zbrodnie banderowców

Mój tato Wacław Szymanek miał kontakty z policją polską w służbie Niemców we Włodzimierzu Wołyńskim. Ponieważ w mieście był głód, mój tata i inni Polacy często wyjeżdżali pod osłoną wojska niemieckiego w teren, aby zdobyć potrzebne do przeżycia pożywienie. Pamiętam, że takich wypraw było dużo. Jednego razu w początkach września 1943 r. ja i mój tato Wacław też pojechaliśmy, bowiem Niemcy szukali...

Nazywam się Danuta Idziak mam 72 lata (rok 2004), mieszkam w Zamościu, woj. Lubelskie. Urodziłam się 31 marca 1932 r. w miasteczku Oździutycze, gm. Kisielin, powiat Horochów, woj. Wołyńskie. Mój tato nazywał się Józef Zienkiewicz jego rodzice to Bronisław i Ewelina Zienkiewicz z d. Łozińska. Moja mama miała na imię Zofia z d. Ozimek, jej rodzice to Adam i Waleria Ozimek z d. Pożywio. [...]

W dniu...

Prezes Społecznego Komitetu Budowy Pomnika „Rzeź Wołyńska”w Domostawie na Podkarpaciu Zbigniew Walczak poinformował, iż 12 czerwca 2024 r. pomnik „Rzeź Wołyńska” został umieszczony na cokole. Zarówno demontaż w Gliwicach, jak i montaż pomnika w Domostawie wykonali pracownicy Pracowni Artystycznej Piotra Piszczkiewicza z podkrakowskiego Podłęża. To szczególna data i dzień pamięci dla mieszkańców...

Nasza rodzina znalazła się tymczasem we Włodzimierzu Wołyńskim i zamieszkaliśmy na ulicy Kowelskiej, tuż przy torach kolejowych w pożydowskiej kamienicy. Razem z nami mieszkali też inni Polacy. Mój tato naprawiał w tym czasie buty i tak zarabiał na nasze utrzymanie. Ja w tym czasie jako dwunastoletni chłopiec biegałem po całym mieście i żywo bawiłem się z innymi dziećmi. Dzięki temu wiedziałem...

Zima tego roku była ciężka, ale jakoś udało się wytrzymać. Święta Bożego Narodzenia były smutne i bardzo ubogie, ale i tak starczyło sił, aby w gronie rodzinnym pośpiewać kolędy. Mój brat Stanisław Karbowiak chodził nawet z kolegami i kolędowali we Włodzimierzu Wołyńskim po polskich domach. Tegoroczna Pasterka była w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Przybyło bardzo dużo ludzi, choć...

Tymczasem Stanisław i Maria Rokiccy dowiedzieli się, że my uciekliśmy pośpiesznie do miasta, przyszli zatem z Ludmiłpola na nasze miejsce, zaopiekowali się dobytkiem i póki co mieszkali na Teresinie. W początkach sierpnia Stach zabił świnię, a siostra Marysia przyniosła nam mięsa do miasta. Jakoś nas znalazła i zaczęła opowiadać, że na wsi cicho, a że nic się właściwie nie dzieje, a zboże z kłosa...

W mieście zamieszkaliśmy na ulicy Kowelskiej w pożydowskiej kamienicy, która stała pusta. Obok nas w innych pokojach mieszkały inne rodziny polskie, w tym wspominana już rodzina Kubickich. Codziennie wychodziłam na naszą ulicę i chodziłam nawet do miasta, a szczególnie do głównego kościoła w tym mieście, gdzie uczestniczyłam we Mszy Świętej. Dlatego codziennie widywałam grupy uciekinierów, którzy...

Nazywam się Wacława Roch z domu Albingier. Urodziłam się 16 maja 1927 r. we wsi Sierakówka, gm. Werba, powiat Włodzimierz Wołyński. Mój tato miał na imię Jan Albingier, a mama Jadwiga z domu Kaliniak. Mama za czasów panieńskich mieszkała we wsi Władysławówka. Mama miała rodzonego brata Piotra Kaliniak, który mieszkał w sąsiedniej miejscowości Ewin. Pamiętam, że jako mała jeszcze dziewczynka...

Tato Roman Różycki miał b. dobrego znajomego w Swojczowie, który mieszkał blisko samego cmentarza. To był Polak i nazywał się Bortnowski lat ok. 55, a jego żona lat około 50. Mieli oni troje dzieci, w tym najstarsza córka Stefania, która wyszła za mąż w roku 1941 i krótko potem zabrano ich na roboty do Niemiec. Druga córka to była Helena lat 21, była jeszcze panną oraz najmłodszy brat Antoni lat...

Apel Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej do najwyższych Władz Państwowych RP

Zarząd Główny Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej zwaca się z apelem do Prezydenta RP, Premiera RP, Marszałka Sejmu RP oraz Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej o podjęcie pilnych, stanowczych i wreszcie skutecznych działań w celu zapewnienia godnego pochówku dziesiątkom tysięcy Polaków, w tym setkom...

Rozmowa z duchem

Na ścieżce prawdy, którą wciąż chodzę

Spotkałem dziecko przy polnej drodze.

