Gdzie jest obecne Biuro Polityczne ?

Systematyczna obserwacja polskiej polityki pokazuje, że Platforma jest jedynie narzędziem sterowanym przez ukrytą za kulisami władzę właściwą tj. establishment postkomunistyczny. Ten establishment jest jednak kategorią zbyt szeroką by można było mówić o zdolności operacyjnego sterowania, trzeba więc się zastanowić nad tym, gdzie mieści się obecne Biuro Polityczne wyrażające interesy establishmentu i sterujące partią/Partią.

Większość naiwnych komentatorów zajmuje się jednak tylko czubkiem góry lodowej czyli samą Platformą i jej walką z PISem. Patrzą na scenę zapominając o kulisach. Tymczasem jeżeli spojrzymy na Platformę jedynie jako narzędzie, to widzimy konsekwencje tego stanu rzeczy - czyli przede wszystkim brak wewnętrznej demokracji. Schetyna był kłopotliwy i zbyteczny, więc w pewnym momencie został odstawiony, teraz jest potrzebny, został przywrócony, by niesprawne narzędzie, po niezbędnym retuszu, przedstawić jako zdatne do ponownego użytku. A tego typu narzędzia mają wartość jedynie zewnętrzną, pozorowaną i nie wymagają kompetencji, stąd Schetyna może zostać dyplomatą albo nawet szefem banku centralnego.

Tak więc znacznie ciekawsze od suflowanej nam dla zmyłki jednopoziomowej narracji walki PO z PISem byłoby ustalenie, kto tworzy owe Biuro Polityczne, którego działanie mogliśmy obserwować, zgodnie z teorią czarnej skrzynki, w ostatnich tygodniach po aferze taśmowej. Niestety brak chętnych do przeprowadzenia takiej analizy. A jest co analizować, bo operacja likwidacji skutków afery wymagała zaangażowania istotnych czynników przekraczających kompetencje Platformy. Była to operacja Tusk/Bieńkowska/Sienkiewicz/Sikorski i wymagała ona użycia znacznych środków. Najbardziej tajemnicze jest pochodzenie inspiracji afery podsłuchowej ale była ona jedynie impulsem do działań tu omawianych. Wiadomo, że mozliwe efekty tej afery mogły mieć różne groźne następstwa dla establishmentu, których zewnętrznym objawem byłoby dojście PISu do władzy. Stopień komplikacji zadań związanych z likwidacją skutków tej afery był na tyle złożony, że wymagał interwencji na bardzo wysokim szczeblu i widać, że nie był to tylko szczebel krajowy.

Pozostawienie Tuska i Bieńkowskiej ( i oczywiście Sienkiewicza, ale to była płotka) na stanowiskach groziło bezapelacyjną klęską. Żeby zamienić klęskę w pijarowski sukces w postaci europejskich stanowisk dla Tuska i Bieńkowskiej musiano odwołać się błyskawicznie i zdecydowanie w nadzwyczajnym trybie awaryjnym do jakichś tajnych procedur na szczeblu ponadkrajowym. Bo tylko w ten sposób awaryjne lądowanie Tuska w Brukseli połączone z instalowaniem nowego rządu Kopacz można było przedstawić jako nowe otwarcie, motywowane gigantycznym eurosukcesem. I w ten oto sposób objawiło się nam Biuro Polityczne zdolne do podejmowania tego typu operacji. To znaczy objawiło się nam dzialanie tego Biura, a nie samo Biuro w całej swej ukrytej przed okiem demosu wspaniałości. To też nam pokazuje jak ma się ustrój realny do demokracji i jakim stopniem suwerenności dysponuje Polska..