wieś Swojczów

Nazywam się Danuta Idziak mam 72 lata (rok 2004), mieszkam w Zamościu, woj. Lubelskie. Urodziłam się 31 marca 1932 r. w miasteczku Oździutycze, gm. Kisielin, powiat Horochów, woj. Wołyńskie. Mój tato nazywał się Józef Zienkiewicz jego rodzice to Bronisław i Ewelina Zienkiewicz z d. Łozińska. Moja mama miała na imię Zofia z d. Ozimek, jej rodzice to Adam i Waleria Ozimek z d. Pożywio. [...]

W dniu...

W mieście zamieszkaliśmy na ulicy Kowelskiej w pożydowskiej kamienicy, która stała pusta. Obok nas w innych pokojach mieszkały inne rodziny polskie, w tym wspominana już rodzina Kubickich. Codziennie wychodziłam na naszą ulicę i chodziłam nawet do miasta, a szczególnie do głównego kościoła w tym mieście, gdzie uczestniczyłam we Mszy Świętej. Dlatego codziennie widywałam grupy uciekinierów, którzy...

Tato Roman Różycki miał b. dobrego znajomego w Swojczowie, który mieszkał blisko samego cmentarza. To był Polak i nazywał się Bortnowski lat ok. 55, a jego żona lat około 50. Mieli oni troje dzieci, w tym najstarsza córka Stefania, która wyszła za mąż w roku 1941 i krótko potem zabrano ich na roboty do Niemiec. Druga córka to była Helena lat 21, była jeszcze panną oraz najmłodszy brat Antoni lat...

Następna moja osobista przygoda była w połowie sierpnia 1943 r., choć niemal każdy dzień był już żywym testem naszych serc i dusz. I to zarówno Polaków, jak i Ukraińców z których wielu nie godziło się na rozprawę z Polakami. Jak pisałam powyżej chowałyśmy się często po rowach, krzakach, ogrodach, tam gdzie można było się schować przed bandą rządną lackiej krwi. Kiedy nastał spokój i cisza...

Chrystusowe wezwanie do nawrócenia

Pan Kazimierz Sidorowicz urodził się w rodzinie polskiej. Jak każde prawie dziecko wołyńskie wychowywał się w atmosferze zgody i miłości rodzinnej, jak to zwykle bywało na b. spokojnym Wołyniu. Jak sam podkreśla nie przypomina sobie przed II wojną światową, ani jednego przykładu wrogiego odnoszenia się Ukraińców do Polaków, mówi tak: „Bolesława Rocha znałem od...

Następnego dnia we wtorek (drugi dzień po rzezi Teresina) wyszłam z moją siostrą Michalinką na koniec ul. Kowelskiej we Włodzimierzu Wołyńskim. Ttam przed południem spotkałyśmy Polaka z Teresina o nazwisku Buczkowski. Wyglądał dość dobrze, ale był załamany i gdy rozpoznałyśmy go, zatrzymałyśmy go i zaczełyśmy wypytywać, co się wydarzyło w jego rodzinie podczas pogromu. A on odpowiedział tak: „...

Tatuś Jan Rusiecki zostawił konie u stryja Karola Rusieckiego i był w kościele pw. Narodzenia NMP w Swojczowie, potem udali się na cmentarz. I gdy uroczystość pogrzebowa Władysława Nowaczyńskiego skrytobójczo zamęczonego w czerwcu 1943 r. przez banderowców dobiegła końca, a tatuś wracał po konie i wóz, wtedy na drodze spotkali go Ukraińcy i koniecznie chcieli zabrać go ze sobą na „poszpant” do...

Przed wybuchem II wojny światowej, chodziłam przez trzy miesiące do I klasy, a potem miałam rok czasu przerwy. Po tym czasie zakwalifikowali mnie od razu do klasy II i uczyłam się jeszcze przez około rok czasu, ale to była już wojna i czas okupacji. Jako beztroskie dziecko właściwie nic nie wiedziałam, że ma wybuchnąć wojna, choć niektóre zdarzenia mogły takie myśli sugerować. Dla przykładu latem...

Nazywam się Bolesław Sawa. Mam 85 lat i mieszkam w miejscowości Buśno gm. Białopole pow. Chełm. Urodziłem się 27 maja 1927 r. w miejscowości Ludmiłpol, gmina Werba, pow. Włodzimierz Wołyński na Wołyniu. Rodzice moi to Józef i Zofia Sawa z domu Solak. Ojciec zmarł, gdy miałem zaledwie osiem lat. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Swojczowie. Ze strony ojca nie pamiętam żadnej rodziny....

Pan Jezus mnie podnosi

Wielki Post 2006 r. Glasgow, Szkocja. Od 8 września 2005 r. mieszkam w wynajętym mieszkaniu (flacie) przy Saint Peters Path (ścieżka św. Piotra). Mam swój mały pokoik tylko dla siebie z oknem na świat. Drugi pokój zajmuje Tadziu Kępiński ze Śląska, a największy salon na dole Andrzej Ziętek, kumpel z Zamościa. Mieszkanie jest super, niedrogie (jak na trzech) i niemal w...