Pytam się czemu stoisz sam w cieniu

Patrzysz na pole w martwym milczeniu.

Na tej polanie, tu wśród tej gliny

Leżą wciąż kości mojej rodziny.

Mówiąc te słowa głowę unosi

I o modlitwę mnie za nich prosi.

Mów chłopcze szybko jak to się stało

Co Twoich bliskich tutaj spotkało.

Odpowiadając ociera łzy

Tu...

Następna moja osobista przygoda była w połowie sierpnia 1943 r., choć niemal każdy dzień był już żywym testem naszych serc i dusz. I to zarówno Polaków, jak i Ukraińców z których wielu nie godziło się na rozprawę z Polakami. Jak pisałam powyżej chowałyśmy się często po rowach, krzakach, ogrodach, tam gdzie można było się schować przed bandą rządną lackiej krwi. Kiedy nastał spokój i cisza...

Podobnie jak ja i moja rodzina z Teresina uciekło bardzo wielu Polaków, którzy ukraińskim zapewnieniom nie ufali i słusznie obawiali się kontynuowania morderczych napadów, podczas których pod nóż szli wszyscy i nikt nie miał taryfy ulgowej. Jednak ponieważ żniwa były za pasem, a ludzie zostawili tam niekiedy cały swój życiowy dorobek, wielu poważnie rozważało, czy nie wrócić do naszej kolonii. Na...

Wołam

Pod ostrzałem myśli

pod ostrzałem słów

szumią łany zboża

mogił brakło znów

Ból nie zelżał wcale

krzyczą Kresów duchy

poprawność w nakazie

bądź ślepy i głuchy.

Nie mogę zapomnieć, nie chcę ważyć słów

Maryjo Wołyńska utul ich do snu.

Zawyły na wschodzie

przeszłości demony

czerwień czerń powiewa

czas nierozliczony.

Bo ziemia pamięta

smak krwi, swąd chat

dziś czujesz to samo

gdy palą...

W Bazylice Archikatedralnej w Warszawie p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela odbyło się w piątek 7 lipca 2023 r. nabożeństwo „Przebaczenia i Pojednania” z udziałem arcybiskupów Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego KEP, oraz Światosława Szewczuka, zwierzchnika Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego ze Lwowa. W warszawskich uroczystościach wzięła udział także Rada Stała Episkopatu Polski oraz...

80. rocznica Krwawej Niedzieli na Wołyniu i uroczystości upamiętniające w Chełmie

Program wydarzeń

W dniach 8,9 i 11 lipca w Chełmie odbędą się obchody 80. Rocznicy Krwawej Niedzieli na Wołyniu. W ramach trzydniowych obchodów poświęconych godnemu upamiętnieniu ofiar tej zbrodni, przygotowano rozbudowany program, w którym znalazły się zarówno akcenty edukacyjne i historyczne, jak i artystyczne...

Sobota – Niedziela, 8 – 9 lipca 2023 r. – Warszawa

Ogólnopolskie Społeczne Obchody Dnia Pamięci Ofiar Ukraińskiego Ludobójstwa na Wołyniu i w Małopolsce Wschodniej.

Program:

Sobota, 8 lipca – Muzeum Niepodległości – konferencja popularno-naukowa. Wstęp wolny.

Niedziela, 9 lipca – Grób Nieznanego Żołnierza na pl. Piłsudskiego

Godz. 12.45 – Apel Poległych i Pomordowanych.

– spod Grobu Nieznanego...

„Nie o zemstę, lecz o pamięć, prawdę i godne pochówki wołają Ofiary Ludobójstwa”

Eminencje, Księża Kardynałowie!

Ekscelencje, Księża Arcybiskupi i Biskupi Kościoła Katolickiego Obrządku Rzymsko- i Greckokatolickiego w Polsce i na Ukrainie!

W dniu 15 czerwca 2023 r. w Domu Arcybiskupów w Poznaniu odbyło się spotkanie Jego Ekscelencji Księdza Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, przewodniczącego...

List otwarty do biskupów i duchowieństwa polskiego. "Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli". (J 8, 32) Warszawa, 25.04.2023

11 lipca 2023 roku będziemy obchodzić 80. rocznicę Krwawej Niedzieli na Wołyniu. Dla Polaków ten dzień był jednym z najtragiczniejszych dni II wojny światowej. W tę niedzielę nastąpiła kulminacja zbrodni, której dokonały na ludności cywilnej Kresów Wschodnich II...

Nazywam się Leonarda Żelichowska – Ostrowski. Jestem w wieku nieco dojrzałym, zaliczyłam już 83 lata, pochodzę z pow. Krzemienieckiego na Wołyniu. Urodziłam się 9 czerwca 1931 r. we wsi Lisznia, futor Moczary, gm. Uhorsk, na pięknej Ziemi Krzemienieckiej. Mój tata miał na imię Leon Żelichowski, a mama Anna z d. Prętkiewicz. Ochrzczona byłam w kościele parafialnym w Krzemieńcu, rodzicami...

