewne (kościół grecko-katolicki), czyli żołnierze i działacze OUN-UPA to byli ludobójcy spod najciemniejszej gwiazdy, gwałciciele, zbiry niespotykane, zbrodniarze niemiłosierni, bestie w ludzkich powłokach, upiory jakich trudno gdziekolwiek jeszcze na świecie spotkać, prawdziwe, obrzydliwe w swych...

Prezes Społecznego Komitetu Budowy Pomnika „Rzeź Wołyńska”w Domostawie na Podkarpaciu Zbigniew Walczak poinformował, iż 12 czerwca 2024 r. pomnik „Rzeź Wołyńska” został umieszczony na cokole. Zarówno demontaż w Gliwicach, jak i montaż pomnika w Domostawie wykonali pracownicy Pracowni Artystycznej Piotra Piszczkiewicza z podkrakowskiego Podłęża. To szczególna data i dzień pamięci dla mieszkańców...

Nasza rodzina znalazła się tymczasem we Włodzimierzu Wołyńskim i zamieszkaliśmy na ulicy Kowelskiej, tuż przy torach kolejowych w pożydowskiej kamienicy. Razem z nami mieszkali też inni Polacy. Mój tato naprawiał w tym czasie buty i tak zarabiał na nasze utrzymanie. Ja w tym czasie jako dwunastoletni chłopiec biegałem po całym mieście i żywo bawiłem się z innymi dziećmi. Dzięki temu wiedziałem...

Zima tego roku była ciężka, ale jakoś udało się wytrzymać. Święta Bożego Narodzenia były smutne i bardzo ubogie, ale i tak starczyło sił, aby w gronie rodzinnym pośpiewać kolędy. Mój brat Stanisław Karbowiak chodził nawet z kolegami i kolędowali we Włodzimierzu Wołyńskim po polskich domach. Tegoroczna Pasterka była w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przybyło bardzo dużo ludzi, choć...

Tymczasem Stanisław i Maria Rokiccy dowiedzieli się, że my uciekliśmy pośpiesznie do miasta, przyszli zatem z Ludmiłpola na nasze miejsce, zaopiekowali się dobytkiem i póki co mieszkali na Teresinie. W początkach sierpnia Stach zabił świnię, a siostra Marysia przyniosła nam mięsa do miasta. Jakoś nas znalazła i zaczęła opowiadać, że na wsi cicho, a że nic się właściwie nie dzieje, a zboże z kłosa...

W mieście zamieszkaliśmy na ulicy Kowelskiej w pożydowskiej kamienicy, która stała pusta. Obok nas w innych pokojach mieszkały inne rodziny polskie, w tym wspominana już rodzina Kubickich. Codziennie wychodziłam na naszą ulicę i chodziłam nawet do miasta, a szczególnie do głównego kościoła w tym mieście, gdzie uczestniczyłam we Mszy Świętej. Dlatego codziennie widywałam grupy uciekinierów, którzy...

Nazywam się Wacława Roch z domu Albingier. Urodziłam się 16 maja 1927 r. we wsi Sierakówka, gm. Werba, powiat Włodzimierz Wołyński. Mój tato miał na imię Jan Albingier, a mama Jadwiga z domu Kaliniak. Mama za czasów panieńskich mieszkała we wsi Władysławówka. Mama miała rodzonego brata Piotra Kaliniak, który mieszkał w sąsiedniej miejscowości Ewin. Pamiętam, że jako mała jeszcze dziewczynka...

W imieniu wielu obywateli, którzy podziwiają i doceniają nieoceniony wkład w historię naszego kraju, jaki wniósł zmarły ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski apelujemy o przyznanie mu Orderu Orła Białego.

Ksiądz Isakowicz-Zaleski był niezłomnym kapłanem, społecznikiem oraz obrońcą prawdy historycznej i dobrego imienia Kościoła. Nie bał się upominać o naszych rodaków na Kresach. Jego życiowe dzieło i...

Dziś 9 stycznia 2024 r. o godź. 8.00 rano w szpitalu w Chrzanowie odszedł do Pana wspaniały, niezłomny kapłan miłości i prawdy ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Był duchownym obrządku łacińskiego i ormiańskiego, działacz opozycji antykomunistycznej i kapelan Solidarności, prezes Fundacji im. Brata Alberta, historyk, publicysta, zwolennik lustracji duchownych i rzecznik upamiętnienia ofiar...

Tato Roman Różycki miał b. dobrego znajomego w Swojczowie, który mieszkał blisko samego cmentarza. To był Polak i nazywał się Bortnowski lat ok. 55, a jego żona lat około 50. Mieli oni troje dzieci, w tym najstarsza córka Stefania, która wyszła za mąż w roku 1941 i krótko potem zabrano ich na roboty do Niemiec. Druga córka to była Helena lat 21, była jeszcze panną oraz najmłodszy brat Antoni lat...

Apel Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej do najwyższych Władz Państwowych RP

Zarząd Główny Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej zwaca się z apelem do Prezydenta RP, Premiera RP, Marszałka Sejmu RP oraz Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej o podjęcie pilnych, stanowczych i wreszcie skutecznych działań w celu zapewnienia godnego pochówku dziesiątkom tysięcy Polaków, w tym setkom...

Rozmowa z duchem

Na ścieżce prawdy, którą wciąż chodzę

Spotkałem dziecko przy polnej drodze.

Pytam się czemu stoisz sam w cieniu

Patrzysz na pole w martwym milczeniu.

Na tej polanie, tu wśród tej gliny

Leżą wciąż kości mojej rodziny.

Mówiąc te słowa głowę unosi

I o modlitwę mnie za nich prosi.

Mów chłopcze szybko jak to się stało

Co Twoich bliskich tutaj spotkało.

Odpowiadając ociera łzy

Tu...

Następna moja osobista przygoda była w połowie sierpnia 1943 r., choć niemal każdy dzień był już żywym testem naszych serc i dusz. I to zarówno Polaków, jak i Ukraińców z których wielu nie godziło się na rozprawę z Polakami. Jak pisałam powyżej chowałyśmy się często po rowach, krzakach, ogrodach, tam gdzie można było się schować przed bandą rządną lackiej krwi. Kiedy nastał spokój i cisza...

Podobnie jak ja i moja rodzina z Teresina uciekło bardzo wielu Polaków, którzy ukraińskim zapewnieniom nie ufali i słusznie obawiali się kontynuowania morderczych napadów, podczas których pod nóż szli wszyscy i nikt nie miał taryfy ulgowej. Jednak ponieważ żniwa były za pasem, a ludzie zostawili tam niekiedy cały swój życiowy dorobek, wielu poważnie rozważało, czy nie wrócić do naszej kolonii. Na...