To był już 21 dzień katorgi Kresowian w bydlęcych wagonach, zesłanych tysiącami przez Sowietów na b. mroźną Syberię 10 lutego 1940 r.. Najsłabsi nie wytrzymywali nieludźkich warunków, umierali najbardziej wiekowi, schorowani, słabi, zamarzały na śmierć malutkie dzieci. Nie było w tamtych dniach taryfy ulgowej dla nikogo, wszyscy dzielili ten sam los syberyjskich zesłańców, pozostawała wiara i...

A dziś tym ludobójcom z OUN-UPA, którzy to z pomocą mocy piekielnych czynili, po całym Wołyniu i Kresach, wystawia się na współczesnej Ukrainie okazałe pomniki, zwie się ich cerkiewnie i państwowo bohaterami. Tylko co skończyła się właśnie uroczysta Oktawa Wszystkich Świętych 2019 r., gdy każdy z nas mógł modlić się, prosić, wołać o łaskę zmiłowania dla Tych naszych, którzy tam za graniczną rzeką...

Teraz i w tych godzinach nocnych właśnie 76 lat temu 11 lipca 1943 r. banderowcy zdradziecko rozpoczęli Rzeź Dominopola. Duża, ludna, stara, polska od wieków wieś o szlacheckim rodowodzie nad Turią, zwana Perłą Wołynia, spała sokojnie, ufna w sojusz polsko-banderowski, zawiązany od maja 1943 r.

Tymczasem z Lasu Świnarzyńskiego wyszły upiory z siekierami spod znaku OUN-UPA, otoczyli wszystkie...

Dokładnie w tych godzinach, po północy z 10 na 11 lipca 1943 r., b. liczne, upiorne watahy, po kilku i kilkunastu banderowców ze wsi Wołczak i z Lasu Świnarzyńskiego, uzbrojonych w siekiery i inną wszelką broń, otaczały polskie domy. W śpiącej i nieczego się niespodziewającej wsi Dominopol na Ziemi Swojczowskiej na jeden polski dom, przypadało po ośmiu, dziesięciu żołnierzy i chłopów z OUN-UPA....

Dobry Pasterz daje życie za swoje owce! Dziś Niedziela Dobrego Pasterza i wciąż w radosnym okresie Zmartwychwstania Pańskiego. Ks. Antoni Dąbrowski ps „Rafał” był kapelanem 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej. Przeszedł z nią cały szlak bojowy tj. Wołyń, Polesie, Lasy Mosurkie, Lasy Szackie oraz walki na Lubelszczyźnie. W najgorszych sytuacjach pocieszał żołnierzy i podtrzymywał na...

W Swojczowie rozpocząłem uczęszczać do szkoły powszechnej 7-klasowej. Swojczów to była niewielka wieś, lecz nieco o wyższej kulturze, niż inne pobliskie wsie i kolonie na Ziemi Swojczowskiej. Posiadała murowany kościół pw. Narodzenia NMP, posterunek policji, pocztę, łączność telefoniczną, dwie restauracje, kilka sklepików, straż pożarną wraz z remizą, 7-klasową szkołę, poza tym byli tam szewcy,...

Kolonia Jesionówka była stosunkowo mała, choć czysto polska, liczyła tylko 14 domów. Położona była pomiędy dwoma wielkimi połaciami Lasu Świnarzyńskiego i tzw. poniemieckiego, należącego do gospodarzy Niemców, zamieszkujących wyłącznie kolonię Swojczówka.

Kolonia Jesionówka położona była właściwie nad rzeką Turią, do której z mojego domu było zaledwie 500 m. Pamiętam, że bardzo lubiłam tam...

W maju 1943 r. banderowcy zabrali ze sobą do lasu Edwarda Korda i Władysława Piwkowskiego oraz innych Polaków, rozpowiadając niby tu i ówdzie, że chłopcy ci będą teraz walczyć razem z nimi, ramię w ramię z Niemcami. Jednak ludzie Ci nigdy już więcej nie wrócili do swoich domów i rodzin. Polacy w naszych stonach po cichu, powiadali między sobą, że Ich banderowcy skrytobójczo pomordowali tam, że...

Dziś dokładnie przypada 140 lat od pierwszego objawienia się Matki Bożej Różańcowej w Gietrzwałdzie na Warmii w roku 1877.

Aby dzień opływał w mleko i miód, potrzebne jest błogosławieństwo samego Boga, to zaś mieszkańcy Swojczowa i okolic mieli bardzo piękne, a przy tym wymowne. Wszystko zaczęło się pewnego dnia 966 r. nad jeziorem Lednica, niedaleko Gniezna, gdy dzielny i mądry książe Mieszko I...

Od wiosny 1942 r. zaczynają w naszych stronach chodzić słuchy, że Ukraińcy, głównie policjanci ukraińscy w służbie niemieckiej, dopuszczają się brutalnych morderstw i prześladowań na wybranych Polakach, a nawet na całych rodzinach polskich. Mówiono coraz częściej z trwogą w sercach: „Jak już kogoś napadli, to prawie na pewno zamordowali.”.

