Lektura "Rzeczy wspólnych" to obowiązek blogowicza

Razi i mierzi mnie poziom dyskusji ograniczających się do politycznej bieżączki, pozbawionych głębszej refleksji.
A wiedza jest dosłownie na wyciągnięcie ręki.Trzeba jeno pójść do empiku i wydać parę groszy na "Rzeczy wspólne".

Dyskusja publiczna to nie magiel i nie stragan na jarmarku.Musi mieć mocną podbudowę intelektualną bo nie da się sensownie dyskutować na poziomie jedynie personaliów i emocji oraz propagandowych klisz.Bez znajomośći mechanizmów socjo-politycznych nie ma co marzyć o sensownym blogowaniu czy komentowaniu. Więc by oszczędzić rozczarowań, zachęcam do czytania "Rzeczy wspólnych" bo to chyba najlepszy periodyk dostępny obecnie. Czytuję sporo pism, ale nawet najlepsze pisma poświęcone bieżącym zjawiskom politycznym, takie jak "Rzeczpospolita" czy "Uważam, rze" nie są w stanie skoncentrować się na głębszych mechanizmach leżących u podstaw tych zjawisk.

Prawdziwa dyskusja a nie pyskówka, zakłada choćby minimum wspólnych zasobów intelektualnych czyli posiadanie pewnego kapitału kulturowego. Wchodzenie do salonu24 w walonkach i kufajce, bez takiego kapitału mija się z celem bo zamiast dyskusji mamy monologi zacietrzewionych, zakompleksionych, propagandowo spreparowanych ujadaczy i gołodupców.

W przestrzeni publicznej brak jest poważnej, profesjonalnej analizy socjologicznej i politologicznej systemu jaki rozwinął się w Polsce w ciągu ostatnich 20 lat, bo dworscy socjolodzy w rodzaju Krzemińskiego czy nawet Czapińskiego takiego gorącego kartofla do ręki nie wezmą. Jedynym źródłem mogą być młodzi, ambitni, nie wciągnięci w układy naukowcy piszący dla "Rzeczy wspólnych" czy innych niezależnych pism.