Chrystusowe wezwanie do nawrócenia

Pan Kazimierz Sidorowicz urodził się w rodzinie polskiej. Jak każde prawie dziecko wołyńskie wychowywał się w atmosferze zgody i miłości rodzinnej, jak to zwykle bywało na b. spokojnym Wołyniu. Jak sam podkreśla nie przypomina sobie przed II wojną światową, ani jednego przykładu wrogiego odnoszenia się Ukraińców do Polaków, mówi tak: „Bolesława Rocha znałem od...

Żółte Wody raz drugi

Był mroczny czas i niespokojny duch

Tam daleko na wschodzie ruch, coś poczęło się dziać.

Tam gdzie sokoły, na dzikich polach zaczęło wiać

I serca płoną i miecz się sroży, a brat wnet Ci nie druh!

Chmielnicki prowadzi kompanów do boju.

Już się Kozacy gotują, nowe pułki formują

Już Tatarzy na Polskę kupą następują

Żółte Wody już za nimi, o skłócony, o otwarty Kraju!

...

Petlikowce

To Kościółek na górce

To moja rodzinna mała chata pod strzechą

W tzw. Rowie, to rzeka Strypa

Gdzie latem na łęgu dzieci gęsi pasały

I w czystej błękitnej wodzie się kąpały

Strypa pod mostem po kamieniach szumiała

I do okien Ludowego Domu zaglądała

A w lata upalne mostu mieć wcale nie musiała

Kobiety unosząc swe długie sukienki do kolan

W bród rzekę przekraczały i na zielonym łęgu

Do...

Nazywam się Jan Feliks Jakubiak, ur. się 2 stycznia 1924 r. w kolonii Hirki, sołectwo Ossa, gm. Turzysk, powiat Kowel, woj. Wołyńskie, w rodzinie chłopskiej. Rodzice Antoni i Janina pochodzili ze wsi Przewale, gm. Tyszowce, powiat Tomaszów Lubelski na Zamojszczyźnie. Po zakończeniu I wojny światowej pobrali się i posiadali razem 6 morgów ziemi uprawnej. Ziemię tę sprzedali i kupili w kolonii...

Rosnący strach przed utratą życia przemógł wolę rodziców i już dzień lub dwa po Matce Bożej Szkaplerznej (16 lipca 1943 r.), nasza grupa nocą wyruszyła do miasta Włodzimierza Wołyńskiego. Szliśmy ponad rzeką Turią, łąkami i zaroślami, po drodze były mokradła, a nawet bagna ale na szczęście nic się nikomu nie stało i bez większych przeszkód, już nad ranem dotarliśmy do miasta. Na ul. Lotniczej...

Następnego dnia we wtorek (drugi dzień po rzezi Teresina) wyszłam z moją siostrą Michalinką na koniec ul. Kowelskiej we Włodzimierzu Wołyńskim. Ttam przed południem spotkałyśmy Polaka z Teresina o nazwisku Buczkowski. Wyglądał dość dobrze, ale był załamany i gdy rozpoznałyśmy go, zatrzymałyśmy go i zaczełyśmy wypytywać, co się wydarzyło w jego rodzinie podczas pogromu. A on odpowiedział tak: „...

Tatuś Jan Rusiecki zostawił konie u stryja Karola Rusieckiego i był w kościele pw. Narodzenia NMP w Swojczowie, potem udali się na cmentarz. I gdy uroczystość pogrzebowa Władysława Nowaczyńskiego skrytobójczo zamęczonego w czerwcu 1943 r. przez banderowców dobiegła końca, a tatuś wracał po konie i wóz, wtedy na drodze spotkali go Ukraińcy i koniecznie chcieli zabrać go ze sobą na „poszpant” do...

Wołyń – Czas debaty

Kresowianie serdecznie zapraszają do udziału w społecznych obchodach Narodowego Dnia Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP organizowanych przez Stowarzyszenie "Wspólnota i Pamięć". Uroczystość nosi tytuł "WOŁYŃ: CZAS DEBATY" i odbędzie się w sobotę 9 lipca w budynku PAST-y w Warszawie. I jest w tym dużo prawdy, bo jeśli nie...

Rosyjska armia zaskoczona dzielną obroną Ukraińców w okolicach Kjowa, upokorzona sromotnie wielkością strat w ludziach i w sprzęcie, nie mogąc przełamać ukraińskiej obrony, zdecydowała po miesiącu morderczych walk o wycofaniu zmęczonych oddziałów na południe i wschód Ukrainy. Zmiana taktyki rosyjskiej od pierwszych dni kwietnia oznacza fiasko operacji lądowo-powietrzno-desantowej szybkiego...

Rzeczpospolita Zasmycka

Polskie podziemie na Wołyniu zostało zaskoczone gwałtowną akcją antypolską ze strony OUN-UPA. Napór barbarzyńców był silny i skuteczny! Polacy porozrzucani po całym Wołyniu nie byli w stanie zorganizować skutecznej obrony. Niestety wyziera to jasno z dokumentów i ze wszystkich relacji naocznych świadków Rzezi Wołyńskiej. Zaskoczenie po stronie polskiej 11 lipca 1943 r....