Pierwszy głośny mord, który mocno utrwalił mi się w...

Moja pamięć sięga 1930 r., gdy narodził się mój braciszek Stasio, do dziś pamiętam jego chrzciny w naszym kościele par. pw. Narodzenia Najświetszej Maryi Panny w Swojczowie. Byłam wtedy na tej uroczystości i była tam także cała nasza rodzina. To była piękna i słoneczna niedziela, poza tym niewiele rozumiałam z tego, co się właśnie działo. Pamiętam także narodziny Lodzi i Krysi, byłam już dużym...

W ostatnich dniach przeżywaliśmy wielkie, radosne dziękczynienie za 25 lat Radia Maryja w Toruniu, za O. Tadeo oraz za wszystkich którzy włączyli się w to wielkie, ponadczasowe dzieło żywej modlitwy. Miliony słuchaczy na całym świecie dziękowały Bożej Opatrzności za tyle łask, wylanych na nasz naród i nie tylko przez te katolickie, rozmodlone, patriotyczne środki masowego przekazu. Prezydent RP...

Dziewcze jak poranek  

Świta, bieleją, czerwienią i złocą się drzewa                                    

Falują umajone łąki, ckne żaru Nieba.                                                       

Duch się budzi ochoczy, zakrada pod strzechy                                            

Uśmiech maluje, raju wznieca pląsy i brechy.                                             

...

Uroczystość Wszystkich Świętych, którą przeżywamy 1 listopada, pozwala nam oddawać cześć i modlić się w jednym dniu do wszystkich Świętych i Błogosławionych Niebieskiego Jerusalem. Znany jest powszechnie b. obszerny poczet zbawionych ludzi, których cnoty zostały uznane za heroiczne i którzy dostąpili łaski i chwały Ołtarzy. Lecz możemy mieć żywą nadzieję, że jeszcze więcej jest w Niebie takich...

Zaduszki Wołyńskie

Kłosy srebrnozłote ciepły wiatr opływa

i znów jak przed laty rozpoczną się żniwa,

zbóż, co z wołyńskiej ziemi soki pobierały,

gdzie chłopskie zagrody pośród bzów bielały.

Gdzie bocian klekotaniem wiosnę zapowiadał,

a polski rolnik w żyzną glebę złote ziarno wkładał.

Z kłosów, co wyrosły bochen chleba piekł,

chcąc się  nim podzielić do sąsiadów biegł.

Wspólnie świętowano,...

Pielgrzymka do Łokacz       

I .Ciepły, pogodny ranek, gwarno przy kościele                   

Dzieci, młodzież i wierni, Antoniego czciciele.                      

Rusza Krzyż, chorągwie i proporce, pieśń płynie:                

„Witaj święta i poczęta.....” Ach! Pielgrzymowanie.

II. Pot i kurz, polskie drogi ale idą zawierzyć wiele.             

Spoczynek w lesie, a Władzia leśne...

Nazywam się Adela Roch, mam 89 lat, ur. się 7 maja 1927 r. we wsi Swojczów, gm. Werba, pow. Włodzimierz Wołyński na Wołyniu. Mój tatuś nazywał się Jan Rusiecki, jego rodziców nie pamiętam. Moja mamusia miała na imię Zofia z d. Kalinowska, jej mama miała na imię Petronela, a imienia dziadzia nie pamiętam. Miałam zaledwie 3 latka kiedy rodzice opuścili Swojczów i przenieśli się do nowej kolonii...

Już po wojnie, po wielu latach, odwiedziłam ciocię Zofię Hasiak, raz jeszcze, mieszkała wtedy w Łańcucie, znowu odżyły wspomnienia z czasów wojny. Opowiadała wtedy, już na spokojnie tak: „Mój mąż Jan Hasiak był podoficerem w kawalerii we Włodzimerzu Wołyńskim. Podczas działań wojennych, począwszy od 1 września 1939 r. nie zginął, ale powrócił szczęśliwie z wojny i zamieszkaliśmy u jego rodziny, a...

Gdy tylko Niemcy napadli na ZSRR, szybko pogonili Sowietów daleko na wschód. Muszę przyznać, że nie zauważyłem, aby ludność ukraińska z radością witała wkraczających hitlerowców. Ukraińcy z Kohylna, w tym czasie przejawiali inną, szczególną aktywność, otóż po ucieczce Sowietów, coraz częściej jeździli furmankami do Lasu Kohyleńskiego, gdzie znajdowało się b wiele broni i amunicji, pozostawionej...

Nazywam się Czesław Życzko, ur. się w 1921 r. w kolonii Kisielówka, gm. Kisielin, powiat Horochów, woj. Wołyńskie. Mój tato Władysław Życzko był Polakiem, mama Rozalia z domu Wrońska, także była Polką i pochodziła ze wsi Markowicze na Wołyniu. Rodzina taty wywodzi się z Zamojszczyzny, a mamy od pokoleń z Wołynia. Tato urodził się już na Wołyniu bowiem mój dziadek Franciszek, był pracownikiem...