Słowa prawdy Morawieckiego. Ślijmy książki historyczne do Netanjahu

Wiktor Borodziej był jednym z najważniejszych funkcjonariuszy Departamentu I MSW w latach 80-tych, a od roku 1975 kierował "pracami" na odcinku niemieckim. To właśnie jemu podlegał werbunek agentów i siatka agenturalna w RFN (w tym rozpracowywanie i rozbijanie polskiej emigracji), a także współpraca z enerdowską Stasi. Kariera Wiktora Borodzieja w świetle jego akt osobowych jawi się jako wzorcowa dla drugiej generacji ubeków/esbeków, ludzi niezbyt zdolnych, za to oddanych władzy komunistycznej, służbowo i prywatnie uwikłanych w przestępczy i zbrodniczy charakter reżimu komunistycznego.

Oni i ich rodziny zawdzięczają awans społeczny komunistycznemu reżimowi narzuconemu przemocą przez Związek Sowiecki; dlatego wspierali ten system, bronili go i pozostali mu wierni do końca.

Włodzimierz Borodziej sowicie nagradzany i opłacany przez Niemcy.

Ciekawym aspektem jego działalności rzucającym światło na kształtowanie się "elit" w PRL są metody, jakimi Wiktor Borodziej czynnie wspierał karierę swego jedynego syna Włodzimierza, który urodził się w 1956 r. Zabiera go na wyjazdy na placówki w Berlinie Zachodnim oraz w Wiedniu. Tam syn uczęszcza do szkoły podstawowej (w Berlinie) oraz do gimnazjum (w Wiedniu), gdzie uczy się języka niemieckiego. Ojciec natomiast nigdy nie zdołał dobrze opanować tego języka, mimo w sumie 15-letniego pobytu w Niemczech i Austrii.

Ojciec stara się, aby syn nabył szlifu zagranicznego. Na ferie zimowe w roku 1967/68 wysyła go do Szwajcarii, do mjr. Zygmunta Orłowskiego, "pracownika" ambasady PRL w Bernie. A i później finansuje mu prywatne wyjazdy, np. do Austrii w sierpniu 1976 r.

W roku 1975 Włodzimierz zaczyna studia w Warszawie. 5 grudnia 1977 roku podpułkownik SB Wiktor Borodziej informuje Dyrektora Departamentu Kadr MSW, "że syn jest studentem III roku Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego i został wytypowany (...) w skład 10-osobowej grupy na wyjazd do Uniwersytetu w Kilonii celem prowadzenia dyskusji nad zleceniami wypracowanymi przez "Komisję Podręcznikową Polska – RFN"." (s. 11 / 40)

Dwa lata później Włodzimierz Borodziej, w wieku 23 lat, jako świeżo upieczony magister bez dorobku naukowego został sekretarzem tejże Komisji Podręcznikowej, by zostać później nawet jej współprzewodniczącym. (...)

Cytaty za: http://www.fronda.pl/a/z-gwiazdozbioru-peerelowskiego-wywiadu-wiktor-borodziej,3409.html

Antypolska agentura wpływów atakuje Premiera... swoimi bredniami o wyższości cierpień Niemców, jakich doznawali od nazistów i... Polaków.

Oczywiście autor stawia zjadliwe pytanie retoryczne. Netanjahu dobrze wie, jaka była historia. Nie potrzebuje żadnych książek. Podobnie zresztą jak Morawiecki. 25 lat (albo i więcej) straciliśmy jako naród i państwo. Sprawa żydowska jest w tym kontekście marginesem, chociaż bolesnym, bo np. oddaliśmy targowicy muzem obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, które było pomnikiem naszego męczeństwa. I dalej to trwa.